Susmak... En Büyük Yalnızlık...

Söz gümüş ise sükut altındır!

Sustukça üstüme geldiler ben gene sustum . . .

"Susmak cümle'nin istirahat halidir. İstirahat bitince çıkan cümle dinç olur. Çok konuşup cümleyi yorma, yoksa cümle alem yorulur..."

Susmayı öğrendim . Kayıtsız kalmayı. İnsan çoğu zaman ayrı iki çizgidir . Susmayı öğrenmek zorunda kaldım aslında .. Çünkü hepimiz sert düşünüp yumuşak konuşabilmenin ehli değiliz . Ben değilim. Bir de meret ağzım sevgim ölçüsünde, saygım kararınca eğip büküyor, yumuşatıyor sözü ..Konuşunca iki çizgiye ağır , susunca tek çizgiye .. Benim bazı kavramları kendi bakış açımla dile getirişim; alelade / öylesine kulaklara çalınıştan , ziyandan öte bir şey değil . Kavramlar var ki hem tenhada kulağa fısır fısır hem gerekirse ulu orta haykırmak eden .. insan ne zaman sadece tenhada olanı layık görürse o zaman susmanın ehli olur, o zaman susmanın ehli ile yüzgöz olur, susmanın kapısını aşındırır.. susmak değer verdiği şeylerin haklı olarak cimrisi olanın hayat boyu katık çabasıdır/ savaşıdır.

https://www.youtube.com/watch?v=3eoat9V6JHU