Yaşasın tiyatro yaşasın sanat

Biliyorum sana giden yollar kapalı. Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni. Ne kadar yakından ve arada uçurum;. İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi Uyandım uyandım, hep seni düşündüm

..

Gel bereber alalım nefesimizi sevdiğim.. Sensiz boğazımdan geçmiyor... ''

düdüklüde bamya

hiç yediniz mi

bende yemedim

çünkü düdüklüde kıymalı bamya

yapılmaz

bamya ezersiniz

nitekim tiyatro oyunu yapılır

cuma günü oyundaydim

güzel bir modern çağ eleştirisiydi

devlet tiyatroları nda seyrettiğimiz güzel bir oyundu sevgili okur

Düdüklüde Kıymalı Bamya, yaygınlaşan dedikodu ve eğitimsiz toplum kültürünü eleştirirken, bunlara karşı olanların ötekileştirilmesini sorguluyor.

Sabah kahveleri, fal tutkuları ve içi boş anlamsız sohbetleriyle küçük burjuva kadınlarının duyarsızlıklarına komik bir bakış sergiliyor.

"İyi bir yemek, iyi bir demokrasiye benzer."

iyi bir yemek ..

iyi bir demokrasi

bu ülkede ne zaman görülür

bilmiyorum

ama sanat

tiyatro

bunlarsuz olmayiiiii

seni sevmek hata

yüzüne dokunmak hata

yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden

en çılgın kahkahalarına ortak olmadan

en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan

öyle uzaktan seviyorum seni

kırmadan

dökmeden

parçalamadan

üzmeden

ağlatmadan uzaktan seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni;

sana söylemek istediğim her kelimeyi

dilimde parçalayarak seviyorum

damla damla dökülürken kelimelerim

masum beyaz bir kağıtta seviyorum"????

Cemal Süreya

Uzaktan seviyorum seni

kokunu alamadan,

boynuna sarılamadan

yüzüne dokunamadan

sadece seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni

elini tutmadan

yüreğine dokunmadan

gözlerinde dalıp dalıp gitmeden

şu üç günlük sevdalara inat

serserice değil adam gibi seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni

Düdüklüde kıymalı bamya... aklıma 2003 yılında Aynur karakterini canlandıran ben geldi.. Sahneye dans ederek basladığımızı hatırlıyorum. Provalarda bile dans etmekten çok utanıp oynayamıyodum:) bir Allahın kulu da çıkıp dememiş ki, "yahu sen oyuncu olamazsın.. sesini begendiklerinden oynatıyolar seni, git kendine spiker ol:) " yıllarım oyuncu olmaya zorlamakla geçti.. olmadı elbet:))

muhteşem ..

her karakter bizden ama bize ait olmayan

bende dede olmak isterdim

Ergün Maltepe muhteşem iş çıkardı

evet düdüklüde bamya pismuyor

..

siz dusundum de

oyuncu olmak da diretmeliyduniz

devlet tiyatroları Kozyatağı sahnesi

pazar 15.00

düdüklüde kıymalı bamya oyunu

fırsatı kaçırmayın derim ben

ani ve anektod olarak tabiki

BİRİNCİ PERDE

FAZİLET: (Divanda oturmuş renkli basınımızın cici gazetelerinden birini okur, alaturka müzik radyodan duyulur) Cemile! Cemile! Kahvenin içine mi düştün kız?

CEMİLE: ( Mutfaktan seslenir ) Şimdi getiriyorum Fazilet abla! Gaz hafif geliyor da.FAZİLET: (Kendi kendine ) Gaz hafif geliyormuş! Gazın hızlı geldiği zamanları da bilirim ben. Bir sade kahveyi yarım saatte pişiriyor. Mahsus yapıyor! ( biraz bakar gazeteye ) Sabah keyfimin içine etti bu kız. ( Bağırır ) Cemile, Brezilya'dan mı geliyor bu kahvee!

CEMİLE: ( Bir fincan kahveyle girer ) Eskiden Yemen'den mi geliyor? Diye sorarlardı.

FAZİLET: Öğle vakti oldu vallahi pes!

CEMİLE: Saat onu çeyrek geçiyor Fazilet Abla.

FAZİLET: Ay, bu zaman da geçmek bilmiyor.

CEMİLE: Pazartesileri öyledir ya. Ojeni getireyim mi?

