bugün tramvayda bir kadına gözlerim ilişti...
elindeki bavulu sıkıca tutuyordu sağında da 9 yaşlarında bir çocuk...
gözlerine baktım çok dalgın bir şekilde uzaklara gömülmüş gibiydi...
tam o sırada yaşlı bir amca geldi, kadın sağındaki çocuğa seslendi...
"gel annecim sen kucağıma otur da amca da senin yerine otursun"...
sımsıkı sarıldı oğluna kadın, saçlarını sanki son kez koklar gibi öpüyordu...
sonra dudaklarından bambaşka kelimeler çıktı...
"uzun sürmiycek oğlum sadece 3-4 ay sonra yeniden görüşcez, eğer terminalde ağlayacaksan seni teyzenlere bırakayım orda vedalaşalım"...
sonraki diyologları hatırlamıyorum...
çocuk ne dedi annesi ne cevap verdi hiçbir bilgim yok...
kopmuş gitmiştim kendi dünyama...
kaç veda ettim bugüne kadar, kimlerden ayrıldım...
vedalaşırken ağladığım kimler vardı...
ağlattığım kimler vardı...
her birini teker teker düşündüm, her biri için bir nefes daha aldım sanki hiç bir daha nefes almayacakmış gibi...
bir bavula sığan koskoca bir veda...
bir nefese sığmış çok mu?
bugün tramvayda bir kadına gözlerim ilişti...
elindeki bavulu sıkıca tutuyordu sağında da 9 yaşlarında bir çocuk...
gözlerine baktım çok dalgın bir şekilde uzaklara gömülmüş gibiydi...
tam o sırada yaşlı bir amca geldi, kadın sağındaki çocuğa seslendi...
"gel annecim sen kucağıma otur da amca da senin yerine otursun"...
sımsıkı sarıldı oğluna kadın, saçlarını sanki son kez koklar gibi öpüyordu...
sonra dudaklarından bambaşka kelimeler çıktı...
"uzun sürmiycek oğlum sadece 3-4 ay sonra yeniden görüşcez, eğer terminalde ağlayacaksan seni teyzenlere bırakayım orda vedalaşalım"...
sonraki diyologları hatırlamıyorum...
çocuk ne dedi annesi ne cevap verdi hiçbir bilgim yok...
kopmuş gitmiştim kendi dünyama...
kaç veda ettim bugüne kadar, kimlerden ayrıldım...
vedalaşırken ağladığım kimler vardı...
ağlattığım kimler vardı...
her birini teker teker düşündüm, her biri için bir nefes daha aldım sanki hiç bir daha nefes almayacakmış gibi...
bir bavula sığan koskoca bir veda...
bir nefese sığmış çok mu?