Her güne bir şiir bırak - 44. sayfa - Memurlar.Net - Forum

Gündem \ Sohbet ve Tanışma

Editörler : yaralı-bir-öykü

Her güne bir şiir bırak

«38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

29 Ağustos 2020 23:20
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Yalnızlığın Ruh Atlası (Şükrü Erbaş) Benim gittiğim uzaklar değil, içimdeki sözlerdir. Buğday tarlalarının uykusunu, yüksek seslerin kışını, kırlangıçların akşamını geçti çocuk. Gaz lâmbasından güneşler yapıyor düşen gövdesine. Benim gittiğim o çocuğun kalbindeki gecedir. Bir kadın yemenisini tutuyor inen tokada, bir kendinden daracık odalarda. Gün iki kez bitmiş, gece bir daha siyah. Çocuk üç büyük korkuyla büyük. Kadın değil de tokat parçalanıyor. Benim gittiğim kadının yemenisindeki hayat bilgisidir. Tebeşir tozları içinde bir belikli su, boğuk taşlarına yürüyor kasabanın. Ağaçlar kirpiklerinde yapraklanıyor. Gökyüzü bastığı yer. Ölüler bir daha bakıyor ardından hayatlarına. Benim gittiğim, o suyun annesinde kuruyan göldür. Trenler, gemiler, yıldızların aktığı yerler? Değil hiçbiri. Kim alır da canına mühür yapar yenilginizi, ey briyantinli saçların sinema koltukları? Sizden uzun yaşayacak ne kadar çırpınsanız, çıkış kapılarında her zaman babalarınız. Benim gittiğim bütün şarkıların ıslıkla söylendiği yaşlardır. Yeşil seccadelerde tükenmiş tanrılar; bir camiden çıkıyorlar, kalabalıktan öte? Bu kaçıncı duadır ey yalnızlık? Sonra uzun geceler boyu şüphe. Sabah, güneş kerim, otlar rahim. Benim gittiğim, günahın insanı büyüten gizidir. Bu ağır oyaları bu hayal zamanlara sizler işlediniz. Işık ipliğinizdi, iğne parmaklarnız. Kalbiniz taşranızdan büyüktü, erkendi. Sonra o annenizden geçen yenilgi. Benim gittiğim, kızınızda sürecek hayıfdır. Kasaba minibüslerinde uzun yollar gidilir. Bahçıvan gelinir esnaf gidilir. Herkes kapısına yeni boncuklar asar. Cesaret de korku da bu ikircimdedir. Benim gittiğim, çamaşır iplerine serilen gölgelerdir. Benim gittiğim, yalnız yokluktan değil, varlıktan da devrim yapan inceliklerdir. Ara sokaklardan geçerken suçlu; bir kadının ağzında açarken mahcup, yeni şarkılar söylerken kederli; bilmediği diller önünde ezik; şiddete karşı mağrur? Benim gittiğim, bilmediğim hayatlarda süren yalnızlığımdır. Yalnızlığın Ruh Atlası (Şükrü Erbaş) Benim gittiğim uzaklar değil, içimdeki sözlerdir. Buğday tarlalarının uykusunu, yüksek seslerin kışını, kırlangıçların akşamını geçti çocuk. Gaz lâmbasından güneşler yapıyor düşen gövdesine. Benim gittiğim o çocuğun kalbindeki gecedir. Bir kadın yemenisini tutuyor inen tokada, bir kendinden daracık odalarda. Gün iki kez bitmiş, gece bir daha siyah. Çocuk üç büyük korkuyla büyük. Kadın değil de tokat parçalanıyor. Benim gittiğim kadının yemenisindeki hayat bilgisidir. Tebeşir tozları içinde bir belikli su, boğuk taşlarına yürüyor kasabanın. Ağaçlar kirpiklerinde yapraklanıyor. Gökyüzü bastığı yer. Ölüler bir daha bakıyor ardından hayatlarına. Benim gittiğim, o suyun annesinde kuruyan göldür. Trenler, gemiler, yıldızların aktığı yerler? Değil hiçbiri. Kim alır da canına mühür yapar yenilginizi, ey briyantinli saçların sinema koltukları? Sizden uzun yaşayacak ne kadar çırpınsanız, çıkış kapılarında her zaman babalarınız. Benim gittiğim bütün şarkıların ıslıkla söylendiği yaşlardır. Yeşil seccadelerde tükenmiş tanrılar; bir camiden çıkıyorlar, kalabalıktan öte? Bu kaçıncı duadır ey yalnızlık? Sonra uzun geceler boyu şüphe. Sabah, güneş kerim, otlar rahim. Benim gittiğim, günahın insanı büyüten gizidir. Bu ağır oyaları bu hayal zamanlara sizler işlediniz. Işık ipliğinizdi, iğne parmaklarnız. Kalbiniz taşranızdan büyüktü, erkendi. Sonra o annenizden geçen yenilgi. Benim gittiğim, kızınızda sürecek hayıfdır. Kasaba minibüslerinde uzun yollar gidilir. Bahçıvan gelinir esnaf gidilir. Herkes kapısına yeni boncuklar asar. Cesaret de korku da bu ikircimdedir. Benim gittiğim, çamaşır iplerine serilen gölgelerdir. Benim gittiğim, yalnız yokluktan değil, varlıktan da devrim yapan inceliklerdir. Ara sokaklardan geçerken suçlu; bir kadının ağzında açarken mahcup, yeni şarkılar söylerken kederli; bilmediği diller önünde ezik; şiddete karşı mağrur? Benim gittiğim, bilmediğim hayatlarda süren yalnızlığımdır.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

30 Ağustos 2020 23:37
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Bir Başka Coğrafyadan (Cevat Çapan) Biliyorsun; seni beklemekten sıkılmıyorum; belki yağmurlarla gelirsin, uzayan bu kurak, karanlık günlerde, belki şimşeklerle, gök gürültüleriyle. Birden, haber vermeden karşıma çıkman da şaşırtmaz beni, elim ayağıma dolaşmaz seni yeniden görmek. Bu sürgün ikimizin de yazgısı, herkesle birlikte yaşadığımız. Buluşmak ortak özlemimiz, yollarda birbirimizi kaybetmiş olsak da. Unutmamışsındır kimlerle yola çıktığımızı, kimlerin yarı yolda kaldığını. Ezberimizdeki o kısık ıslık sesiyle sonunda nasılsa ulaşcaktık Kaf Dağına. * Çölün üzerindeki bu galibarda renkli bulutlar bir fırtınanın haberciliğiyle ürkütmesin seni. Bir kervasarayın yıkıntıları gizemli sessizliğiyle bekliyor bizi yıldızları göz kırpan o gökkubbe altında. Bir başka sessizliği çağrıştırıyor bu çöl gecesi, bir başka yalnızlığı ve terk edilmişliği, uzakta, bir yel değirmeninin yıpranmış kanatları altında suların yükselmesini bekliyor alabalıklar, Galler'de ayışığında * "Bir nehrin kıyısında buluşalım," diyor, her ayrılışlarında, "ya da bir köprüsünde o nehrin iki yakasını birleştiren. Sen bir ucundan koşarak gelirsin köprünün, ben öbür ucundan, kollarımızı açarak sarılmak için birbirimize bir daha hiç ayrılmamacasına." Yıllarca uzak kaldıktan sonra birbirlerinden, ancak mektuplarla buluşuyorlar yeniden ve acı bir gülümsemeyle yaşıyorlar eski günleri kendi başlarına. Bir Başka Coğrafyadan (Cevat Çapan) Biliyorsun; seni beklemekten sıkılmıyorum; belki yağmurlarla gelirsin, uzayan bu kurak, karanlık günlerde, belki şimşeklerle, gök gürültüleriyle. Birden, haber vermeden karşıma çıkman da şaşırtmaz beni, elim ayağıma dolaşmaz seni yeniden görmek. Bu sürgün ikimizin de yazgısı, herkesle birlikte yaşadığımız. Buluşmak ortak özlemimiz, yollarda birbirimizi kaybetmiş olsak da. Unutmamışsındır kimlerle yola çıktığımızı, kimlerin yarı yolda kaldığını. Ezberimizdeki o kısık ıslık sesiyle sonunda nasılsa ulaşcaktık Kaf Dağına. * Çölün üzerindeki bu galibarda renkli bulutlar bir fırtınanın haberciliğiyle ürkütmesin seni. Bir kervasarayın yıkıntıları gizemli sessizliğiyle bekliyor bizi yıldızları göz kırpan o gökkubbe altında. Bir başka sessizliği çağrıştırıyor bu çöl gecesi, bir başka yalnızlığı ve terk edilmişliği, uzakta, bir yel değirmeninin yıpranmış kanatları altında suların yükselmesini bekliyor alabalıklar, Galler'de ayışığında * "Bir nehrin kıyısında buluşalım," diyor, her ayrılışlarında, "ya da bir köprüsünde o nehrin iki yakasını birleştiren. Sen bir ucundan koşarak gelirsin köprünün, ben öbür ucundan, kollarımızı açarak sarılmak için birbirimize bir daha hiç ayrılmamacasına." Yıllarca uzak kaldıktan sonra birbirlerinden, ancak mektuplarla buluşuyorlar yeniden ve acı bir gülümsemeyle yaşıyorlar eski günleri kendi başlarına.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

