Haybeden Karalamalar

Zihnimde birkaç kare kalmış geçmişten

Biri var orada ağlıyordu

Olması gerektiği için olmalıydı diyordu

Zor geliyormuş artık ona

Çok da inandırıcıydı oysa

Ama zaman gösterdi ki

Bir tiyatro sahnesiymiş hepsi

Başrol oyuncusu çok iyiydi.

Bizi dekor yapmıştı.

Bir kaç hafta sürmemişti ağır gelen şeylerin ona verdiği hafiflik

Haffilik karakterini tanımlayan kelime imiş.

Kanıksamıştı aslında

Sadece aynanın karşısına geçip ifade etmekte güçlük çekiyordu kendisine

Ama biliyordu kendimi son hücresine kadar

Bensen fayda yok diyordu her, haliyle

Ama karşısındaki anlamakta güçlük çekiyordu

Bir nevi kördü

Sonuçlarına katlanacaktı

Katlandı da.

Acıydı gerçekler

Acısını yaşaya yaşaya öğrendi.

Hayatı da öğrendi

Bu seferde alakasız alıntı yapmışız. Bu sakarlık ile açıklanmaz.

Yeri ve zamanıdır

"Bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim gün"

https://youtu.be/wiW2xwh57oA?si=lfgg5fLphINUO1D1

Geçmişe dönsek de

Leblebi tozu yeme yarışması yapsak.

Güzel olmaz mıydı :)

Bu hayatta düştüğüm zamanlar oldu.

Bazen nasıl değişecek düzelecek dediğim zamanlar

Karamsarlığa gidecek noktalara geldim.

Her seferinde düzeldi

Bazen çok güzelleşti bile

Umut var ediyor insanı bir yerde

Allah'ın varlığına i inanç

Hep tuttu elimizden

Tutmayabilirdi de elbet

Bu varlığını inkar ettirmeyecekti.

İyi kul olamasak da

Kimden medet umduğumuz hep belliydi

Şunu da unutmamak lazım

Ne zaman bir kuldan bir medet umduysak

Şak diye tokadı da yedik.

En kolay olacak iş bile olmadı yani

Defalarca şahidim.

Belki bu aralar en çok şahit olduğum zamandır

Allah hakkımızda hayırlı olanı versin.

Biz isteriz sadece

Gerisi takdiri ilahi

Keyif almak yerine

Seni düşünmeyi tercih ediyorum :)

Bir adam bir kadın

Az konuşup çok vakit geçirmişler

Yılları devirmişler

Söylemek isteyip de söyleyemedikleri sözleri biriktirmişler

Adam kadına

"-Sevmesem seni bunca yıl nasıl geçerdi" demiş

Kadın adama

+Benim de öyle

- Sevmek mi?

+ Senin kadar olmasa da " demiş kadın adama

Gülmüş adam

Konu sevmek olunca hiç bir zaman azını vermemiş adam

Fazla vermenin bedelini de ödemiş

Ödemeye de devam edecek

Bu hayat böyle diyordu adam içinden

Fazlasını verenlerin kıymet görmediği

Azını verenlerin değer gördüğü yerdi burası

Ama adam biliyordu kadının gözündeki değerini

Bundan da mutluydu

Hiç beklemediği anda mutlu ediliyordu.

Duygusallaştım bugün

Biraz kendi ruhumun sesini dinliyorum

Özlemiş Ali Lidar şiirlerini

Her özlem giderilmeli

https://youtu.be/lCGiwtjyaoo?si=lBF1SAzmnzRt0yqR

Benimle ağlasana demiş adam :)

https://youtu.be/riGuKx4bMN0?si=vbU1BuLk0aTFGVuQ

https://youtu.be/tUMwOOuXfFM?si=zvFNPVbMIDb1BFI_

Sevgi kazanacak diye söylerler

Ama hep nefret kazanır.

aynen.

Bazen yapmam gerekenleri geç yapıyor olabilirim.

Görünen köyün kılavuz istemediği zamanlara rağmen

İçimde insana dair umudumu bırakıyorum

Sony pişmanlıktan başka olmadı bu vakte kadse

Bundan sonra farklı sonuç çıkar mı hiç bilmiyorum

Biz yine Bi ihtimal demeye devam.

Ömrün su gibi akıp gittiği zamanlardayım

Günün ne ara başlayıp bittiğini unuttum

B12'm 1000 ama bende unutkanlık başladı

Gözlerim gözlük takmanın vakti geldi diyor

Bir yanım al bahçeli bir ev

Niye çalışıyorsun diyor

Zihnim hep geveze

Kalbim durgun bir deniz gibi

Rahatsız edilmemek derdinde

Ayaklarım ben yükü çekemem diyor

Uzan ki dinlenelim

Geçen zamanda bedenim de çok sesli koro olmuş

"Eğer hala yazdıklarımı okuyabiliyorsa, bilmediğim bir yerlerde, şunu bilmesini isterim ki ben onun için hiç değişmedim, onu hala seviyorum ve hep seveceğim, kendime özgü biçimde, istediği zaman da buraya gelip ekmeğimi ve kaçamak kaderimi paylaşabilir.

Eğer artık güzelliğini yitirmişse de, eh, ne yapalım! İdare ederiz! İçimde ondan kalan o kadar çok güzellik sakladım ki, o kadar canlı, o kadar sıcak, ikimize yetecek kadar var hem de en az yirmi yıllığına, yani iş bitinceye kadar."

Pişmanlık, insanın kendi tanımında duyduğu rahatsızlıktır.

Tövbe insanın önceki tanımını reddetmesi, kendini yeniden tanımlamasıdır.

Eğer davranışları insanı pişmanlığa ve tövbeye değil, hoşnutluğa götürüyorsa, insan kendi tanımına sahip çıkıyor demektir.

İsmet Özel

Birinin içinizde ne kadar yer kapladığı yokluğunda ortaya çıkar.

***

Birşeyin yokluğunu hissetmiyorsan ona ihtiyacın yoktur :)

Ne zamandır kendi müziklerimi dinlemediğimi farkettim.

***

"gerçeklere bu kadar çok takılırsan bu hayatın tadını çıkaramazsın"

Galiba benim de sorunum bu olsa gerek.

Gerçekleri yok sayamıyorum.

Hayalleri yalnız yaşarken güzelken

Dahil ettiğin kişiyle paylaştığında daha güzel olması gerekirken

Olmuyor

Çoğunlukla gerçekler hayalleri dövüyor :)

***

https://youtu.be/Fi15jicjMLc?si=N0DH-o70yC-CDjea

Hızlı tüketen bünyenize uzun ve ağır gelir :)

https://www.youtube.com/watch?v=NJ4_VVnKkso