yaşım 29. evliyim, bir erkek çocuk annesiyim, oğlum 3 yaşında... kpss filan hiç önemsemedim şimdiye kadar, özel sektörde öyle bir çalışma tempom vardı ki nefes dahi alamıyordum. ama çalıştığım şirketide çok seviyordum. muhasebecilik yapıyordum; mektepli değil alaylı olanından. aslında bu işe başlamadan üniversitede sınıf öğretmenliği okuyordum ki bıraktım okulu. pişman oldum mu? kesinlikle hayır! neyse, doğum yapınca şirketle yollarımız ayrıldı, bu bana o kadar ağır geldi ki... sudan çıkmış balık gibiydim adeta. çevrem dedi kpss ye filan gir, dedim ne anlarım kpss den. bari 70 al katip filan olursun dediler. peki dedim, 2010 da lise düzeyinden girdim, sonuç 67 :D dedim kendi kendime sen bu kadar başarısız olamazsın. sonucumu gördüğüm gün koydum aklıma, kpss artık öncelikli hedefimdi. bir sene sonra artık hazırlanmaya başlayacaktım ki öyle de oldu. 2011 kasım ayında çalışmaya başladım. sayısalcıyım, matematik temelim vardı ama süper matematik yapamıyodum. ama genel kültür tam anlamıyla sıfır. oturdum, genel kültürden başladım çalışmaya. yazarak çalıştım hep. baktım sıfır olan tarih coğrafya netleri 1 er 2 şer artıyo. güven yarattı bu bende. bahar aylarında tarih coğrafya tekrarları ve matematik beraber gitmeye başladı. en sonda çok korktuğum vatandaşlık geldi. sınavdan bir gün önce de gece 12 ye kadar çalıştım :D ailem, arkadaşlarım o kadar güveniyordu ki bana... korkum rezil olmak, hayalkırıklığı yaratmaktı. sınavdan çıkınca ilk dediğim kolay değildi ama elimden geleni yaptım oldu. foruma girdim, kafadan 3 soru yanlış, dedim bitti bu iş. sorular açıklandı, 2 gün bakamadım, sonra baktım netlerimi hesapladım, inşallah böyle gelir dedim, buraya kesinlikle yazmadım. ve dün... başka bişi için nete girmiştim, bakim duyuru filan var mı dedim. sonuçlar 11.30 da açıklanacak yazıyo. saate baktım 11.31. ellerim titremeye başladı. eşim ben bakayım dedi, hayır dedim. hemen girdim sonuç sayfasına, açıldı Allahtan. Aman Yarabbi! 93 yazıyo puan hanesinde. sıralamada ise 123. ağlamaya başladım, hıçkıra hıçkıra. emeklerim bana puan ve kısmetse memurluk olarak dönmüştü. çalışınca insanın her şeyi yapabileceğini gördüm ben dün sonuç sayfamda. çalışan herkesin tatmasını isterim bu duyguyu.
yaşım 29. evliyim, bir erkek çocuk annesiyim, oğlum 3 yaşında... kpss filan hiç önemsemedim şimdiye kadar, özel sektörde öyle bir çalışma tempom vardı ki nefes dahi alamıyordum. ama çalıştığım şirketide çok seviyordum. muhasebecilik yapıyordum; mektepli değil alaylı olanından. aslında bu işe başlamadan üniversitede sınıf öğretmenliği okuyordum ki bıraktım okulu. pişman oldum mu? kesinlikle hayır! neyse, doğum yapınca şirketle yollarımız ayrıldı, bu bana o kadar ağır geldi ki... sudan çıkmış balık gibiydim adeta. çevrem dedi kpss ye filan gir, dedim ne anlarım kpss den. bari 70 al katip filan olursun dediler. peki dedim, 2010 da lise düzeyinden girdim, sonuç 67 :D dedim kendi kendime sen bu kadar başarısız olamazsın. sonucumu gördüğüm gün koydum aklıma, kpss artık öncelikli hedefimdi. bir sene sonra artık hazırlanmaya başlayacaktım ki öyle de oldu. 2011 kasım ayında çalışmaya başladım. sayısalcıyım, matematik temelim vardı ama süper matematik yapamıyodum. ama genel kültür tam anlamıyla sıfır. oturdum, genel kültürden başladım çalışmaya. yazarak çalıştım hep. baktım sıfır olan tarih coğrafya netleri 1 er 2 şer artıyo. güven yarattı bu bende. bahar aylarında tarih coğrafya tekrarları ve matematik beraber gitmeye başladı. en sonda çok korktuğum vatandaşlık geldi. sınavdan bir gün önce de gece 12 ye kadar çalıştım :D ailem, arkadaşlarım o kadar güveniyordu ki bana... korkum rezil olmak, hayalkırıklığı yaratmaktı. sınavdan çıkınca ilk dediğim kolay değildi ama elimden geleni yaptım oldu. foruma girdim, kafadan 3 soru yanlış, dedim bitti bu iş. sorular açıklandı, 2 gün bakamadım, sonra baktım netlerimi hesapladım, inşallah böyle gelir dedim, buraya kesinlikle yazmadım. ve dün... başka bişi için nete girmiştim, bakim duyuru filan var mı dedim. sonuçlar 11.30 da açıklanacak yazıyo. saate baktım 11.31. ellerim titremeye başladı. eşim ben bakayım dedi, hayır dedim. hemen girdim sonuç sayfasına, açıldı Allahtan. Aman Yarabbi! 93 yazıyo puan hanesinde. sıralamada ise 123. ağlamaya başladım, hıçkıra hıçkıra. emeklerim bana puan ve kısmetse memurluk olarak dönmüştü. çalışınca insanın her şeyi yapabileceğini gördüm ben dün sonuç sayfamda. çalışan herkesin tatmasını isterim bu duyguyu.
genckaptan84msn.com , 11 yıl önce
sonuclar nasıl arkadaslar