01 Eylül 2020 23:11
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	31.08.2020 Seni Olan Yenilgi (İsmet Özel) senin karanlığına kanat vuran yarasalar başka bir göğe germişler kendilerini yürekli savaşçılar olmuşlar gemilerini yakmışlar ve silahlarını bilerken kanlarına yansımış gece senin sularına inen yırtıcılar ve piçler yani aşk çocukları yanan gemilerin suya yankısı oluyorlarmış yaşlı büyücüler söylediler çingene çocukların gülleri mor olmadı aşka bunaltıları onlar getirmediler onlara dayanıyorum yürekli savaşçılara saçları uzun bir unutkanlıkla örülmüş kanlarının ardında tehlikeler yürüyen korkunun gözlerini aradığı omuzlarında gittiler, yittiler arasında boğuk seslerinin tozuyan atlarının yelelerine baktılar ve sen oldun ve seni gördüm, eğninde bir mavi gözlerin vardı 31.08.2020 Seni Olan Yenilgi (İsmet Özel) senin karanlığına kanat vuran yarasalar başka bir göğe germişler kendilerini yürekli savaşçılar olmuşlar gemilerini yakmışlar ve silahlarını bilerken kanlarına yansımış gece senin sularına inen yırtıcılar ve piçler yani aşk çocukları yanan gemilerin suya yankısı oluyorlarmış yaşlı büyücüler söylediler çingene çocukların gülleri mor olmadı aşka bunaltıları onlar getirmediler onlara dayanıyorum yürekli savaşçılara saçları uzun bir unutkanlıkla örülmüş kanlarının ardında tehlikeler yürüyen korkunun gözlerini aradığı omuzlarında gittiler, yittiler arasında boğuk seslerinin tozuyan atlarının yelelerine baktılar ve sen oldun ve seni gördüm, eğninde bir mavi gözlerin vardı
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

01 Eylül 2020 23:17
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Ey Genç Kadın (Enis Behiç Koryürek) Siz ki bir başkasının sevdiği kadınsınız, Siz ki benden çok uzak, ona pek yakınsınız, Kabul eder misiniz bu şâir, hasta kalbi, Pür şiir hüsnünüze bir kırık ayna gibi? Ben ki bir hülyası çok kafiye avcısıyım; Ben ki aşkın müşahhas, yaşayan acısıyım; Mâ-cerâ rüzgârına kaptırarak başımı Gelirim koncanıza takdîme gözyaşımı. Sanmayın, çiçeklere vurulmuş kelebeğim; Ben, güzel sînelerde kurumuş bir çiçeğim. Ne ipek eller beni okşadı, göğse taktı... Sonunda yere attı, yol üstünde bıraktı. Geçtiler mini mini ayaklar üzerimden... Ezdiler beni... Fakat, ben yine o şâir ben! Hem, o şûh ayakların altında çiğrıenirdim; Hem de. o zâlimleri ne kadar beğenirdim! Şimdi ben, ağlayarak, sevgisiz kalan kalbi Veririm hüsnünüze bir kırık ayna gibi. Siz ki bir başkasının sevdiği kadınsınız, Siz ki benden çok uzak, ona pek yakınsınız. Bakınız kendinize bu kırık aynada siz; Sonra onu büsbütün parça parça ediniz! Bari sizden sonra hiç bir güzel bu kalbimin Talihsiz aynasında kendini seyr etmesin! * https://www.youtube.com/watch?v=rmne74uJP4c Ey Genç Kadın (Enis Behiç Koryürek) Siz ki bir başkasının sevdiği kadınsınız, Siz ki benden çok uzak, ona pek yakınsınız, Kabul eder misiniz bu şâir, hasta kalbi, Pür şiir hüsnünüze bir kırık ayna gibi? Ben ki bir hülyası çok kafiye avcısıyım; Ben ki aşkın müşahhas, yaşayan acısıyım; Mâ-cerâ rüzgârına kaptırarak başımı Gelirim koncanıza takdîme gözyaşımı. Sanmayın, çiçeklere vurulmuş kelebeğim; Ben, güzel sînelerde kurumuş bir çiçeğim. Ne ipek eller beni okşadı, göğse taktı... Sonunda yere attı, yol üstünde bıraktı. Geçtiler mini mini ayaklar üzerimden... Ezdiler beni... Fakat, ben yine o şâir ben! Hem, o şûh ayakların altında çiğrıenirdim; Hem de. o zâlimleri ne kadar beğenirdim! Şimdi ben, ağlayarak, sevgisiz kalan kalbi Veririm hüsnünüze bir kırık ayna gibi. Siz ki bir başkasının sevdiği kadınsınız, Siz ki benden çok uzak, ona pek yakınsınız. Bakınız kendinize bu kırık aynada siz; Sonra onu büsbütün parça parça ediniz! Bari sizden sonra hiç bir güzel bu kalbimin Talihsiz aynasında kendini seyr etmesin! * https://www.youtube.com/watch?v=rmne74uJP4c
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

