Son Sayfaya Ulaşmak İçin Tıklayınız...
Biliyorum sorumluluklarımın üzerine pek düşmüyorum. Çünki yaşamayı seviyorum. Sen, o veya başkası için değil kendim için yaşamayı seviyorum. Hayatı kendimi ve içinde bulunduğum durumları seviyorum. Seviyorum plansız anlık yaşamayı An ve an değiştirmeyi düşündüklerimi! 1 dk önce sevdiğim şeyi artık sevmemeyi veya ben onu sevmem dediğim şeyleri sevmeyi seviyorum? Hayat bana şunu getirsin ben şöyle yapayım şöyle olsun yerine, hayat bana bunu sundu demek ki bunun tadını çıkarabilmeli bununla mutlu olmalı ve bu durumu sevebilmeyi seviyorum. Az ile yetinebilmek değil bu; elindeki imkanları kullandıktan sonra karşılaştığın gerçeklerle mutlu olabilmek, onları olduğu gibi kabul edebilmek. Hayatı sunacakları için değil sundukları için seviyorum. Ağlamak; gülmek dururken tadını çıkarmak eğlenmek huzur dolu yaşamak varken oldukça gereksiz ağlamamayı seviyorum. Sevmeyi seviyorum kim olduğu ne olduğu neden olduğuna bakmadan sevebilmeyi; olduğu gibi kabul etmeyi ve o şekilde kabul edilebilmeyi seviyorum.Sevebildiğim için bir kez daha seviyorum kendimi. Aynaya baktığım zaman gördüğüm çirkin beden için sevmiyorum kendimi; içinde hissettikleri; beyninde düşündükleri; ruhunda yaşattıkları için seviyorum. Sevmediğim insanları; varlıkları veya nesneleri sevmiyorum diyebildiğim için seviyorum. Aynı şekilde karşılık bekliyorum ama işte orada yaptığım beklenti hatasını seviyorum. Söylemeyi;konuşmayı; konuşmaktan daha çok susmayı seviyorum. Daha da önemlisi sevmem için bir sebebim olmaması gerektiğini seviyorum. Sevebilmeyi seviyorum ne kadar aşkı beceremesemde.Aşk demişken aşık olamamayı seviyorum. Yalanlarınızı, nefretlerinizi, içten pazarlıklarınızı seviyorum kendimi seviyorum daha önemlisi hatta en önemlisi sevebilmeyi seviyorum?!
Bazen bir kelimeyi telaffuz etmek, dünyanın yükünü taşımak kadar zor gelir insana. Bir kırık camın parçaları dökülür yüreğine.
Susarsın.
Bazen,
Bardaktan boşalan yağmur olup, üstüne gelir hüzün. Ağlamak kesmez içini, seni avutacak her şeyden mahrum kalırsın. Üstelik; hatır soranı kalmamış bir ihtiyarın, bayram sabahları, perdesi erkenden açılmış pencerelerde bir görünüp bir kaybolan komşularına çevirdiği bakışları kadar yalnızsın. Ne eski fotoğraflardan kalan bir hatıra, ne de çocukluk yıllarının gülümseyen yüzü.
Yanında hiç kimseyi bulamazsın. Bildiğin her yer uzak, tanıdığın herkes yabancı.
Yine de ağlarsın.
http://fizy.com/#s/2b7nl4
durumuna çok uygun:)
bende olcam sen gibi inşallah idolumsün bundan böyle:)
:))
bana uyma derim poyraz, senin iyiliğin için:))
bunalımdan çıkamazsın
şarkı için teşekkürler:)
Bazen birine katlanmak, dünyanın yükünü taşımak kadar zor gelir insana. En çaresiz bir gününe uyandığın gurbette bile olsan, yolunu değiştirmek düşer aklına; kaçarsın. Ayak üstü geçiştirilen kısa bir zaman, koca bir gün olup ayağına dolanır. Tahammül etmeyi kolaylaştıracak ve kendine, ?aslında iyi biri? diyebileceğin yalanlar ararsın. Konuştuğun her cümlenin arasına, oradan uzaklaşabilmek için kullanacağın bahaneler katarsın.
Asla kolay kurtulamazsın.
aman bunalımmışsın ya,vazgeçtim tamam:)
:)
korktun demi:))
yok korkmak değilde tam kurtuluyoken bunalımdan,seçtiğim idole bak dahada çökcekmişim Allah muhafaza:)))
benide kurtar:)))
Bazen diyorum ki; ne olacak söyle gitsin.. Sonra diyorum; söyleyince ne olacak, sus bitsin
Allah kurtarsın:)))
poyraz çok yardım seversin sağol:))
Bazen
Kelimeler, göz kapaklarına dökülen kurşun gibi iner üzerine. Ya da için ezilir, yere düşen hakikatin karşısındaki çaresizliğine
kankam...
efendim kankam:)
benim için bi özet geçermisin:))
depresyondayım:))
yeterli mi:)
aaaa
ne zaman girdin kankam
benim neden haberim yok ))
çık at kendünü
kankam söyleyecektim de, aniden oldu:))
bugün girdim:)
aaaaa neden kendimi atayım, yazık değil mi bana:)