Sağlam bir dosta ihtiyacı olanlara:)

herkesin taş gibi sağlam dosta ve arkadaşa ihtiyacı vardır:)

Sağlam dostmu dediniz, zor ama imkansız değil.Bulursanızda sıkı sıkıya sarılınız.

yokluğunda özlememeliyim ben seni varlığında yanmalı hasret yangınlarım.ne yorgun sabahlarda nede durgun akşamlarda gelmemeliyim sana işte o zaman yanmalıyım.teninin kokusunu duymamalıyım deli poyrazlarda asude baharda almalıyım ruhunun gül kokularını.güneşle aramalıyım içimdeki evrenin dipsiz karanlıklarında ve bir yürek okyanusunda yakamoz gibi parlamalısın sönen gözlerimde.bilmeliyim yıldızımın beni biryerlerde izlediğini..

çok ihtiyacım var hemde benim o omza,ama sağlam,yıkılmayacak en küçük sarsıntıda ya da tam yaslandığım sırada kalkmak istemeyecek...

belki bir yerlerde vardır öyle bir omuz,belki bir gün beni de bulur kimbilir...

on tane arkadaşın olacağına, bir tane sağlam dostun olsun yeterli..

arkadaş çok ama dost denilince orada biraz durup üzerine düşünmek lazım.

herkes arkdş olur ama dost olmak ve bulmak zordr.menfaat dünyası

Dost dediğin,Dostun yüreğinden geçeni bilmeli,

Dost dediğin,Dostunu karşılıksız sevmeli,

Dost dediğin,Verecekse almadan vermeli,

Dost dediğin,Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli,

Dost dediğin,Kara toprak gibi sadık kalabilmeli,

Dost dediğin,Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli.

Biraz uzun olacak arkadaşlar kusura bakmayın ama dostluk üzerine çok sevdiğim için bu şiirleri buraya da atıyorum...

DOSTUM MUSUN ?

Aynan olmalıyım...

Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi...

Hem sakınmadan, mertçe...

Hani bilirsin, esirgemem lâfımı,

Ne şekil gelirse, öylece...

Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,

Seni de dupduru isterim karşımda...

Dostsan,

Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!

Arkamdan şikayetlenme!

Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!

Lâf değil, icraat beklerim senden!

Öyle bak ki, hislerini görebileyim...

Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...

Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!

Dil dönerken söylenmeli her şey...

Kulak duyarken anlatılmalı...

Göz bakarken bakmalıyım sana...

Can sağ iken sarılmalı...

Keşkelere meydan vermemeli hayatım,

Pişmanlıklarla yoğrulmamalı....

Hayır!

Dirime selâm vermeyen,

Ölüme de fazla yaklaşmasın!

Dostsan, ölmemi bekleme!

Haklıysam, yaşarken savun beni!

Yaşarken yanımda ol!

İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!

Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!

Her söylediğimi onaylaman şart değil...

Her yaptığımı beğenmen de gerekmez..

Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma!

Yadırgayabilirsin beni,

Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma...

Kandırmanı aslâ kabul edemem!

Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama,

Beni, bana sormadan yargılama!

Her yediğimiz aynı olmaz belki,

Her dakikamız birlikte geçmez...

Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,

Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım...

Belki her çağırdığında gelemem fakat,

Derdine ortak ararsan, koşarım...

Ben de herkes gibi insanım elbet,

Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok!

Senin işin bu değil!

Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında...

Dostsan,

Küçümsemeden, küfretmeden,

Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma...

Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım,

Ama...

Yorulduğum zamanlarda,

Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına...

Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim

Ve bir deli kadar art niyetsiz...

Uğruna seve seve hesabı şaşırırım...

Görmezden gelebilirim yanlışlarını...

Başkaları enayilik sayabilir,

Başkaları akılsızlığıma yorabilir,

Bunları dert bile etmem, ama,

Sen, aslında aptal olmadığımı,

Her an, tekrar tekrar hatırla!

Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma!

Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!

Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla,

Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum!

Neyse, o olmalı insan...

Kendisi olmaktan korkmamalı!

Kendisi olmaktan kaçmamalı!

Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama,

Ben olduğum için bırakırsan beni,

Yas da tutmam arkandan!

Bedel mi?

Ödemeyeceksen çıkma yola!

İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin..

Kendince küser barışır, kendi kendini yersin!

Dostsan, mevsimince yağ...

Kışsan kar ol, güzsen yağmur...

Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem,

Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama,

Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma...

Belki de çok geldi bunca talep...

Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma...

Sana fazla geldiğim ilk anda,

Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin...

Geçip gidebilirsin, borçluluk hissetmeden...

Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama,

Gitmeye davranırsam bir gün,

Sen de karşımda set olma!

Dost musun?

Öyleyse, canın canımdır,

Yoluna bas koymaya hazırım ya,

Başını da yollarımda isterim, unutma?

UNUTMA!...________________

Sevildiğimiz kadar değil...

Sevebildiğimiz kadar değerliyiz.......

UNUTMA DOSTUMSUN

Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan

Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam

Her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar

Meşeler göğermiş diyorsun, varsın göğersin

Anlamını yitiren bir şeyler mi var şimdilerde

Yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım

Taşı delemiyor bir çığlık ve apansız

Su oluyorum ipince, kendime sızıyorum

Dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim?

Kuşları ürkütülmüş bir dal gibiydin, öylesine mahzun!

Efkar da yakışırdı sana, ilk kadeh kekik kokardı

Unutalım mı şimdi kente indiğimiz o ilk günü

Sabahlara kadar okuduğumuz o kitapları

Sabahlara kadar düşüncelerimizde yaşattığımız hayallerimizi

Kar aydınlığında yürüdüğümüz o yolları

Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan

Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam

Her akşam mektup yazarım dağlar kadar

Kayıp bir adresten geliyor sesin şimdi, üşüyorsun

Unutma dostumsun sen, neredeysen orada ölmek isterim!

AHMET TELLİ

ahmet telli yi çok severim ama bu şiirini bilmiyordum gerçekten çok doğru noktalara değinmiş çok beğendim