02 Eylül 2020 23:24
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Hüzünlü Bir Akşam Borusunun Ezgisi İçin Söz (Melih Cevdet Anday) 1. Av bitti, titreyen borular Akşamı kovalıyor köpeklerle İkimiz içinse yarına kadar Topal Hephaistos'la nar ateşte Dövülecek üzünç namluları var. 2. Kemikten yapışık kardeşler gibi Vurgun yemiş tinimle kutsal tenim Ah biri kanatsız ateşböceği Siz boğumlu deyin, ben eklemli diyeyim Toprak yutan arısıdır öteki. İki dilli yazı bulundu taşımızda Tapısı bire inen Amenofis Gizli gizli ağlar Güneş tanrıya Hangimiz mutsuz kral Hattusilis Hangimiz ermiş mutluluğa. Masallar dinlerdi sevdalı Cemşit, Sindbad, balık gözlü Şirin, Şehrazat Ey sevi, Afrodit benzeri dikit, Kaç çeşit demir deldi Ferhat, Hematit da, limonit, pirit, Ufuk ışıkları yedi bitirdi Horus'un kasrında ne aradığın Bak, avutmaya geldik kendimizi Ama tanrıları ölmüş Amoritler kırgın Tahta idoller karşıladı bizi. Kargışlı şahinin başıdır deniz Düştü mü kanlarla her akşam Ormanlar içinde ikimiz, Çıldırtan bir dumandır yaşam Şeytanın kandilleri ve biz. Kimi gün karıştırırım birbirimizi Dirhemler gibi kurnaz tüccarın elinde, Olur acıdan yoksarım kendimi, Eski bir şatoda demir şövalye, Ölmüş çoktan, boş kalmış içi. Hem İskender'in talihli atıyım Yengiler yaşadım Küçük Asya'da, Hem de Kıbrıs'ta satıldığım Kıvırcık saçlı, mağrur Romalı'ya Gün yüzü görmeden kömür çıkardım. Olmuştu bahtımın Sultanı, Zambaklar kraliçesi nice bir straliçe, Kalbim ki menhirlerdir, suskun aşkı Ansıtmak için dikilmiş yazıdan önce, Unutansa ben gene, ben zavallı. Hem Mesih'tim, hem Barabbas'tım, Kim çarmıha gerildi o gün Kimdi bağışlanan, karıştırmışım, Bugünse bağışlayan göğsün Kollarını açınca ben çarmıhım. Birdim iki oldum, iki iken bir Ne yalnızken birim, ne de seninle iki, Sevi de yalnızlık gibidir Var yok eder durur kişiyi Akşamları boru sesiyle gelir. Hüzünlü Bir Akşam Borusunun Ezgisi İçin Söz (Melih Cevdet Anday) 1. Av bitti, titreyen borular Akşamı kovalıyor köpeklerle İkimiz içinse yarına kadar Topal Hephaistos'la nar ateşte Dövülecek üzünç namluları var. 2. Kemikten yapışık kardeşler gibi Vurgun yemiş tinimle kutsal tenim Ah biri kanatsız ateşböceği Siz boğumlu deyin, ben eklemli diyeyim Toprak yutan arısıdır öteki. İki dilli yazı bulundu taşımızda Tapısı bire inen Amenofis Gizli gizli ağlar Güneş tanrıya Hangimiz mutsuz kral Hattusilis Hangimiz ermiş mutluluğa. Masallar dinlerdi sevdalı Cemşit, Sindbad, balık gözlü Şirin, Şehrazat Ey sevi, Afrodit benzeri dikit, Kaç çeşit demir deldi Ferhat, Hematit da, limonit, pirit, Ufuk ışıkları yedi bitirdi Horus'un kasrında ne aradığın Bak, avutmaya geldik kendimizi Ama tanrıları ölmüş Amoritler kırgın Tahta idoller karşıladı bizi. Kargışlı şahinin başıdır deniz Düştü mü kanlarla her akşam Ormanlar içinde ikimiz, Çıldırtan bir dumandır yaşam Şeytanın kandilleri ve biz. Kimi gün karıştırırım birbirimizi Dirhemler gibi kurnaz tüccarın elinde, Olur acıdan yoksarım kendimi, Eski bir şatoda demir şövalye, Ölmüş çoktan, boş kalmış içi. Hem İskender'in talihli atıyım Yengiler yaşadım Küçük Asya'da, Hem de Kıbrıs'ta satıldığım Kıvırcık saçlı, mağrur Romalı'ya Gün yüzü görmeden kömür çıkardım. Olmuştu bahtımın Sultanı, Zambaklar kraliçesi nice bir straliçe, Kalbim ki menhirlerdir, suskun aşkı Ansıtmak için dikilmiş yazıdan önce, Unutansa ben gene, ben zavallı. Hem Mesih'tim, hem Barabbas'tım, Kim çarmıha gerildi o gün Kimdi bağışlanan, karıştırmışım, Bugünse bağışlayan göğsün Kollarını açınca ben çarmıhım. Birdim iki oldum, iki iken bir Ne yalnızken birim, ne de seninle iki, Sevi de yalnızlık gibidir Var yok eder durur kişiyi Akşamları boru sesiyle gelir.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

03 Eylül 2020 09:02
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Yasak Sevişmek (Attila İlhan) öteki kapımdan gel bunu açamazsın eski gözlerinle gel öldürmek vakti gel hem tetik bulun ardında biri olmasın hanidir ben bu evde saklanıyorum adımı değiştirdim başka bir adla yaşıyorum gece gündüz siyah gözlük kullanıyorum öteki kapımdan gel bunu açamazsın sabaha karşı gel bütün gözlerinle gel pancurların gerisinde kararıyorum içime belalar doğuyor sonbahar doğuyor telefonda sesini tanıyamıyorum yüzün parmaklarımdan akıp kayboluyor böyle hep bir şey kopuyor bir şey kırılıyor sabaha karşı gel eski gözlerinle gel öteki kapımdan gel bunu açamazsın hem tetik bulun ardında biri olmasın artık hiç kimse beni yaşamıyor aşklarımı büyük kemanlarla çizdiler korkularım oldum bittim kimsesizdiler yalnız bir mısra mıyım ıslanıyorum bir revolver romanımı tamamlıyor oyun bitti ışıklarımı söndürdüler yokmuşsun gibi gel öldürmek vakti gel öteki kapımdan gel bunu açamazsın üzerime kilitleyip mühürlediler hem tetik bulun ardında biri olmasın Yasak Sevişmek (Attila İlhan) öteki kapımdan gel bunu açamazsın eski gözlerinle gel öldürmek vakti gel hem tetik bulun ardında biri olmasın hanidir ben bu evde saklanıyorum adımı değiştirdim başka bir adla yaşıyorum gece gündüz siyah gözlük kullanıyorum öteki kapımdan gel bunu açamazsın sabaha karşı gel bütün gözlerinle gel pancurların gerisinde kararıyorum içime belalar doğuyor sonbahar doğuyor telefonda sesini tanıyamıyorum yüzün parmaklarımdan akıp kayboluyor böyle hep bir şey kopuyor bir şey kırılıyor sabaha karşı gel eski gözlerinle gel öteki kapımdan gel bunu açamazsın hem tetik bulun ardında biri olmasın artık hiç kimse beni yaşamıyor aşklarımı büyük kemanlarla çizdiler korkularım oldum bittim kimsesizdiler yalnız bir mısra mıyım ıslanıyorum bir revolver romanımı tamamlıyor oyun bitti ışıklarımı söndürdüler yokmuşsun gibi gel öldürmek vakti gel öteki kapımdan gel bunu açamazsın üzerime kilitleyip mühürlediler hem tetik bulun ardında biri olmasın
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

