Buğu

Uzun zaman sonra burdayım gene

Yazacaklarım mı birikti yoksa duygularım mı

Aslında ikisi de değil

Tutunur gibi oldum belki

En azından kendime

Kendimden de vazgeçersem sonu malum

Zırh giymiş gibiyim

Mekanik sesler misali etrafımda dolanıyor insan sesleri

Hiç birini dinlemiyor,kimsenin derdine kafa yormuyorum

İyi değilim gene

Kolay da gitmiyor başımdan bu meret hal

Musallat olup kalıyor her yerime

''Kötü'' gün dostu olmak literatürde iyi ama gerçekte o da tükenebilir

Kötü gününde yanında oldukların iyi gün sefasını başkasıyla sürer

Hayat böyle belki de

Herkese eşit herkese hatta uzak kalmak gerek(miş)

Beceremedik

Bu yaştan sonra edinilecek bir şey var mı ki?

Edinmeli mi?

Yalnızlık bilincin evriminin intiharı aslında

Ölmeden ''ölüyor'' insan bir nevi