bu başlığı özellikle aradım, buldum. insan kendisinin benzeri sıkıntıları yaşayanları görüp, okuyunca; iyi yönde bir etki hissediyorum. yanlış anlaşılmasın, kimsenin işsizliğine sevinilmez. fakat dertler paylaşıldıkça azalır sözü, bana bu durumu çağrıştırır.
evet bende aynı durumdan muzdaribim, yaş 31, yüksek metalurji mühendisiyim, bir yıldan az bir firmada çalıştım, bıraktım, y.lisansı tamamladım hemen akabinde, yıl oldu 2016 sonu 2017 başı. bu arada y.lisansta beni yaklaşık 1.5 yıl oyalayan o adama da birşey demiyorum, kendi oğlu da mühendis, onun suçu yok ama. ahımı aldı, başka birşey demiyorum. hemen akabine askerlik 6 ay. askerden geldim, yıl 2017 sonu. öğretim görevlisi kadrosu ilanı vardı, başvurdum, sınavı geçen iki kişi olduk, sınavda 3 soru yapıp 59 puan aldırılan vatandaş tabiki kabul edildi, ben sınavda 64 almıştım. milimetrik hesaplar yapılıp, diğer şahıs kabul edildi. Sonra 2018 kpss ye girdim ve de düşük puan aldım. Yakın bir zamanda kurumsal olmayan bir firmaya girdim, 3 ncü gün sonunda çıktım. hayvanlar başta sigorta girişi dahi yapmadı, herhangi bir durum için izin almak lütuf bile değil, adamların literatüründe böyle birşey yok, firmayı amca-yiğen işletiyordu, 3 ncü gün akşama doğru yüksek sesle bir konuşması oldu bana amca nın, bir evrağı da çıkarmayı unutmuştum yiğen de oradan tavır yapmalar; 3 gün önce halbuki o firmada yoktum ayılar, oryantasyon diye birşey var. ama ne anlasın bundan, onlar çıkacak mal yetişsin ona bakar. her neyse 3 günlük paramı da almayıp, arkama bakmadan çıktım. ama oğlana da diyeceğimi dedim. işsizlik devam ediyor hala, bir yandan aof işletme okuyorum, sona vardım son 3 ders. yds sınavına yeni hazırlanacağım şimdi. ingilizce hiç yok değil var, yökdil de 55 almıştım. hedef yds de iyi bir skor alabilmek. özeldeki ilanlara bakıyorum, adam akıllı firmalar tecrübe istiyor, artı bazı yetenekler. ingilizceyi hem konuşup hem yazma istiyor firma, vereceği para ne olacak 4000 tl bile vermez adama konyada. kaldı ki böyle bir ingilizcem de yok.
işin psikoloji boyutu zaten parabolik. bazı zaman işsizliği umuruma takmıyorum, bazı zaman bir misafir gelir, adam torun tombalağını anlatır, biz daha bırak evlenmeyi, iş yok. buradan bir karamsarlık başlar. bazı zaman atarım o hali. önceden çok daha kötüydüm, şimi o önceki halime göre iyiyim. hafif düzeyde anksiyete de eşlek ediyor şu an. illet birşey kimseye uğramasın. s.medya kullanmayı 2013 de bıraktım. üniv arkadaşlarımın hepsi bir mevki de şu an, kimi araş. görevlisi, kimi iyi bir firmada, kimi polis olmuş, en tembel dahi birşey olmuş, evlenmiş. bu üniversite çevremden kendimi soyutladım, arkadaşlık yapamama gibi bir sorunum yok, fakat herkes bir iş güç evlilik yapmışken ben hala o arkadaşımı arayıp ne konuşabilirim vs. vs. yani çevrem extreme derecede daralttım. bazı zaman bir alışveriş merkezine dahi gitmek istemiyorum, orada gülen insanlar, zevkle yemeğini yiyenler, muhabbet edenler; bu durumlardan haset etme anlaşılmasın, fakat bu görüntüler beni rahatsız ediyor, orada çayını yudumlayan, arkadaşı ile muhabbet eden ya bir iş güç sahibi ya da daha yeni üniversite çağında bir öğrenci ya da en kötüsü emekli.