04 Eylül 2020 14:34
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Yalnızlıklar (Hasan Ali Toptaş) yalnızlıklar "insana en yakın yalnızlıktır insan" ben sensizliği yalnızlık sanmıştım bir keresinde. (yalnızlık bende bensizlikti oysa; ya da bende birçok ben.) neresinden bakılırsa bakılsın, her cümlede bir çift göz vardır ve her noktada bir insan. o insan ki, bakar bize ve ötemize; ve o insan ki, giyindiği zamanın gerisinden sorar hep kaygılanır, duraksar ve sessizdir; ve geldim demenin bir sessizliği varsa, öpüşelim demenin, sen hala gitmiyor musun demenin ya da ölmek istemenin bir sessizliği varsa, kelimeleri de vardır sessizliğin duruşun kelimeleri vardır; bakışın, uzanışın, gülüşün... ama, yalnızlığın kelimeleri yoktur. o, bütün kelimelerden oluşmuş bir kelimedir. yalnızlık postacıların taşıdığı yüktür çoğu kez, birikir kalem uçlarında, kağıtlarda, zarflarda. bakışlarda birikir, susuşlarda, bekleyişlerde, kapılaarda ve birikim yüktür her zaman, yalnızlık bir yükün ağırlığıdır. yorgunluğumuzu o nesnenin kucağından o nesnenin kucağına gezdirirken, yürür yada koşarken, coşarken ya da deli dolu yaşarken ansızın ölümü istemektir yalnızlık; kendimizin kendimize sağırlığıdır. masa çırılçıplaksa bir sandalyeyi gösterir bize siyah beyazı, beyaz siyahı gösterir. uzatmıştır parmağını bir çocuk, uzakları; uzaklarsa çocuğu gösterir. ottur taş dibinde salınır boyunca, rüzgarı; rüzgardır çullanır üstüne otu gösterir. adımlarımızın ürkekliğidir, basacağınız yeri; kuştur gökyüzünü, gökyüzüdür kuşu gösterir. ne neyi neyle örterse örtsün, her şeyin bir göstereni vardır. yalnızlığı gösterense, her şeydir. yalnızlık alıp karşına kendini öteki kendinlerle konuşmaktır bakışmaktır öteki kendinlerle; dövüşmektir. kimi zaman da, öldürmektir içlerinde en çok sana benzeyeni, benzemiyor diye. yalnızlık, öldürmektir. ben sensizliği yalnızlık sanmıştım bir keresinde. sensiz kalmamak için sendim o vakitler; yüzün gelirdi bir yerlerden bir ülke, kokun gelirdi bir bahar ve gülüşün gelirdi bir düş gibi, ille de kendi kendine vurmuşluğun gelirdi de; ben hep şarkı sanırdım gökyüzünü kim bilir kimin söylediği. ıssız teknelerle kıyılarıma koşardım hemen, bakardım (bakmak uzanmaktır); atlaslar yırtılırdı düşümün bir ucunda, bir ucunda ben; ve suların unuttuğu yunus hıçkırıkları vururdu alnıma dudaklarımdan tuz kervanları yürürdü. kervanlar ki, birer seraptır harami günlüğünde. ben sensizliği yalnızlık sanmıştım her keresinde. sensiz kalmamak için sendim o vakitler; seni uyuyordum sürekli, seni içiyordum çay diye, cennet diye seni düşlüyordum -ki, sen yeşil çıplak bir yeşildin gözümde cennetten damıtılmış (oysa cennet, gelecek korkusunun en düşsel çocuğuymuş, uzaktan emzirdiğimiz); ve çarşaflar dillenince ayak seslerinde, çıldırıp dağlarıma çıkıyordum ben; dağlarım sendin. gece gece yatak yalnızlıkları vardır bu yüzden, masa yalnızlıkları vardır sandalye sandalye, mutfak yalnızlıkları, düş yalnızlıkları ve gülüş ve iş ve bakış ve söyleyiş ve susuş, hatta park, cadde ve duruş, sonra dökülüş, sonra yerlere kadar bükülüş ve gidiş geliş ve yöneliş yalnızlıkları vardır. ölümün yalnızlığı yoktur ama; ölüm, bir başına yalnızlıktır yalnızlık kendini her gün yıkıp her gün kuran çok eski bir handır. taşlarında yüzyılların parmak izleri vardır, burçlarında göğü; ve odaları birer andır. kilidi zamandır bu hanın, pencereleri dışarıdan çok içeriye bakar, kapıları dışarıdan çok içeriden azdır; hanlar ki yorgun yolcuların çaldığı yitik bir sazdır. gece gündüz seninle gezer yalnızlık; adımlarının önünde düşlediğin adımlarındır kimi zaman. biraz sonradır yani; sen buradayken mutfağa gidip sana dönen sendir. kapıyı kilitledim mi?dir yürüdükçe, musluğu kapattım mı?dır. ya da kollarının salınımında bir afişin rengini duymaktır ansızın; bir tekerleğin ağırlığını ayak izlerinde görmektir. yalnızlık düşen bir bardak sesidir dönüp baktığın, kırılan şarap şişesidir ya da ağzındaki cümleyi kana bulayan. yalnızlık hadi gidelim?dir çoğu kez, hadi n'olursun. ister içinden bakılsın ister dışından, bütün pencereler birer yalnızlıktır ev denen yalnızlığın yüzünde. çatılara üşüşen antenlere bakmayın, yalnızlıktır; camları titreten şu müzik, şu perdeler ve omzunuza çarpıp geçen şu bıyık, şu bira kasaları sonra, şu mikrofondaki ses, şu gülüş, şu öpüşme ve bütün alışverişler yalnızlıktır. gece, gündüz sizinle gezer, yalnızlık. kimileri düşer yalnızlığa, kimileri yükselir. düşenler için ufuk yoktur artık; bütün renkler beyazdır, sesler birdir ve yarın belki?dir, dün şüphelidir, bugün nerededir? üstelik, sular kaskatıdır, yönler düğümlenmiştir. ve aynadır her şey; tozludur anılarla, kat kat kirdir. düşenler için yalnızlık, durup dinlenmeden akan susuz bir nehirdir ben neyi yalnızlık sanmıştım bir keresinde? sulardan bana akanı bilmiyordum o vakitler, elmalardan, vitrinlerden, bebeklerden bana akanı bilmiyordum. pencere camı çatlasa içimde bir cam fabrikası yıkılırmış bilmiyordum. güzelliklerim güzelliklerinizdendi güzelliklerimi bilmiyordum. çirkinlikler varmış insanı büyüleyen, bilmiyordum. ?gözün gördüğünü el, elin gördüğünü göz görmezmiş? bilmiyordum. nesneler adama tasma takıp gülermiş, bilmiyordum. bütün şarkılar aynı makamda okunur ayrı makamda dinlenirmiş ve susmak da bir şarkıymış bilmiyordum. yorgunluğumuzu o nesnenin kucağından o nesnenin kucağına gezdirirken, yürür ya da koşarken, coşarken ya da deli dolu yaşarken, ansızın ölümü istemektir yalnızlık; kendimizin kendimize sağırlığıdır. Yalnızlıklar (Hasan Ali Toptaş) yalnızlıklar "insana en yakın yalnızlıktır insan" ben sensizliği yalnızlık sanmıştım bir keresinde. (yalnızlık bende bensizlikti oysa; ya da bende birçok ben.) neresinden bakılırsa bakılsın, her cümlede bir çift göz vardır ve her noktada bir insan. o insan ki, bakar bize ve ötemize; ve o insan ki, giyindiği zamanın gerisinden sorar hep kaygılanır, duraksar ve sessizdir; ve geldim demenin bir sessizliği varsa, öpüşelim demenin, sen hala gitmiyor musun demenin ya da ölmek istemenin bir sessizliği varsa, kelimeleri de vardır sessizliğin duruşun kelimeleri vardır; bakışın, uzanışın, gülüşün... ama, yalnızlığın kelimeleri yoktur. o, bütün kelimelerden oluşmuş bir kelimedir. yalnızlık postacıların taşıdığı yüktür çoğu kez, birikir kalem uçlarında, kağıtlarda, zarflarda. bakışlarda birikir, susuşlarda, bekleyişlerde, kapılaarda ve birikim yüktür her zaman, yalnızlık bir yükün ağırlığıdır. yorgunluğumuzu o nesnenin kucağından o nesnenin kucağına gezdirirken, yürür yada koşarken, coşarken ya da deli dolu yaşarken ansızın ölümü istemektir yalnızlık; kendimizin kendimize sağırlığıdır. masa çırılçıplaksa bir sandalyeyi gösterir bize siyah beyazı, beyaz siyahı gösterir. uzatmıştır parmağını bir çocuk, uzakları; uzaklarsa çocuğu gösterir. ottur taş dibinde salınır boyunca, rüzgarı; rüzgardır çullanır üstüne otu gösterir. adımlarımızın ürkekliğidir, basacağınız yeri; kuştur gökyüzünü, gökyüzüdür kuşu gösterir. ne neyi neyle örterse örtsün, her şeyin bir göstereni vardır. yalnızlığı gösterense, her şeydir. yalnızlık alıp karşına kendini öteki kendinlerle konuşmaktır bakışmaktır öteki kendinlerle; dövüşmektir. kimi zaman da, öldürmektir içlerinde en çok sana benzeyeni, benzemiyor diye. yalnızlık, öldürmektir. ben sensizliği yalnızlık sanmıştım bir keresinde. sensiz kalmamak için sendim o vakitler; yüzün gelirdi bir yerlerden bir ülke, kokun gelirdi bir bahar ve gülüşün gelirdi bir düş gibi, ille de kendi kendine vurmuşluğun gelirdi de; ben hep şarkı sanırdım gökyüzünü kim bilir kimin söylediği. ıssız teknelerle kıyılarıma koşardım hemen, bakardım (bakmak uzanmaktır); atlaslar yırtılırdı düşümün bir ucunda, bir ucunda ben; ve suların unuttuğu yunus hıçkırıkları vururdu alnıma dudaklarımdan tuz kervanları yürürdü. kervanlar ki, birer seraptır harami günlüğünde. ben sensizliği yalnızlık sanmıştım her keresinde. sensiz kalmamak için sendim o vakitler; seni uyuyordum sürekli, seni içiyordum çay diye, cennet diye seni düşlüyordum -ki, sen yeşil çıplak bir yeşildin gözümde cennetten damıtılmış (oysa cennet, gelecek korkusunun en düşsel çocuğuymuş, uzaktan emzirdiğimiz); ve çarşaflar dillenince ayak seslerinde, çıldırıp dağlarıma çıkıyordum ben; dağlarım sendin. gece gece yatak yalnızlıkları vardır bu yüzden, masa yalnızlıkları vardır sandalye sandalye, mutfak yalnızlıkları, düş yalnızlıkları ve gülüş ve iş ve bakış ve söyleyiş ve susuş, hatta park, cadde ve duruş, sonra dökülüş, sonra yerlere kadar bükülüş ve gidiş geliş ve yöneliş yalnızlıkları vardır. ölümün yalnızlığı yoktur ama; ölüm, bir başına yalnızlıktır yalnızlık kendini her gün yıkıp her gün kuran çok eski bir handır. taşlarında yüzyılların parmak izleri vardır, burçlarında göğü; ve odaları birer andır. kilidi zamandır bu hanın, pencereleri dışarıdan çok içeriye bakar, kapıları dışarıdan çok içeriden azdır; hanlar ki yorgun yolcuların çaldığı yitik bir sazdır. gece gündüz seninle gezer yalnızlık; adımlarının önünde düşlediğin adımlarındır kimi zaman. biraz sonradır yani; sen buradayken mutfağa gidip sana dönen sendir. kapıyı kilitledim mi?dir yürüdükçe, musluğu kapattım mı?dır. ya da kollarının salınımında bir afişin rengini duymaktır ansızın; bir tekerleğin ağırlığını ayak izlerinde görmektir. yalnızlık düşen bir bardak sesidir dönüp baktığın, kırılan şarap şişesidir ya da ağzındaki cümleyi kana bulayan. yalnızlık hadi gidelim?dir çoğu kez, hadi n'olursun. ister içinden bakılsın ister dışından, bütün pencereler birer yalnızlıktır ev denen yalnızlığın yüzünde. çatılara üşüşen antenlere bakmayın, yalnızlıktır; camları titreten şu müzik, şu perdeler ve omzunuza çarpıp geçen şu bıyık, şu bira kasaları sonra, şu mikrofondaki ses, şu gülüş, şu öpüşme ve bütün alışverişler yalnızlıktır. gece, gündüz sizinle gezer, yalnızlık. kimileri düşer yalnızlığa, kimileri yükselir. düşenler için ufuk yoktur artık; bütün renkler beyazdır, sesler birdir ve yarın belki?dir, dün şüphelidir, bugün nerededir? üstelik, sular kaskatıdır, yönler düğümlenmiştir. ve aynadır her şey; tozludur anılarla, kat kat kirdir. düşenler için yalnızlık, durup dinlenmeden akan susuz bir nehirdir ben neyi yalnızlık sanmıştım bir keresinde? sulardan bana akanı bilmiyordum o vakitler, elmalardan, vitrinlerden, bebeklerden bana akanı bilmiyordum. pencere camı çatlasa içimde bir cam fabrikası yıkılırmış bilmiyordum. güzelliklerim güzelliklerinizdendi güzelliklerimi bilmiyordum. çirkinlikler varmış insanı büyüleyen, bilmiyordum. ?gözün gördüğünü el, elin gördüğünü göz görmezmiş? bilmiyordum. nesneler adama tasma takıp gülermiş, bilmiyordum. bütün şarkılar aynı makamda okunur ayrı makamda dinlenirmiş ve susmak da bir şarkıymış bilmiyordum. yorgunluğumuzu o nesnenin kucağından o nesnenin kucağına gezdirirken, yürür ya da koşarken, coşarken ya da deli dolu yaşarken, ansızın ölümü istemektir yalnızlık; kendimizin kendimize sağırlığıdır.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

