yedek subay askerlik yapmış biri olarak bir kaç kelam edeyim subaylığı düşünen arkadaşlar fikir sahibi olur biraz.
üstte ki arkadaş demiş zaten bazı şeyleri. ilave yapayım aklıma gelenleri:
-ben askerliğimin ilk zamanları sabah bana ''günaydın'' diyen komutanıma 'günaydın komutanım'' diye cevap verdiğim için azar işittim. ''sağ ol'' demem gerekirdi çünkü ama uyku sersemi boş bulundum.
-sağ elimde yüzük var diye fırça yedim. ki bilmiyordum sola takıldığını kimse dememişti. selam verilen elde yüzük olmazmış.
-asker kendini keser sizden bilirler. hatta ağzınıza sıçarlar afedersiniz.
-asker hastalanır sizden bilirler.
-her şeye hazırlıklı olmanızı isterler 7/24. izindeyim tatildeyim yok. aradılar mı açılacak o telefon. duymadım uyuyordum sessizdeydi yok. gel derlerse emredersiniz komutanım demekten başka yolunuz yok.
-yazı gelir hoop başak birliğe gönderirler. ya benim ailem burda ben buraya yeni geldim yok. ya seve seve ya seve seve gideceksiniz.
-stresten sinirden mideniz yanacak uykularınız kaçacak.
-astsubaylar sizi hiç sevmeyecek arkadanızdan kuyunuzu kazmaya çalışacak (benim yedek subaylığımda gördüm herkesi kastetmiyorum yanlış anlaşılmasın. kaldı ki yüzüme karşı en iyi subay ölü subaydır diyen assubayı biliyorum.)
-hayatında fırça yememiş zor işler yapmamış ekmeğini kazanmamış kişilere göre değil bu iş. zaten öyle olmadıklarını anlayınca intibak eğitiminde bırakıyorlar. yeri gelir 300 kişi içinde azarlanırsınız ve sadece emredersiniz komutanım dersiniz. yeri gelir sizin yüzünüzden 300 kişiye istikamet verilir sürünürken arkadaşlarınız size fırça atar tavır yapar.
ilk aklıma gelen bunlar. zor iştir meşakatli iştir gecesi gündüzü yoktur. rahat arayan gelmesin kısaca. inanmıyorsanız en yakın askeri birliğe gidin sorun. çok çok büyük kısmı imkanı olsa bu işi bırakacağını söyler. daha büyük kısmı ise bir daha dünyaya gelse asla asker olmazdım der. yedek subaylığımda her rütbeliye sormuştum çünkü. bi ara odada 5-6 tane assubay 1 tane üsteğmen vardı ''bende askerde kalmak istiyorum'' dediğimde dönüp şaşıran gözlerle bana baktı hepsi ve içlerinden biri ''deli mi sikti seni de asker olmak istiyorsun'' dedi. sıfır şaka bu bakın.
dışı sizi içi beni yakar cinsten. işsizlikten dolayı yapılacak bir iş kesinlikle değil haberiniz olsun.
mümkün olduğunda askerlerle konuşun fikirlerini alın. bu işin zorluklarını artık biliyorsunuz. bana gelmez kardeşim bu ne böyle deyip intibak eğitiminde bırakırsanız eğer 1 kişinin hakkına girmiş olursunuz haberiniz olsun.
yedek subay askerlik yapmış biri olarak bir kaç kelam edeyim subaylığı düşünen arkadaşlar fikir sahibi olur biraz.
üstte ki arkadaş demiş zaten bazı şeyleri. ilave yapayım aklıma gelenleri:
-ben askerliğimin ilk zamanları sabah bana ''günaydın'' diyen komutanıma 'günaydın komutanım'' diye cevap verdiğim için azar işittim. ''sağ ol'' demem gerekirdi çünkü ama uyku sersemi boş bulundum.
-sağ elimde yüzük var diye fırça yedim. ki bilmiyordum sola takıldığını kimse dememişti. selam verilen elde yüzük olmazmış.
-asker kendini keser sizden bilirler. hatta ağzınıza sıçarlar afedersiniz.
-asker hastalanır sizden bilirler.
-her şeye hazırlıklı olmanızı isterler 7/24. izindeyim tatildeyim yok. aradılar mı açılacak o telefon. duymadım uyuyordum sessizdeydi yok. gel derlerse emredersiniz komutanım demekten başka yolunuz yok.
-yazı gelir hoop başak birliğe gönderirler. ya benim ailem burda ben buraya yeni geldim yok. ya seve seve ya seve seve gideceksiniz.
-stresten sinirden mideniz yanacak uykularınız kaçacak.
-astsubaylar sizi hiç sevmeyecek arkadanızdan kuyunuzu kazmaya çalışacak (benim yedek subaylığımda gördüm herkesi kastetmiyorum yanlış anlaşılmasın. kaldı ki yüzüme karşı en iyi subay ölü subaydır diyen assubayı biliyorum.)
-hayatında fırça yememiş zor işler yapmamış ekmeğini kazanmamış kişilere göre değil bu iş. zaten öyle olmadıklarını anlayınca intibak eğitiminde bırakıyorlar. yeri gelir 300 kişi içinde azarlanırsınız ve sadece emredersiniz komutanım dersiniz. yeri gelir sizin yüzünüzden 300 kişiye istikamet verilir sürünürken arkadaşlarınız size fırça atar tavır yapar.
ilk aklıma gelen bunlar. zor iştir meşakatli iştir gecesi gündüzü yoktur. rahat arayan gelmesin kısaca. inanmıyorsanız en yakın askeri birliğe gidin sorun. çok çok büyük kısmı imkanı olsa bu işi bırakacağını söyler. daha büyük kısmı ise bir daha dünyaya gelse asla asker olmazdım der. yedek subaylığımda her rütbeliye sormuştum çünkü. bi ara odada 5-6 tane assubay 1 tane üsteğmen vardı ''bende askerde kalmak istiyorum'' dediğimde dönüp şaşıran gözlerle bana baktı hepsi ve içlerinden biri ''deli mi sikti seni de asker olmak istiyorsun'' dedi. sıfır şaka bu bakın.
dışı sizi içi beni yakar cinsten. işsizlikten dolayı yapılacak bir iş kesinlikle değil haberiniz olsun.
mümkün olduğunda askerlerle konuşun fikirlerini alın. bu işin zorluklarını artık biliyorsunuz. bana gelmez kardeşim bu ne böyle deyip intibak eğitiminde bırakırsanız eğer 1 kişinin hakkına girmiş olursunuz haberiniz olsun.
oto-danisman-expert