inançlı biriyim, namazlarımı da kılarım Allaha şükür. şunu derim bazı zaman kendime, bazıları malın mülükün içinde imtihan oluyor, bazıları yokluk, sefalet, geçim derdi, ayrılık vs. yani imtihan herkese var. işsizlik de bir imtihan. ama elbet bu kenara çekilip ben işsizim demekle de, ne yapalım bu imtihan demek olmuyor. ama şu var ki, direnci kılabiliyor insanın, nitekim bende olduğu gibi. yaş gelmiş, çevren komşun oğlunu kızını birer birer evlendirmiş torunları olmuş, sen evde hala yds kpss çalışayım diyorsun, özelde firmaların hali ortada, senin durumuna uygun bir iş yok, hatta bir iş başvurusuna gittiğimde adam sordu, mezun olduğundan bu yana sen ne yaptın, neyle geçindin diye? o an bitmiştim, bir hafta beni sarstı o cümle. firmaları gidip görüşme cesareti azalıyor insanın, bazen aman canım modu oluyor, ama çoğunlukla o kötü durum. lüzumsuz akraba komşunun dengesiz lafları, falanı örnek getirip, o çocukta falan firmada işe başladı demesi, banane banane, bana onu söyleyince faydan mı oluyor. çok iyi halt ediyorsun. hal böyle dostlar, buradan yazışalım, ama işsizken böyle yazıp işe girince, aman kim bakacak yazacak karakterinde de olmayalım. lisans öğrenimini 2 yıl uzatmıştım, hoca kaynaklı 1 yıl y.lisans uzadı, dahası da böyle işte. çevrede benden genç çocuklar okulu bitirip, savcı olduğunu duyduğum an bitiyorum, kıskanma değil bu, ben ne olacağım, yaş geçti gidiyor vs. derdi
Umudum şu; yds de belli bir ingilizce düzeyi elde etmek skor anlamında, sonrasında 2019 kpss ye de şimdiye kadar hazırlanamadığımın aksine cidi hazırlanmak, ama bu arada iş ilanlarına da bakıyorum, uyan denk gelen olabilir. hayatımda geçmişe bakmak istemiyorum, hep ne fırsatları kaçırdım diyorum çünkü, belki tai de tusaşta olabilirdim, kader noktasından yine kesin diyemeyiz elbet. ama geçimişi mecburen örtmek zorundayım, oldu ve bitti. eve kendini kapatmak kötü bir durum, bunu tecrübe edenlerdenim, yapan varsa kesinlikle yapmasın. çok büyük dertler açar, anksiyete ile mücadele edersiniz bir de. bazı zaman kütüphaneye giderim, çıkar dolaşırım hatta. dolaşırken aklım sanayide olur bazı zaman, ben burada gezerken, o genç, bu genç orada çalışıyor primi yatıyor, maaşını alıyor vs diye de aklıma gelir, dağıtırım o aklıma gelen fikri, derinine dalmamaya çalışırım. fazla tafsilatlı anlattım, uzun oldu epey, kusura bakmayın. kimler ne hayatlar yaşıyor, bir başkalarının nasıl bilmiyoruz. bir işte çalışmayı maddi anlamdan ziyade, kendini tamamlamak, okumuşsun emek vermişsin, karşılığını beklyorsun ve sonrası yuva kurmak vs. toplumda para kazanan bir birey olmak istiyorsun, kastettiğim mana budur. işsizlik öz güveni zedeleyen en büyük düşman, üniversite okuduğun bilgiler de uçuyor, şu an öyle, hatta diyorum, bir yandan ona mı baksam, yds ye mi, yoksa kpss ye mi diye. şaşırıyorum. hala da var bu durum. ekonomik gidişatta kötü, bu zamanda iş bulmak hiç kolay değil. bilmediğin bir işi yapmak, hem okuğun bölüme emeğe zarar, ayrıca o başka alanın gerekli istediği nitelikler farklı. işkur un temizlik görevlisi alımına dahi başvurmuştum, önceki aylarda. yalan dolanı sevmem, işimi yürütene kadar ... o düşünceler de birisi de değilim. Allah sonumuzu hayr etsin. One515 evlenenecek kardeşede hayırlı mutlu yuvalar olsun, tek işsiz sen değilsin kardeşim, işte hayatımın %75 ini anlattım.