04 Eylül 2020 14:53
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Sayfa 27. ayına girmiş. Nerden baksan 750 den fazla şiir demek. İçinde 5-10 tane tekrar olsa bile bayağı çok şiir demek. Hakkımı yiyemem iyi emek verdim :) - Aferim sana bir yıldızlı peki. Kırmızı kurdelamız kalmadı :) Sayfa 27. ayına girmiş. Nerden baksan 750 den fazla şiir demek. İçinde 5-10 tane tekrar olsa bile bayağı çok şiir demek. Hakkımı yiyemem iyi emek verdim :) - Aferim sana bir yıldızlı peki. Kırmızı kurdelamız kalmadı :)
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

06 Eylül 2020 23:07
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	İyiyiz (Süreyya Berfe) İyi bir apartman dairesinde oturuyoruz. Komşularımızla tanışıyor, iyi geçiniyoruz (!) Karımın bütün tırnakları bakımlı; uzunca, ojeli. Saçları boyalı ve möbleli. Çocuğumuz sınıfında, okulunda, her konuda birinci. Hava durumunu fotoğraflı ve görsel şeyleri merak ediyoruz. Sözcükleri boza boza espriler yapıyoruz. Arkadaşlarla, kahkahâlârla gülüyoruz. Kafamızı da çalıştırıyoruz "fırsatımız" olursa. Hafta sonları birer blucin birkaç cin-tonik çekiyoruz altımıza. İkimiz de kadın-erkek eşitliğine inanıyoruz. Amma... Sesimde tuhaf bir incelme, tükürüklenme Karımınkinde tuhaf bir kalınlaşma, kuruma Gittikçe... Nedense? İyiyiz (Süreyya Berfe) İyi bir apartman dairesinde oturuyoruz. Komşularımızla tanışıyor, iyi geçiniyoruz (!) Karımın bütün tırnakları bakımlı; uzunca, ojeli. Saçları boyalı ve möbleli. Çocuğumuz sınıfında, okulunda, her konuda birinci. Hava durumunu fotoğraflı ve görsel şeyleri merak ediyoruz. Sözcükleri boza boza espriler yapıyoruz. Arkadaşlarla, kahkahâlârla gülüyoruz. Kafamızı da çalıştırıyoruz "fırsatımız" olursa. Hafta sonları birer blucin birkaç cin-tonik çekiyoruz altımıza. İkimiz de kadın-erkek eşitliğine inanıyoruz. Amma... Sesimde tuhaf bir incelme, tükürüklenme Karımınkinde tuhaf bir kalınlaşma, kuruma Gittikçe... Nedense?
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

06 Eylül 2020 23:10
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Çiçek Yerine (Süreyya Berfe) Yüzüne bak güneşin. Yüzüne bak körfezdeki denize düşen güneşin. Yüzüne bak acılı aşkların üstüne inen güneşin. Gelişine bak akşamın. Gelişine bak körfezdeki denize çöken akşamın. Gelişine bak yarım yamalak aşkların üstüne giden akşamın. Hayatı unutma. Yeniyi unutma. Yaşayanı unutma. Sen ki duvardan akan sulara baktın ağladın. Leğenlere dolan yağmura baktın ağladın. Özendin sulara ve yağmura. Kalbini gözlerinin yerine koydun. Aktı mı sanki kanlı günlerin gecelerin kanı? Uykusuzluk uçtu mu yuvasından? Gönüller şen oldu mu? Aktı mı ayrılığın deli ırmağı ayaklarının önüne? Yumuşadı mı sert yanları yuvarlandı mı kayaları? Tutuldu mu ayrılık sevginin depremine çekildi mi mağarasına inine kayboldu mu ayrılık denilen yabanıl hayvan? Hayır, hiçbiri olmadı bunların. Çünkü, çamur içinde kalan çıplak ayaklarını bana alacakaranlıkta da yazdığını unuttun. Çocuk, genç kız ve kadın olduğunu unuttun. Kapalı, uykuya dalmış gözlerinden duyguların yayıldığını kalbimin içinde çarpan kalbinin sesinden sellerin boşandığını beni alıp sürüklediğini. bir o yana, bir bu yana savurduğunu kötü geçmiş zamanlarla iyi geçmiş zamanlar arasında bıraktığını yanından uzaklara, uzaklardan yanına attığını unuttun besledin adam ettin ayrılığı, iyileştirdin. Çocuktun, çocuk oldun "herbirşey"e özenmedin. Büyüdün, malları mülkleri terk ettin. Gün oldu yanlız kaldın bir başına acıların ortasında. Sevecen yanların eksilmemiş eksiltemedin. Çoğu zaman kolların çocuğunu kucaklar gibi koşman ayrılmak için değil kavuşmak için sanki. Sabahları ilk önce ısınan senin bedenin kar yağsa da ısınan senin bedenin. Ne olursa olsun en geç soğuyan senin yüreğin. insanlarla değil buzullarla da çevrili olsan en geç soğuyan senin yüreğin. Görmesek de yaşıyor o mavi kuş. Beraber bakmasak da yağacak ilk kar. Yağışına bak sevginin, Yağışına bak körfezdeki dağların üstünde duran sevginin, Yağışına bak vakitsiz aşkların üstünde kalan sevginin. Yükselişine bak hasretin, Yükselişine bak körfezdeki dağların üstünde uyuyan hasretin, Yükselişine bak yavru aşkların üstünde çırpınan hasretin. Hayatı unutma, Yeniyi unutma, Yaşayanı unutma. Çiçek Yerine (Süreyya Berfe) Yüzüne bak güneşin. Yüzüne bak körfezdeki denize düşen güneşin. Yüzüne bak acılı aşkların üstüne inen güneşin. Gelişine bak akşamın. Gelişine bak körfezdeki denize çöken akşamın. Gelişine bak yarım yamalak aşkların üstüne giden akşamın. Hayatı unutma. Yeniyi unutma. Yaşayanı unutma. Sen ki duvardan akan sulara baktın ağladın. Leğenlere dolan yağmura baktın ağladın. Özendin sulara ve yağmura. Kalbini gözlerinin yerine koydun. Aktı mı sanki kanlı günlerin gecelerin kanı? Uykusuzluk uçtu mu yuvasından? Gönüller şen oldu mu? Aktı mı ayrılığın deli ırmağı ayaklarının önüne? Yumuşadı mı sert yanları yuvarlandı mı kayaları? Tutuldu mu ayrılık sevginin depremine çekildi mi mağarasına inine kayboldu mu ayrılık denilen yabanıl hayvan? Hayır, hiçbiri olmadı bunların. Çünkü, çamur içinde kalan çıplak ayaklarını bana alacakaranlıkta da yazdığını unuttun. Çocuk, genç kız ve kadın olduğunu unuttun. Kapalı, uykuya dalmış gözlerinden duyguların yayıldığını kalbimin içinde çarpan kalbinin sesinden sellerin boşandığını beni alıp sürüklediğini. bir o yana, bir bu yana savurduğunu kötü geçmiş zamanlarla iyi geçmiş zamanlar arasında bıraktığını yanından uzaklara, uzaklardan yanına attığını unuttun besledin adam ettin ayrılığı, iyileştirdin. Çocuktun, çocuk oldun "herbirşey"e özenmedin. Büyüdün, malları mülkleri terk ettin. Gün oldu yanlız kaldın bir başına acıların ortasında. Sevecen yanların eksilmemiş eksiltemedin. Çoğu zaman kolların çocuğunu kucaklar gibi koşman ayrılmak için değil kavuşmak için sanki. Sabahları ilk önce ısınan senin bedenin kar yağsa da ısınan senin bedenin. Ne olursa olsun en geç soğuyan senin yüreğin. insanlarla değil buzullarla da çevrili olsan en geç soğuyan senin yüreğin. Görmesek de yaşıyor o mavi kuş. Beraber bakmasak da yağacak ilk kar. Yağışına bak sevginin, Yağışına bak körfezdeki dağların üstünde duran sevginin, Yağışına bak vakitsiz aşkların üstünde kalan sevginin. Yükselişine bak hasretin, Yükselişine bak körfezdeki dağların üstünde uyuyan hasretin, Yükselişine bak yavru aşkların üstünde çırpınan hasretin. Hayatı unutma, Yeniyi unutma, Yaşayanı unutma.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