FAZİLET: Getir. Mor olanını. ( Cemile gülerek çıkar )

(Fazilet kahvesini içerek dolaşır salonda. Radyoda bir oyun havası başlamıştır. Elinde kahve fincanı hafiften oynamaya başlar, giderek kaptırır kendini. Kahve fincanını bırakıp düpedüz göbek atmaya başlar. Soldan Aynur girer. Mahmur. Sabahlıkla. Durup göbek atan Fazilet'e bakar bir an. Sonra o da göbek atmaya başlar. İki kadın, pazartesi sabahı onu çeyrek geçe oturma odasında karşılıklı oynarlar. Sağdan tırnak cilası ile Cemile girer, gülerek)

FAZİLET: ( Gülerek bir koltuğa çöker) Ay, biz hepten çıldırdık vallahi!

AYNUR: Daha yüzümü yıkamadım vallahi, sabah jimnastiği gibi iyi geldi şöyle şıkıdım şıkıdım. Cemile?

Ama annem "yap, hobi olarak yine yap" dedi.. :p izliyorum şimdi, seyirci koltugu daha çok yakışıyo bana.

anne sözü dinlenirdi hani

sizi sahnede düşününce güzelliğinizden öte oyunculuk daha belirgin olurdu

..

şıkıdım. Cemile?

CEMİLE: Buyur Aynur Abla.

AYNUR: Kahvaltı ettiniz mi?

CEMİLE: Fazilet Ablam kahvesini içiyordu.

FAZİLET: İki saat bekletti beni bir acı kahve hatırına.

CEMİLE: On beş dakika! Ocak ölü gözü gibi yanıyor, ne yapayım?

AYNUR: Kahve dediğin yavaş ateşte pişmeli zaten. Kahvaltı ettiniz mi?

FAZİLET: Ben bir bardak süt içtim sabaha karşı.

AYNUR: Gaz yapmıştır.

FAZİLET: Yaptı perişan oldum.

AYNUR: Ay, feci vallahi!

FAZİLET: Bir gaz, bir gaz. Kalktım buraya kaçtım.

AYNUR: Duydum.

FAZİLET: Neden gelmedin yanıma?

AYNUR: Anacım düş mü görüyorum, Japon bahçelerinde miyim, Çamlıca sırtlarında mıyım, bilmiyorum ki o saatlerde?

CEMİLE: Ekmek kızartayım mı?

AYNUR: Bir dilim. İncecik.

CEMİLE: ( Fazilet'e ) Sen de istiyor musun abla?

FAZİLET: İstemem.

AYNUR: Hiç yağsız beyaz peynir almıştık ya. onu da getir yanında.

CEMİLE: Çay sıcak duruyor zaten.

AYNUR: Dök onu!

CEMİLE: Ne?

AYNUR: Çayı dök, demliği temizle, yeni çay demle.

FAZİLET: ( Aynur'a )Keşke gelseydin yanıma.

AYNUR: Cahit Abi duyar diye düşündüm.

FAZİLET: Duyarsa ne olacaktı ki?

AYNUR: Dekoltemi görmesini istemiyorum ablacım! ( Gülerler )

FAZİLET: Aman, aman! Görse de anlamaz, görmese de. Sineklere kışt diyecek hali yok adamın. (Gülerler)

CEMİLE: Cahit Abimi harcamayın öyle hemen. ( Sessizlik )

FAZİLET: Sen git çayı demle, ekmek kızart! Hadi bakayım!

CEMİLE: Sana da bir portakal soyayım mı Fazilet Abla?

FAZİLET: İstemez!

AYNUR: Cemileciğim, kahvaltımı hazırlarken bir de yumurta haşla bana emi?

?

CEMİLE: Yumuşak mı olsun Aynur Abla?

AYNUR: Hayır. Lop olsun.

CEMİLE: Lop mu ? İstiyorsun?

AYNUR: Evet.

CEMİLE: Peki.

FAZİLET: ( Güler ) On yıldır öğrenemedi rafadan yumurta demeyi!

CEMİLE: Yok, biliyorum da. Komik geliyor.

FAZİLET: Neymiş komik olan?

CEMİLE: Yumuşak yumurtaya rafadan demek.

FAZİLET: Hadi kızım, hadi bakalım, git işine.

( Cemile kıkırdayarak çıkar.)

FAZİLET: (Gazetesine döner, biraz okur gülmeye başlar)

AYNUR: N'oldu abla?

FAZİLET: Frengi üstüne bir yazı var burada.

AYNUR: Zührevi hastalıklar köşesini mi okuyorsun?

FAZİLET: Yok. Doktorunuz diyor ki köşesi. Frengi işte adı üstünde yabancı hastalığı.

AYNUR: Doğru ya.

FAZİLET: ( Okur ) Tamburumu bulana mükafat!

AYNUR: Atıyorsun!