bu başlığı özellikle aradım, buldum. insan kendisinin benzeri sıkıntıları yaşayanları görüp, okuyunca; iyi yönde bir etki hissediyorum. yanlış anlaşılmasın, kimsenin işsizliğine sevinilmez. fakat dertler paylaşıldıkça azalır sözü, bana bu durumu çağrıştırır.
evet bende aynı durumdan muzdaribim, yaş 31, yüksek metalurji mühendisiyim, bir yıldan az bir firmada çalıştım, bıraktım, y.lisansı tamamladım hemen akabinde, yıl oldu 2016 sonu 2017 başı. bu arada y.lisansta beni yaklaşık 1.5 yıl oyalayan o adama da birşey demiyorum, kendi oğlu da mühendis, onun suçu yok ama. ahımı aldı, başka birşey demiyorum. hemen akabine askerlik 6 ay. askerden geldim, yıl 2017 sonu. öğretim görevlisi kadrosu ilanı vardı, başvurdum, sınavı geçen iki kişi olduk, sınavda 3 soru yapıp 59 puan aldırılan vatandaş tabiki kabul edildi, ben sınavda 64 almıştım. milimetrik hesaplar yapılıp, diğer şahıs kabul edildi. Sonra 2018 kpss ye girdim ve de düşük puan aldım. Yakın bir zamanda kurumsal olmayan bir firmaya girdim, 3 ncü gün sonunda çıktım. hayvanlar başta sigorta girişi dahi yapmadı, herhangi bir durum için izin almak lütuf bile değil, adamların literatüründe böyle birşey yok, firmayı amca-yiğen işletiyordu, 3 ncü gün akşama doğru yüksek sesle bir konuşması oldu bana amca nın, bir evrağı da çıkarmayı unutmuştum yiğen de oradan tavır yapmalar; 3 gün önce halbuki o firmada yoktum ayılar, oryantasyon diye birşey var. ama ne anlasın bundan, onlar çıkacak mal yetişsin ona bakar. her neyse 3 günlük paramı da almayıp, arkama bakmadan çıktım. ama oğlana da diyeceğimi dedim. işsizlik devam ediyor hala, bir yandan aof işletme okuyorum, sona vardım son 3 ders. yds sınavına yeni hazırlanacağım şimdi. ingilizce hiç yok değil var, yökdil de 55 almıştım. hedef yds de iyi bir skor alabilmek. özeldeki ilanlara bakıyorum, adam akıllı firmalar tecrübe istiyor, artı bazı yetenekler. ingilizceyi hem konuşup hem yazma istiyor firma, vereceği para ne olacak 4000 tl bile vermez adama konyada. kaldı ki böyle bir ingilizcem de yok.
işin psikoloji boyutu zaten parabolik. bazı zaman işsizliği umuruma takmıyorum, bazı zaman bir misafir gelir, adam torun tombalağını anlatır, biz daha bırak evlenmeyi, iş yok. buradan bir karamsarlık başlar. bazı zaman atarım o hali. önceden çok daha kötüydüm, şimi o önceki halime göre iyiyim. hafif düzeyde anksiyete de eşlek ediyor şu an. illet birşey kimseye uğramasın. s.medya kullanmayı 2013 de bıraktım. üniv arkadaşlarımın hepsi bir mevki de şu an, kimi araş. görevlisi, kimi iyi bir firmada, kimi polis olmuş, en tembel dahi birşey olmuş, evlenmiş. bu üniversite çevremden kendimi soyutladım, arkadaşlık yapamama gibi bir sorunum yok, fakat herkes bir iş güç evlilik yapmışken ben hala o arkadaşımı arayıp ne konuşabilirim vs. vs. yani çevrem extreme derecede daralttım. bazı zaman bir alışveriş merkezine dahi gitmek istemiyorum, orada gülen insanlar, zevkle yemeğini yiyenler, muhabbet edenler; bu durumlardan haset etme anlaşılmasın, fakat bu görüntüler beni rahatsız ediyor, orada çayını yudumlayan, arkadaşı ile muhabbet eden ya bir iş güç sahibi ya da daha yeni üniversite çağında bir öğrenci ya da en kötüsü emekli.