07 Eylül 2020 23:01
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Büyüyen Taş (Şükrü Erbaş) Yalnızlık pürüzsüz lekesiz bir düzlük Dünya kar altında, adam kar altında Elindeki sigarayla yüreğini ısıtıyor. İçindeki kedere denk bir çığlık Rüzgârın boşlukta çaldığı ıslık Kim bilir ne söylüyor bu yoksunluk içinde... Adamın gözleri bulutlardan bir ülke Ne bir sıcak pencere ne tüten bir kiremit Baktığı her yerden ayrılık esiyor. Oğlu eteklerinde büyüyen taş Gözü duvardaki silahın boşluğunda Bir kadın Kar altındaki dünyadan yalnız Yıllardır bozulmamış bir yatağı düzlüyor... Büyüyen Taş (Şükrü Erbaş) Yalnızlık pürüzsüz lekesiz bir düzlük Dünya kar altında, adam kar altında Elindeki sigarayla yüreğini ısıtıyor. İçindeki kedere denk bir çığlık Rüzgârın boşlukta çaldığı ıslık Kim bilir ne söylüyor bu yoksunluk içinde... Adamın gözleri bulutlardan bir ülke Ne bir sıcak pencere ne tüten bir kiremit Baktığı her yerden ayrılık esiyor. Oğlu eteklerinde büyüyen taş Gözü duvardaki silahın boşluğunda Bir kadın Kar altındaki dünyadan yalnız Yıllardır bozulmamış bir yatağı düzlüyor...
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

09 Eylül 2020 12:09
Çankaya 11 Aday Memur	Yüreğim bir küçük çocuk eli Bilmez de yasağı, tehlikeyi Almak ister hemen Gördüğü her güzel şeyi... Bir küçük çocuk eli yüreğim Ne sözden anlar ne dayaktan. Unutulsa bile sonradan Çok acıyor bilirim Nolur çocuk elleri dövmeyin... Yüreğim bir küçük çocuk eli Bilmez de yasağı, tehlikeyi Almak ister hemen Gördüğü her güzel şeyi... Bir küçük çocuk eli yüreğim Ne sözden anlar ne dayaktan. Unutulsa bile sonradan Çok acıyor bilirim Nolur çocuk elleri dövmeyin...
Çankaya 11 Aday Memur

