cenaze eviydi ama aklından geçenlere gülmemek için zor tutuyordu kendıni:))

madalyonun iki yüzü gibi....

insan çiğ süt emmiş olmayacak şey değil :))

Artık kendine gelmeliydi, kalktı bi çay koydu

arkasına yaslanıp yudumladı...

Bi de sigara yaktı...

Sonra ben ne yapıyorum dedi...

Hayat böle güzel...

Aniden bir fare önüne atlar

Anaaaaammm diye zıplar...

sonra birden farkeder ki...

Sadece bir gölgeymiş...

yaklaşan ölümün gölgesiydi

yine karamsarlık sarmıştı...

ölümün soğuk nefesini ensesinde hissediyordu

Buz gibi bir kova su başından aşağı dökülünce kendine geldi

ölün soğukluğu çökmüştü bedenine