Dünyada en cahil, ilkel veya iptidai toplumlardan olan Arap dünyası, adet ve geleneklerinden kaynaklanmış olsa gerek ki; en fazla "kadın veya kız döven" toplum olarak biliniyorlar..
Dayağın en alası, kırbacın da en acımasızı hep onlardadır..
Bu durumu; her gün yaşıyorlar. Gazeteler ve televizyonlarda
da görüyoruz. İsteyenler oralara gidip, bizzat görebilirler.
Bu kadar basit!.. İspatı da kolay!.. Gidiniz ve "hoş değil" ama; oralarda bu gerçeği bizzat görünüz!.. "Meydan dayağı"
Hem de; meydan dayağı, meydanda acıtıcı kırbaç cezası!..
Öyle; sille veya tokat da değil ha?!. Daha çok acıtandan!.
"Dayak, cennetten çıkmadır!" diyorlar. Bizim hacı-hoca kısmı da bunu çok iyi bilir!.. Uzun lafı kısası da, işte budur.
Oralarda kölelik ve cariyelik da hala adettir. Kumalık da!..
Bilinmeli ve akledilmelidir.
Halep de o taraftadır, arşın da!.. Bunlar inkar da edilemez!
En yakın yer Halep! Çok yakın!.. G.Antep'e bir saatlik yol!
Mardin'e yakın olanlar; Kamışlı ve Resulayn'a da gidebilir.
Mardin' deki Nusaybin ile Kamışlı arası; tam üç dakıkadır..
Arabaya da gerek yok, yürüyerek üç-beş dakikalık yoldur.
Nusaybin'de abdest alırsanız, gömleğin kollarını
düğmeleyene kadar Kamışlı'ya varmış olursunuz..
Oraya gitmişken, aşhanesinde yere bağdaş kurup, etli pilavı avuçlayarak yeme fırsatını da elde edersiniz. Selpak, çatal bıçak yok, ağzınızı gömleğin kollarına silersiniz. Adettir.
Garson veya ahçıdan sakın çatal-bııçak istemeyiniz!.. "Onlar gavur adetii bizde olmaz!.." der ve de yüzünüze de kafir imişsiniz gibi bakarlar. Sakın ha!..
Suriye veya Ürdün'e gidip acı olan olayları bizzat görünüz!
İsteyenler; İran'a, Arabistan'a, Afganistan'a da gidebilir.
Bunlar gerçektir, bizdeki erenlerin çok sevdiği masal veya hikaye de değildir ha!.. Kesindir.
Büyük ATATÜRK; Cumhuriyetle birlikte bunları yasaklamıştır.
Ehlen ve sehlen!.. ATATÜRK'e en derin saygılarım el bakidir.
DESTUR!.. Ya Destur!..
Dünyada en cahil, ilkel veya iptidai toplumlardan olan Arap dünyası, adet ve geleneklerinden kaynaklanmış olsa gerek ki; en fazla "kadın veya kız döven" toplum olarak biliniyorlar..
Dayağın en alası, kırbacın da en acımasızı hep onlardadır..
Bu durumu; her gün yaşıyorlar. Gazeteler ve televizyonlarda
da görüyoruz. İsteyenler oralara gidip, bizzat görebilirler.
Bu kadar basit!.. İspatı da kolay!.. Gidiniz ve "hoş değil" ama; oralarda bu gerçeği bizzat görünüz!.. "Meydan dayağı"
Hem de; meydan dayağı, meydanda acıtıcı kırbaç cezası!..
Öyle; sille veya tokat da değil ha?!. Daha çok acıtandan!.
"Dayak, cennetten çıkmadır!" diyorlar. Bizim hacı-hoca kısmı da bunu çok iyi bilir!.. Uzun lafı kısası da, işte budur.
Oralarda kölelik ve cariyelik da hala adettir. Kumalık da!..
Bilinmeli ve akledilmelidir.
Halep de o taraftadır, arşın da!.. Bunlar inkar da edilemez!
En yakın yer Halep! Çok yakın!.. G.Antep'e bir saatlik yol!
Mardin'e yakın olanlar; Kamışlı ve Resulayn'a da gidebilir.
Mardin' deki Nusaybin ile Kamışlı arası; tam üç dakıkadır..
Arabaya da gerek yok, yürüyerek üç-beş dakikalık yoldur.
Nusaybin'de abdest alırsanız, gömleğin kollarını
düğmeleyene kadar Kamışlı'ya varmış olursunuz..
Oraya gitmişken, aşhanesinde yere bağdaş kurup, etli pilavı avuçlayarak yeme fırsatını da elde edersiniz. Selpak, çatal bıçak yok, ağzınızı gömleğin kollarına silersiniz. Adettir.
Garson veya ahçıdan sakın çatal-bııçak istemeyiniz!.. "Onlar gavur adetii bizde olmaz!.." der ve de yüzünüze de kafir imişsiniz gibi bakarlar. Sakın ha!..
Suriye veya Ürdün'e gidip acı olan olayları bizzat görünüz!
İsteyenler; İran'a, Arabistan'a, Afganistan'a da gidebilir.
Bunlar gerçektir, bizdeki erenlerin çok sevdiği masal veya hikaye de değildir ha!.. Kesindir.
Büyük ATATÜRK; Cumhuriyetle birlikte bunları yasaklamıştır.
Ehlen ve sehlen!.. ATATÜRK'e en derin saygılarım el bakidir.
DESTUR!.. Ya Destur!..