25 Aralık 2020 01:39
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	Bayağı ihmal etmişiz burayı :) Bayağı ihmal etmişiz burayı :)
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:42
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	08.09.2020 Notre Dame'ın Küskünü (Serkan Türk) her duyduğum ölüm kamburum olurdu. sonsuz gökleri sarsardı yağmur ellerinde kir birikmiş günahkar bir kadın beyaz bir çarşafı gererdi bahçesinde yaz'dı biliyorsun biten ben orda koşacak ve yetişecek olandım yeni zamanlarına dünyanın tuttu yaprak döktü ağaçlar kavak esnedi çatıya doğru bir kuş havalandı kalbimde tuhaf boşluk açtığım camdan baktım tepelere ateş yakmış kalabalık, gittin mi? hiçbir gölge yer etmemiş aydınlık evler, altındı penceren. esmeralda bir çingene kadar esmer bir o kadar alacaklı tanrı'sından ve ben alıngan köle kamburum içimde notre dame'ın küskünüyüm sanki çalıyorum her saat çanlarını yalnızlığın katedralin duvarına sinmiş frollo kadar ürkek bakıyorum çarmıhıma. bu düştüğüm yağmur suyu gözyaşım olurdu. sonsuz içimi dağlardı sessizliği. 08.09.2020 Notre Dame'ın Küskünü (Serkan Türk) her duyduğum ölüm kamburum olurdu. sonsuz gökleri sarsardı yağmur ellerinde kir birikmiş günahkar bir kadın beyaz bir çarşafı gererdi bahçesinde yaz'dı biliyorsun biten ben orda koşacak ve yetişecek olandım yeni zamanlarına dünyanın tuttu yaprak döktü ağaçlar kavak esnedi çatıya doğru bir kuş havalandı kalbimde tuhaf boşluk açtığım camdan baktım tepelere ateş yakmış kalabalık, gittin mi? hiçbir gölge yer etmemiş aydınlık evler, altındı penceren. esmeralda bir çingene kadar esmer bir o kadar alacaklı tanrı'sından ve ben alıngan köle kamburum içimde notre dame'ın küskünüyüm sanki çalıyorum her saat çanlarını yalnızlığın katedralin duvarına sinmiş frollo kadar ürkek bakıyorum çarmıhıma. bu düştüğüm yağmur suyu gözyaşım olurdu. sonsuz içimi dağlardı sessizliği.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:44
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	09.09.2020 Son Yürüyüş (Serkan Türk) ben kendimle nereye taşınsam orası gecenin köründe sana gelir geçmiyordum, geçemiyordum senden, kararlı bir gül gibi batmıştım dikenlerine sanki kocaman kulağıydım evrenin her ayrılıkta bütün sesler bende birikti çok alıştım ulumasına içimdeki köpeklerin hepsinin bağı çözüldü yalnızlıktan kimi karıştı ilerideki çalılığına bahçenin kimi ayın peşinden gitti sızlanarak benim yerime orada başladı çöl ve uğultusu rüzgârın gülün sesine bülbülün kokusuna karışarak ateş böcekleri söndürürdü karınlarındaki fenerleri her gece acılarımı ehilleştirdim tenimde yüzüne baktım yıldızlarını dinledim göğsünün alçalıp yükselmesi bir deniz ikimiz aynı okula gitmişiz çocukken o yüzden benziyoruz birbirimize yolunu uzatıyoruz evlerin allah biliyor gönlümüz bazen şen bulduğumuza şükrediyorum birbirimizi ama bazen dünyam küçük dar oda zehir zıkkım kara bulutlar yağıyor üzerime sen beton evlerin arasında yittin kentin batısına doğru son yürüyüşümüz oldu bu ben kendimle nereye taşınsam orası gecenin köründe senden gelir 09.09.2020 Son Yürüyüş (Serkan Türk) ben kendimle nereye taşınsam orası gecenin köründe sana gelir geçmiyordum, geçemiyordum senden, kararlı bir gül gibi batmıştım dikenlerine sanki kocaman kulağıydım evrenin her ayrılıkta bütün sesler bende birikti çok alıştım ulumasına içimdeki köpeklerin hepsinin bağı çözüldü yalnızlıktan kimi karıştı ilerideki çalılığına bahçenin kimi ayın peşinden gitti sızlanarak benim yerime orada başladı çöl ve uğultusu rüzgârın gülün sesine bülbülün kokusuna karışarak ateş böcekleri söndürürdü karınlarındaki fenerleri her gece acılarımı ehilleştirdim tenimde yüzüne baktım yıldızlarını dinledim göğsünün alçalıp yükselmesi bir deniz ikimiz aynı okula gitmişiz çocukken o yüzden benziyoruz birbirimize yolunu uzatıyoruz evlerin allah biliyor gönlümüz bazen şen bulduğumuza şükrediyorum birbirimizi ama bazen dünyam küçük dar oda zehir zıkkım kara bulutlar yağıyor üzerime sen beton evlerin arasında yittin kentin batısına doğru son yürüyüşümüz oldu bu ben kendimle nereye taşınsam orası gecenin köründe senden gelir
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:45
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	10.09.2020 Nefes (Ülkü Tamer) Dağın uykusuna, kuşun gözüne, Sabahın sesine, taşıdım seni. Kerem?in yaralı, ince dizine, Irmağın yasına taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. Elma kabuğunda, nar tanesinde, Gizlenen mermere taşıdım seni. Gecenin ördüğü, gün kafesinde, Dolaşan kedere taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. Arının yazına, kışın otuna, Yaprağın güzüne taşıdım seni. Yürekten yüreğe mekik dokuyan, Sevginin göçüne taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. 10.09.2020 Nefes (Ülkü Tamer) Dağın uykusuna, kuşun gözüne, Sabahın sesine, taşıdım seni. Kerem?in yaralı, ince dizine, Irmağın yasına taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. Elma kabuğunda, nar tanesinde, Gizlenen mermere taşıdım seni. Gecenin ördüğü, gün kafesinde, Dolaşan kedere taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. Arının yazına, kışın otuna, Yaprağın güzüne taşıdım seni. Yürekten yüreğe mekik dokuyan, Sevginin göçüne taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:47
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	11.09.2020 Sıra Göller (Ülkü Tamer) Haşhaş tarlaları arasından geçeceksin, Beyaz ve mor haşhaşları havaya savurarak Yeni bir afyon bulacaksın kendine. İşte o zaman beni unutma, Şairini, onun şiir yazan ellerini, İçine dizilen sıra gölleri, Kendi kendine konuştuğun seni, Her şeyi, hiçbir şeyi unutma. Zakkumların arasından bir şehre gireceksin, Aşk şiirleri, tabiat şiirleri, tarih şiirleri düşünerek Bir dinamit yapacaksın kendine. Korkma, ateşle onu. Öldürecek nice balıklar vardır sularında, Patlamayla dirilecek nice balıklar vardır. İşte o zaman an beni, yaşa beni, İşte o zaman unutma beni. Hatırlanacak çok hüzünler bulacaksın, Onların tohumunu havaya savurarak Uzun bir yolculuk yaratacaksın kendine, Her şeyin, hiçbir şeyin yolculuğu. İşte o zaman an beni, yaşa beni, Kıyılarda bile boğulan seni, Bir saz kuşu olarak gezinen hayaletini, Çeliğinden kemik oyan gövdeni. İçinde bir kaçakçı yaşar senin, Kayıkla dolaşır göllerinde, Beynine tabanca ve şiir satar, O kaçakçının bakışını sakın unutma. 11.09.2020 Sıra Göller (Ülkü Tamer) Haşhaş tarlaları arasından geçeceksin, Beyaz ve mor haşhaşları havaya savurarak Yeni bir afyon bulacaksın kendine. İşte o zaman beni unutma, Şairini, onun şiir yazan ellerini, İçine dizilen sıra gölleri, Kendi kendine konuştuğun seni, Her şeyi, hiçbir şeyi unutma. Zakkumların arasından bir şehre gireceksin, Aşk şiirleri, tabiat şiirleri, tarih şiirleri düşünerek Bir dinamit yapacaksın kendine. Korkma, ateşle onu. Öldürecek nice balıklar vardır sularında, Patlamayla dirilecek nice balıklar vardır. İşte o zaman an beni, yaşa beni, İşte o zaman unutma beni. Hatırlanacak çok hüzünler bulacaksın, Onların tohumunu havaya savurarak Uzun bir yolculuk yaratacaksın kendine, Her şeyin, hiçbir şeyin yolculuğu. İşte o zaman an beni, yaşa beni, Kıyılarda bile boğulan seni, Bir saz kuşu olarak gezinen hayaletini, Çeliğinden kemik oyan gövdeni. İçinde bir kaçakçı yaşar senin, Kayıkla dolaşır göllerinde, Beynine tabanca ve şiir satar, O kaçakçının bakışını sakın unutma.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:50
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	12.09.2020 Adam (Haydar Ergülen) O Şehre davrandığın gibi davran bana da O Şehre gittiğin gibi bana da git uçarak bana da in, bana da kon ve el salla geride bıraktığına: Elveda benim küçük adamım! ufacıktan bir Şehri nasıl adam ettinse, Sevdinse adam gibi, beni de o Şehir gibi sev! Korkma sakın, adam etmez aşk beni, geç benden, benim de köprülerim var, aşkı seyret oradan, dalgın günüm geçiyor, benim de gecelerim var, danset, eteklerin fırdönsün, sen bana dön, bana eşlik et, benim de sabahlarım var, uyanmaya ne saat, ne telefon, ne kapı: bisikletin zilini dizlerini kanatan bir deli kız çalsın yeter ki! Benim de parklarım var, uzanıver salkımsaçak üstüme, dalımdan tut, benim de yapraklarım var güneşli gövdene müjde eli kulağında bahar, benim de Şiirlerim var, aşk konulu, senin o Şehri sevmene benziyor, seni sevmeye benziyor adamakıllı serserin olana kadar Bir Şehri kıskanıyorum, benim böyle neyim var? 12.09.2020 Adam (Haydar Ergülen) O Şehre davrandığın gibi davran bana da O Şehre gittiğin gibi bana da git uçarak bana da in, bana da kon ve el salla geride bıraktığına: Elveda benim küçük adamım! ufacıktan bir Şehri nasıl adam ettinse, Sevdinse adam gibi, beni de o Şehir gibi sev! Korkma sakın, adam etmez aşk beni, geç benden, benim de köprülerim var, aşkı seyret oradan, dalgın günüm geçiyor, benim de gecelerim var, danset, eteklerin fırdönsün, sen bana dön, bana eşlik et, benim de sabahlarım var, uyanmaya ne saat, ne telefon, ne kapı: bisikletin zilini dizlerini kanatan bir deli kız çalsın yeter ki! Benim de parklarım var, uzanıver salkımsaçak üstüme, dalımdan tut, benim de yapraklarım var güneşli gövdene müjde eli kulağında bahar, benim de Şiirlerim var, aşk konulu, senin o Şehri sevmene benziyor, seni sevmeye benziyor adamakıllı serserin olana kadar Bir Şehri kıskanıyorum, benim böyle neyim var?
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:52
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	13.09.2020 Haziran (Haydar Ergülen) Aşktır, yırtıldı yırtılacak bir anı gibi eski sesli haziranın tam ortasından, tam duyuldu duyulacak derken yalnızlığın sesi aşktır, açılır bir şiirin her yerinde: - Yalnızlık kokuyorsun demiş miydi Edip Bey, öyleyse haziran kokuyorsun demiştir bir de şunu: Bir anıya bir başka anıdan ne kalır, elbet aşkın ortasında haziran kalır! Bir yazı bile şurda-burda birlikte tamamlamadan henüz, bir yaz daha çıkarma telaşından sakın! Ne haziran kalır geriye ne o adamla kadın! Şimdiden teşekkürler bir anıyı böyle dayanıklı kılan iyiliğine, aşkın ve haziranın trenini kaçırma, ocakta ateşçisi ol ve öv onu, hızlı geçen şubatta yavaşlığına bak kırların, martta makas değiştir, istasyonda bekleyen çocuğu benim için öp, o senin çocukluğun! Mayısı havalandır, sonrası hazirandır? Hazirandır, yalnızlık gibi aşkın ortasındadır. 13.09.2020 Haziran (Haydar Ergülen) Aşktır, yırtıldı yırtılacak bir anı gibi eski sesli haziranın tam ortasından, tam duyuldu duyulacak derken yalnızlığın sesi aşktır, açılır bir şiirin her yerinde: - Yalnızlık kokuyorsun demiş miydi Edip Bey, öyleyse haziran kokuyorsun demiştir bir de şunu: Bir anıya bir başka anıdan ne kalır, elbet aşkın ortasında haziran kalır! Bir yazı bile şurda-burda birlikte tamamlamadan henüz, bir yaz daha çıkarma telaşından sakın! Ne haziran kalır geriye ne o adamla kadın! Şimdiden teşekkürler bir anıyı böyle dayanıklı kılan iyiliğine, aşkın ve haziranın trenini kaçırma, ocakta ateşçisi ol ve öv onu, hızlı geçen şubatta yavaşlığına bak kırların, martta makas değiştir, istasyonda bekleyen çocuğu benim için öp, o senin çocukluğun! Mayısı havalandır, sonrası hazirandır? Hazirandır, yalnızlık gibi aşkın ortasındadır.
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

