Güneş ülkesi edebiyatı

Evrende bir toz zerreciği kadar bile değilken ödeşmek ne haddimize,

Kemal Sadık Göğceli; "İnsan, evrende gövdesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar." der.

Hakikatte toz zerreceği kadar hükmümüz yoksa da şeriat zahire bakar.

Biz yazalım.

Yazdığınız söz Yaşar Kemal'e ait. Ufak bir düzeltme yapmak istedim.

Gerçek ismini yazdım;)

Kemal Sadık Göğçeli Yaşar kemal'in gerçek adı bi düzeltmede benden hocam

Burda da yerim olsun

Bugün de iyiyim dedim herkese,onlar güneş topladım sandı,ben kar toplayan güneşin kendisiydim ...

Edebiyatımızın ulu çınarı Yaşar Kemal'in gerçek ismi Kemal Sadık Göğceli miymiş? :) Yıllardır okurum, şimdi öğreniyorum bunu. Ufak bir araştırma yapayım hemen. Teşekkürler :)

Kırgınlık ve kızgınlık arasında sevgi farkı var bende

Sevmediklerime kızıp sevdiklerime kırılıyorum...

Serpil

bak nasıl değişti renkler,

her taraf gonca doldu,

hoşgeldin pozi pozi pozi :)

A ha ne kaa atanamamis edebiyatci ve sair varsa hepsi burada

Alayi melankolik, alayi bunalim

Acaip severim

:p

Ben de bi soz birakayim

Yedi tane Miss World ile yattığım söyleniyor ama rakam yanlıştır. Doğru rakam dörttür. Üçünü reddettim "

George "the best" best

:))

Terbiyesiz insan the best;)

Hoşgeldin kardeşim, vurduğun gol olsun.

Yav olmadi ki boyle

Senin bana kizman lazimdi. Basligimi mahvediyon demen laximdi

Son kertede bi daha buraya yazma demen lazimdi.

Ben cok yanlis gelmisim demek

Kontradan domi vole ile gol yedik iyi mi

:/

Burası bizim ütopyamız, güneş ülkemiz, Farabinin erdemli toplumu. Burası ne Orwell'in ne de Huxley'in distopyası.

Dolayısıyla yolu bizden geçen herkese tuzlu bir ayranımız vardır;)

Yok arkadas lutfen israr etme

Rica edip, hamili yakinim olarak Allahin ismini veriyom bak

Daha da yazmam ben buraya

:/

Saka bi yana 3 cumlede belli eder insan noldugunu

Guzel kardessin sen

Omrune bereket

Sohbetiniz guzel olsun

Bana musade

:)

Eyvallah kardeşim, eksik olma.

Geçireyim avluya kadar;)

Kapının önünde epey dolandım.

Peşimden çeke sürüte getirdiğim "dil sandığım "...

Ki fazlaca ağlamaktan mütevellid suntası nemden çürümüş, içinde müsvedde masal notları, içinde bir perinin üzeri sigara yanıklarıyla dolu portatif kanatları... İçinde beş yaşında bir çocuğun aslında hiç alınmamış rugan pabuçları... Hacı Bahri efendi'nin bakır cezvesi, dino Buzatti 'nin ilk ütülü gömleği, iki yüz sene evvel ölen bir bestekârın hiç gidilmeyecek olan konser bileti...İçinde hiçbir mukadderatın içine sindirilemeyecek kadar oyuk oyuk bir takım iç cekişler... Bir avuç Ayaz yemiş fesleğen, bir tutam sessiz,mübarek adaçayı...

Ve bunlardan biraz daha fazlası...

Eee sevgili yazar?

İçerde bana da yer var mı?

Şehirler arası bir uzun otobüs yolculuğundan sonra özlediği şehre gelenin duymak istediği ilk cümle "hoş geldin"dir. Aslında bu sevilen bir kente varmanın sevincinin minik bir kutlamasıdır "hoş geldin"i duymak ve "hoş bulduk" demek. Yani özlem temalı kısa bir törenciktir bu.

Şimdi kocaman bir gülümseme ve kocaman açılmış sımsıcak kollar; "hoş geldin" diyor sevgili yazar...

Hoş geldin;)

Yol hali...

Üstüm başım perişan... kusuruma bakmayasın. Elim boş gelmedim. Gece uyanıp haşhaşlı çörek yapmıştım. Şifa olsun. Afiyetle yersiniz.

(Sandığa yer bulmak lâzım. )

Açık kollarını aynı samimiyetle karşıladım.

Hoş bulduk sevgili yazar...

Eksik olmayasın.

bir "düş"tüm

olmayacak bir hayale düştüm...