Çok acınacak bir haldeyim

Cengiz abi, 6 yıl önce

---

41 yaşındayım 5 yılın sonunda büyük ihtimal atanacağım bu zamana kadar büyük bedeller ödedim.Gerçekten acınacak(!) haldeymişsiniz.

Sızlanma, ayağa kalk ve dövüş.

viyola, 6 yıl önce

---

41 yaşındamısınız. Ben 36yım ve pes etmiştim oysaki, taki yazdığınızı okuyana kadar. 2 çocuğuma doğum iznine çıkınca işten çıkarıldım. Kamuda taşeron olarak çalışıyordum. Gururuma yediremedim ama yapacak bir şey yoktu. 16 yıl sonra elime kitap alıp kpssye çalıştım. Sıfır mayematikle 82.45 aldım. Ama olmadı. Bu sene çalışmadım. Şayet işkur olmazsa şimdi sizin bu yazınızdan sonra tekrar hazırlanmaya karar verdim. Saolun cengiz abi

ulgeribrahim, 6 yıl önce

---

Hocam kaç net yaptınız ki digerlerinden

ulgeribrahim, 6 yıl önce

---

Hocam kaç net yaptınız ki digerlerinden

viyola, 6 yıl önce

---

Anayasayı yapmayada vakit kalmadı, heyecandan vakti doğru kullanamadım

nezivf, 6 yıl önce

---

Ben 32 yaşındayım iki sene öncesine kadar senin durumundaydım hatta işkurdan 1000 liraya çalışıp 1000 lira kredi borcu ödüyordum abimden 15-20 lira harçlık alırdım 30 yaşında adam :) Şuan yarın memur olacakmış gibi hedef ve hayallerim, hiç memur olmayacakmış gibi çalışma azmim ve işime sahip çıkışım var.Hepimiz eziliyoruz, yoruluyoruz, psikolojik şiddete maruz kaldığımız da oluyor. Memur olamamak hiçkimse için hiçbirşeyin sonu değil, olmamalı da.Haksızlığa direnin, hayaller için emek sarfedin ama yaşamak durumunda kaldığınız hayat yüzünden asla suçluluk hissetmeyin.

Can0702, 6 yıl önce

---

Bundan birkac sene önce taseron bir firmada temizlik iscisi olarak işe girdim aklına gelebilecek her türlü temizlik isini yaptım.soguk yagmur demeden gecenin 2 sine 3 üne kadar calistim.Mecburdum kredi kartı borcum fazlaydı eve surekli ihtar mektupları geliyordu.1.5-2 ay sonra hicbirsey demeden cıkartıldım tek kurus para bile verilmedi.su tarihte verecez bu tarihte yatacak derken hala yatmadı.borcu ödemek icin oradan cikar cikmaz baska islere basladım.Komilik yaptım bulasikcilik yaptım oto yikamada calistim seyyar olarak börek bile sattım.tabi ben bunları yaparken arkadaslarimin hatta bizzat benim ders anlattigim ve benden puani cok dusuk olan arkadaslarimin memur oluslarini izledim.okudugu bölüm avantajıyla onlar memur olurken ben 87 ye yakın puanla Adalet okudugum icin acıktaydım.bu puanla merkezi imkansiz diye acıktan alimlara basvurdum.onlarca kez bircok farkli sehirde mülakatlara girdim.kimisi 30 saniyeden az surdu kimisi 15 dakikayi gecen cok iyi mülakatlarım oldu ama sonuc:Basarisiz...tabi mulakatlara gidip gelecegim icin duzenli calisamiyordum gunluk islerde calistim o da yol masraflarimi karsilamiyordu.Utana sıkıla babamdan aliyordum ama onlarında durumu yoktu biliyordum.Babam bir gün oglum daha sinava girme almiyorlar seni işte seni baska şehirlere gonderecek gucumuz kalmadı dedi.Pes etmedim.Düzenli bir isim olmadigi bir baltaya sap olamadigim icin 7 yıllık iliskim bitti.Pes etmedim.Mulakatlarda tüm soruları bilip benden cok dusuk puanliların kazandigini benim elendigimi gördüm pes etmedim. Çünkü ben hak ettigimi biliyordum ve bir sekilde kazanacaktım buna inancimi hicbir zaman kaybetmedim.Çevreme herkese her şeye kulagimi kapattım.O dönemde sürekli kendi kendime Paul Austerin sözünü söylerdim " Hayallerinizin peşinden koşun.Bir gün mutlaka yorulacaklardır. " Ve gercektende yoruldu.Hıc beklemedigim bir anda.Tam puanım yandı artık derken yeniden kpss baslayip o süreci sıfirdan yasamaya kendimi hazırlamışken.Çok sükür 3 ay önce atandım.Hem de acıktan olmasına rağmen kadrolu ve iyi bir kuruma.Ha atanamasaydım?Daha cok calisacaktım 93 94 alacaktım yine de istedigimi elde edene kadar pes etmeyecektim.Cunku gercekten cok istiyordum ve inaniyordum.Bende senin gibi 26 yasındayım ve bu sürecleri 26 yasıma kadar agır sekilde yasadim.Diger olamayan mülakatlar olsa şuan sözlesmeli ve daha kötü sartlarda olacaktım cevremdekileri dinleyip vazgecsem 3 kurusa sabahtan aksama kadar ozel sektörde calisacaktım.Ama ben hayallerimin pesinden gittim puanim yansa daha yükseğini alacak yine de memur olacaktım o derece inanmistim takıntı derecesinde. Sana da nacizhane tavsiyem durumunu yasini cevreni önemseme sadece inandigin yolda devam et.Sakın yorulan sen olma cunku sen kararlilikla devam edecegine inanirsan hayallerin pes ediyor mutlaka