25 Aralık 2020 01:55
Metallurgist Başbakan Müsteşarı	14.09.2020 Ne Dünya Ne Gözlerin (Nurullah Genç) Kanatları efkârıma dokunan Martılar konuyor omuzlarıma Sırtımda toprak kokan Afrika?dan çalınmış elbisemle Ellerim sandığın gibi hoyrat değildir Burnumda barut kokusu Kulaklarımda çığlık Hangi köşesinde kim bilir Sitemkâr yeryüzünün Gözyaşı gölcükleri arasından sessizce Geliyorum o mağrur evinize İtiraf ediyorum Atalarımdan kalan Bir avuç sevgiyle geçindiğimi Uzanıp öpesim geliyor bulutları Bulutların ötesinde gözlerin Gölgende serinliyor çöl mahkûmları Oysa göklerdedir benim tarihim Denizi düşler ya insan Suya dokunuşunu kalbin Bütün tepelerinle sarmışsın beni Vadilerimle boynu bükük Bir damlanın düşmesini bekliyorum ömrüme Toprağın mirasıyım Rüyalarım bu yüzden kuraktır bazen Bazen buram buram çiçek kokulu Yağmur ölesiye vurgundur bana Karanlıklar ülkesinden süzülen Dantelli bir akşamdır ufuklarıma çöken Kirpiğim uzaklarda ağlıyor Her gülüşüm bir şeftali çiçeği Her çiçeğe bakamıyorsa kalbim Hep susuzluk değildir taşıdığım Ayaklarım yanıltmasın Yeminliyim, giremem her kapıdan Martılar en temiz yalnızlığıdır Kirlenen denizimin Cemrelidir ellerin, menevişlidir Aynalara yüklemişsin nazını Tazeleyip ruhumu iksirinle Düşürmüşsün beni sensizliğine Sana tutundukça sarsılıyorum Seni düşündükçe esaretteyim Bu yürekten daha ağır Yük taşımadı yeryüzü hamalları Tut ki bir ben değilim Annem, babam, o meczup kardeşimle Karanlığı döşek yapıp Gökleri yorgan diye çekiyorum üstüme Tut ki yoksulluğun müptelasıyım İstiyorsan, dökeyim avuçlarına içimin elmasını Kalbim yakut bir kolye gibi gerdanını süslesin Gözlerimden zümrüt küpeler yapıp Kulaklarına takayım İpekli yollarıyla Gümüş penceresi, kapılarıyla İstiyorsan, saraylar kondurayım gönlümden Harfler kurşun, heceler kan Kuşlar, ağaçlar, rüzgâr Tanık oluyorlar bir kalpten Amansızca kovulduğuna pervanelerin Şimdi ne düya var, yağmur ve bahar Ne de gözlerin var 14.09.2020 Ne Dünya Ne Gözlerin (Nurullah Genç) Kanatları efkârıma dokunan Martılar konuyor omuzlarıma Sırtımda toprak kokan Afrika?dan çalınmış elbisemle Ellerim sandığın gibi hoyrat değildir Burnumda barut kokusu Kulaklarımda çığlık Hangi köşesinde kim bilir Sitemkâr yeryüzünün Gözyaşı gölcükleri arasından sessizce Geliyorum o mağrur evinize İtiraf ediyorum Atalarımdan kalan Bir avuç sevgiyle geçindiğimi Uzanıp öpesim geliyor bulutları Bulutların ötesinde gözlerin Gölgende serinliyor çöl mahkûmları Oysa göklerdedir benim tarihim Denizi düşler ya insan Suya dokunuşunu kalbin Bütün tepelerinle sarmışsın beni Vadilerimle boynu bükük Bir damlanın düşmesini bekliyorum ömrüme Toprağın mirasıyım Rüyalarım bu yüzden kuraktır bazen Bazen buram buram çiçek kokulu Yağmur ölesiye vurgundur bana Karanlıklar ülkesinden süzülen Dantelli bir akşamdır ufuklarıma çöken Kirpiğim uzaklarda ağlıyor Her gülüşüm bir şeftali çiçeği Her çiçeğe bakamıyorsa kalbim Hep susuzluk değildir taşıdığım Ayaklarım yanıltmasın Yeminliyim, giremem her kapıdan Martılar en temiz yalnızlığıdır Kirlenen denizimin Cemrelidir ellerin, menevişlidir Aynalara yüklemişsin nazını Tazeleyip ruhumu iksirinle Düşürmüşsün beni sensizliğine Sana tutundukça sarsılıyorum Seni düşündükçe esaretteyim Bu yürekten daha ağır Yük taşımadı yeryüzü hamalları Tut ki bir ben değilim Annem, babam, o meczup kardeşimle Karanlığı döşek yapıp Gökleri yorgan diye çekiyorum üstüme Tut ki yoksulluğun müptelasıyım İstiyorsan, dökeyim avuçlarına içimin elmasını Kalbim yakut bir kolye gibi gerdanını süslesin Gözlerimden zümrüt küpeler yapıp Kulaklarına takayım İpekli yollarıyla Gümüş penceresi, kapılarıyla İstiyorsan, saraylar kondurayım gönlümden Harfler kurşun, heceler kan Kuşlar, ağaçlar, rüzgâr Tanık oluyorlar bir kalpten Amansızca kovulduğuna pervanelerin Şimdi ne düya var, yağmur ve bahar Ne de gözlerin var
Metallurgist Başbakan Müsteşarı

Toplam 989 mesaj

«38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Çok yazılan konular

Karalama Defteri Umut Çöplüğü Son soruyu yanıtla Her güne bir şiir bırak Geç yapılan evlilik pişmanlık mıdır?Gececi tayfa Bekarlar kulübü Boşanmış memurlar Bazen Diyorum Ki !Bugün ne canın çekti

BİP ve Yaay'ın internetsiz kullanılabilmesi 2 şekerli yoğurt 3 dünyanın yuvarlak olduğunu müslümanlar buldu 2 internet bilgileri 3 hayaller van persie gerçekler tam tersi 2 Six say war 1 karanlık madde 1 sitedeki kadın tacizcisi sapıklar 1 anna torv 1 yordam 1

WhatsApp'ın yeni kullanıcı sözleşmesini kabul edecek misiniz?

EvetHayırKararsızımKonudan haberim yok

Editörün seçimi

Memur-Sen seyyanen zam talebini iletti haberi.2021 Ocak maaşlarımızı yazalım Whatsapp yerine hangi uygulamayı kullanacaksınız?2021 itibariyle aylık geliriniz ne kadar?Zimmetli malın kaybolması (demirbaş)Şüpheden dolayı dava ?İİBF ilk 10 Tercihiniz Hangileri?İçişleri Bakanlığı 1772 sözleşmeli personel alımı Modellik geçmişi polisliğe engel mi ?Ziya Selçuk güncel açıklama