inançlı biriyim, namazlarımı da kılarım Allaha şükür. şunu derim bazı zaman kendime, bazıları malın mülükün içinde imtihan oluyor, bazıları yokluk, sefalet, geçim derdi, ayrılık vs. yani imtihan herkese var. işsizlik de bir imtihan. ama elbet bu kenara çekilip ben işsizim demekle de, ne yapalım bu imtihan demek olmuyor. ama şu var ki, direnci kılabiliyor insanın, nitekim bende olduğu gibi. yaş gelmiş, çevren komşun oğlunu kızını birer birer evlendirmiş torunları olmuş, sen evde hala yds kpss çalışayım diyorsun, özelde firmaların hali ortada, senin durumuna uygun bir iş yok, hatta bir iş başvurusuna gittiğimde adam sordu, mezun olduğundan bu yana sen ne yaptın, neyle geçindin diye? o an bitmiştim, bir hafta beni sarstı o cümle. firmaları gidip görüşme cesareti azalıyor insanın, bazen aman canım modu oluyor, ama çoğunlukla o kötü durum. lüzumsuz akraba komşunun dengesiz lafları, falanı örnek getirip, o çocukta falan firmada işe başladı demesi, banane banane, bana onu söyleyince faydan mı oluyor. çok iyi halt ediyorsun. hal böyle dostlar, buradan yazışalım, ama işsizken böyle yazıp işe girince, aman kim bakacak yazacak karakterinde de olmayalım. lisans öğrenimini 2 yıl uzatmıştım, hoca kaynaklı 1 yıl y.lisans uzadı, dahası da böyle işte. çevrede benden genç çocuklar okulu bitirip, savcı olduğunu duyduğum an bitiyorum, kıskanma değil bu, ben ne olacağım, yaş geçti gidiyor vs. derdi
Umudum şu; yds de belli bir ingilizce düzeyi elde etmek skor anlamında, sonrasında 2019 kpss ye de şimdiye kadar hazırlanamadığımın aksine cidi hazırlanmak, ama bu arada iş ilanlarına da bakıyorum, uyan denk gelen olabilir. hayatımda geçmişe bakmak istemiyorum, hep ne fırsatları kaçırdım diyorum çünkü, belki tai de tusaşta olabilirdim, kader noktasından yine kesin diyemeyiz elbet. ama geçimişi mecburen örtmek zorundayım, oldu ve bitti. eve kendini kapatmak kötü bir durum, bunu tecrübe edenlerdenim, yapan varsa kesinlikle yapmasın. çok büyük dertler açar, anksiyete ile mücadele edersiniz bir de. bazı zaman kütüphaneye giderim, çıkar dolaşırım hatta. dolaşırken aklım sanayide olur bazı zaman, ben burada gezerken, o genç, bu genç orada çalışıyor primi yatıyor, maaşını alıyor vs diye de aklıma gelir, dağıtırım o aklıma gelen fikri, derinine dalmamaya çalışırım. fazla tafsilatlı anlattım, uzun oldu epey, kusura bakmayın. kimler ne hayatlar yaşıyor, bir başkalarının nasıl bilmiyoruz. bir işte çalışmayı maddi anlamdan ziyade, kendini tamamlamak, okumuşsun emek vermişsin, karşılığını beklyorsun ve sonrası yuva kurmak vs. toplumda para kazanan bir birey olmak istiyorsun, kastettiğim mana budur. işsizlik öz güveni zedeleyen en büyük düşman, üniversite okuduğun bilgiler de uçuyor, şu an öyle, hatta diyorum, bir yandan ona mı baksam, yds ye mi, yoksa kpss ye mi diye. şaşırıyorum. hala da var bu durum. ekonomik gidişatta kötü, bu zamanda iş bulmak hiç kolay değil. bilmediğin bir işi yapmak, hem okuğun bölüme emeğe zarar, ayrıca o başka alanın gerekli istediği nitelikler farklı. işkur un temizlik görevlisi alımına dahi başvurmuştum, önceki aylarda. yalan dolanı sevmem, işimi yürütene kadar ... o düşünceler de birisi de değilim. Allah sonumuzu hayr etsin. One515 evlenenecek kardeşede hayırlı mutlu yuvalar olsun, tek işsiz sen değilsin kardeşim, işte hayatımın %75 ini anlattım.
Lanet
