Yalnızlık Üzerine/Yalnız Kalmak Toplumdan Soyutlanmak Kişisel Tercih midir Yoksa?..

Yalnızlığın acı olduğunu yüzsüzce söylerken,bunu yenmenin yolunun,insanlara güvenmekten,ve sadece bu güveni sevgiye dönüştürmekten geçtiğini bilmiyoruz.Güvenmek,bazan sevmekten daha önemli bir iltifattır diye bir söz var.Kendine güvenmeyenlerden oluşan bir toplum,birbirine nasıl güvenecek.içine kapalı,aldığı nefesi sadece kendinin sananların yaşadığı topraklarda,elbette yalnızlık bir kader değil,acımasız bir gerçek olacaktır.

Ve halet-i ruhiyesi bozuk bir cemiyet,bireylerini de sonunda bir makineye dönüştürecektir.

devamlı başka illerde yabancı yerler de yaşamak hayali kuruyorum.

Ben o hayalimdeyim şimdi ;)

iyi benin gibi birini buldum :)

.

Mükemmelliyetci yetişiyoruz, cocuklktan itibaren onun oğlu bunun kızı, onun okulu, bunun koleji, onun notları, bunun egzersizleri, hiç yetemiyoruz, asla sen benim istediğim cocuksun, gencsin, bireysin mesajı verilmiyor, kişi kendini memnun etmek yerine hep başkalarının memnuniyeti üzerine kuruyor hayatı, ailenin, sevgilinin,öğretmenlerin, eşin sonra yine cocukların, aile cocuğu beğenmediği gibi cocukta ailesini beğenmiyor, kimse kimseye yetemiyor, sen varsın ya yeter denilmiyor, sevgisizlik, ilgisizlik, zamanında tatmin edilmeyen ego bizi farklı kimliklere sokuyor, o yapıyı bulamayıncada ,çatışma ,çatışma ,çatışma.Sonraki savaşı kendisiyle veriyor kişi bencede yazık bize vah bize!

Mara Despina,çok güzel özetlemiş.Mükemmeliyetçi olmak uğruna,bir çok insani erdem ayaklar altına alınıyor.Geçen gün bir gizli kameralı yarışma programında,çeşitli direktifleri uygulayarak kızını şaşırtan anneye,22 yaşlarındaki kız,tabi kamera olduğunu bilmediği için,senin yüzünden biz pısırık olduk anne dedi.Çocukken,birisi yiyecek birşey uzattığında,gözlerimizin içine bakardın,alma diye serzenişte bulundu.

Düşünebiliyor musunuz,bunu gurur yapan anneler çoğaldı toplumda.Çocuğuna bir başkasının yiyecek içecek uzatmasını hem gurur,hem kibir yapabilen ebeveynler oldu toplumda.Bizde buna katılıyoruz,farkına varmadan.

yaşayanlar farkına varamasa da yalnızlık korkusu dediğimiz şey aslında ölüm korkusundan başka bir şey değil. yaşayan, yaşayanlarla birlikte olmaya çalışarak korkularını bastırır ya da bastıramaz. şöyle de denebilir; aslında öylesine gerçek dışıyız ki, var olduğumuza inanabilmemiz çevremizde bıraktığımız izlere bağlı. tuvalet duvarına ayıp ifadeler yazan çocuktan, kendi imajını insan soyunun zihnine kazıyan buddha'ya kadar bilcümle beşerin var oldukları konusunda ciddi kuşkuları var. bilinç düzeyinde olmayan bu kuşkular sonucu işledikleri için bir gerekçeleri mutlaka vardır ya da yoktur. sonuçta olsa da olmasa da sebep yine aynıdır.

Bir insan neden yalnız kalır yada yalnız bırakılır .. Kalabalıklar içindekı yalnızlık nasıl bişeydır sizce

enetelektüel yalnızlıktır belkide bu yalnızlık ..

Yalnızlık aklın değil,

aşksız kalan bir kalbin sızlamasıdır..

yalnızlık senle aynı hisleri hissetmeyen kalabalık insan topluluğunda görülen bir durumdur.

sadece kendi fikrinle kendi hissinle meşgulsun ve sadece

sana sen ualaşabiliyorsundur. işte adı yalnızlık bunun belki ama

aslında bu tam bir özgürlük.

aslında insanoğlu özünde antisosyal değilmidir, bakmayın sonradan birsürü icatların çıktığına bence insanoğlu özünde hep yanlızlığı tercih eder. bundan bir nebze şikayet eder zaman zaman ama düzeltmekte istemez.çünkü ortalama bir insana göre en doğrusu kendi bildiğidir, en doğrusu kendi yaptığıdır, başkalarında hep bir hata vardır.en çok kendini sever insan. bu yüzden yanlızdır.

dün akşam arkadaşlara ben de tam aynını söyledim kalabalık içinde yapayalnızım birçoğu ben varım dedi ama yine yalnızdım,

birliğe ikilik sığmıyo yalnızlığı biz kabul edemiyor bir yandan da onsuz yapamıyoruz

yani hem şikayet hem talep ediyoruz yalnızlığı...

çok huzurlu bişi:)

yalnızlık kader değil bir tercihtirbence ...ekrafınızda bir sürü insan olabilir ama size hitap edemiyor ve onlarla paylaşamıyorsanız insanlara rrağmen yalnızlaşıyorsunuz..

yanlız kaldığında allaha sığın

Yalnızlık

Yalnızlık sis gibi, yalnızlık sızı,

Yalnızlık buz gibi, yalnızlık ayaz,

Yalnızlık kaygan zemin, tutunmadan durulmaz,

Yalnızlık sensizliktir, sensiz de hiç yaşanmaz....

Yalnızlık gece gibi, etrafın hiç görünmez,

Yalnızlık sessizliktir, çığlıkların duyulmaz,

Yalnızlık dipsiz kuyu, içine hiç inilmez,

Yalnızlık sensizliktir, sensiz mutlu olunmaz..

Yalnızlık buz gibiyse, güneş doğar çözülür,

Yalnızlık karanlıksa, mum yakarsan aşılır

Yalnızlık sessizlikse, ıslık çalsan bozulur,

Yalnızlık yalnızca, rabbimize yakışır

kalabalıklar içinde yanlızlık insanın kendine gelmesi gibidir bence.onca kalabalık içinde insan kendini kaybediyor,kendinden uzaklaşıyor.yanlızlıksa insanı kendine döndürür,kendine yaklaştırır bence.

yalnız kalmak istiyorum