FAZİLET: ( Gülerek ) Yok valla, öyle yazıyor burada. ( okur ) 4 Ocak Cuma akşamı 02'de Osmanbey Semiramis Gazinosu kapısının yanında tamburum kayboldu. Bulan veya bulanı bilen fazlasıyla memnun edilecektir.

AYNUR: Ne diye çalmışlar adamın tamburumu?

FAZİLET: Her yer hırsız dolu. ( Okur ) Komple cenaze töreni düzenlenir.

AYNUR: Abla gözünü seveyim sabah sabah!

FAZİLET: Ayol küçük ilanlara kadar her sabah okurum bu gazeteyi. Ne yapayım alışkanlık. Her sabah bir saat okumazsam bu gazeteyi. bir şeyim eksik kalıyor sanki.

AYNUR: Bir saat mi sürüyor bu gazeteyi okumak?

FAZİLET: Bir saat oniki dakika.

AYNUR: Neydi o delikanlının adı?

FAZİLET: Kim?

AYNUR: Dün Nilgün'le gelen o çok bilmiş, yakışıklı ?

FAZİLET: Aman neresi çok bilmiş, neresi yakışıklı alla sen! Hasan kasaba kökenli bir kere!

AYNUR: Bu gazeteye baktı da. Bu gazete dedi.. dudaklarını oynatarak okuyanların gazetesidir!

FAZİLET: Al işte bir densizlik daha! Nilgün'ün peşinde koşuyor bir aydır ama. Gazetemizi beğenmiyorsa gelmesin!

AYNUR: Ayol yakışıklı çocuk ama.

FAZİLET: Cahit de hiç sevmiyor o çocuğu.

AYNUR: Cahit Abi Nilgün'ün erkek arkadaşlarının topunu sevmez.

( Cemile girer bir tepsiyle. Zeytin,peynir, ekmek, çay, yumurta.)

CEMİLE: Buyur Aynur Abla. Afiyet olsun.

AYNUR: Sağol Cemile, eline sağlık.

FAZİLET: Hem ben gazete okurken dudaklarımı oynatıyor muyum hiç?

AYNUR: Aman Fazilet boşver allasen.

( Aynur kahvaltı ederken kapı çalınır, Cemile açar. İnci Hanım, üstünde Faziletinkine benzer bir sabahlıkla girer )

İNCİ: Günaydın. Ayol bizimkini bu sabah kapı dışarı edinceye kadar akla karayı seçtim vallahi.

FAZİLET: Serbest meslek erbabınla evlenince öyledir İnciciğim! Bunlara sabah dokuz, akşam beş bir iş bulacaksın daha işin başında.

İNCİ: Ay, öyle vallahi Fazilet.

AYNUR: Kahvaltı ettin mi İnci Abla?

İNCİ: Hem de nasıl! Kahvaltı sofrasını kurduruyor Osman, karşısına da beni oturtuyor. Ondan sonra bir saat memleket meseleleri, yok enflasyon, yok Beşiktaş ay içim bayılıyor, efgan efeganlar basıyor içimi, bizimki hala, damar sertliğine karşı bulunan yeni ilacın ishal yaptığı, tereyağın kolesterolle ilgisi olmadığı, Mehtap Mete'nin son aşkları hepsini bir saatte anlatıyor.

AYNUR: Kime?

İNCİ: Kime olacak ayol, bana

FAZİLET: Baştan sıkı tutacaksın işi, hep söyledim sana

İNCİ: Ay valla sıkıntıdan üç dilim yağlı ballı ekmek yedim. Rejim mejim hak getire tabii.

AYNUR: Ayol neden kızıyorsun Osman Abiye? Dinlemeyiver..

İNCİ: ( Çok bilmiş ) Küsüyor şekerim. Yüzüne hayran hayran bakıp, aval aval kafamı sallamazsam, çocuk gibi küsüyor.

( Cemile kafasını sallayarak he he heee diye güler )

FAZİLET: ( Cemile'ye ) Sen ne gülüyorsun kız?

CEMİLE: Benimki benimle hiç konuşmaz sabahları.

FAZİLET: Aaaaa? Bana bak Cemile, sen iyice azdın artık.

İNCİ: ( Güler) Ay Fazilet, ay çok hoş, ay bırak anlatsın ayol.

AYNUR: ( Cemile'ye ) Nerde çalışıyor seninki?

CEMİLE: Mahmut'umu soruyorsun?

AYNUR: Evet

CEMİLE: Maliye Bakanlığında odacı

FAZİLET: Çamaşırları makineden çıkarıp, balkona astın mı?

Replikler beni 2003 e götürdü:(