Selam. ..Ben geldim sessizlik

Biraz basını agritcam sakın kızma bana

ama içimdeki ugultunun biraz dinmesi lâzımdı

hiç kusura bakma dinlemek zorundasın*)

çok uzun zaman olmuş özlemişim kendimi ..

ne çok özlemişim kendi sessizliğime dönmeyi*))

önüme sanki uzun bi yolculuk cıkmış gibi

falimdan mi cıktın ne. ?

hiç aklımda yoktun aslında.

sahi ne zaman kahve içtim ben*))

kitap yazmayi çok istedim ama istemekten de öte gidemedim

önümdeki çakıl taşlarını saga sola itmekle meşgul bi hayattan gökyüzüne umutla bakan bi hayata geçme çabamdan olsa gerek elindekini kullanmadan çöpe atmaya niyetlenişim

.. artık biçok duygu çöpte

. nasip ışte..

bi fısıltıyla başladı a noktasindan b noktasına dogru yolculuk

sonrası resmen beynimdeki labirentlerden ibaret bi yolculuk oldu

neyseki labirentleri seviyordum

ve uzun bi süre kayboldum orda.

kendimi nerde buldum bilmiyorum

ama yorulduğum ve uykusuz kaldığım aşikardı. böyle yola devam edilmezdi

bende inzivaya çektim gönlümü

ve derin bi kuyu kazdım önce

..

amacım kendimi mezara gömmek değil tabiki*)

ama o mezara gömülmesi gereken bi geçmiş de yok değildi...

huzura niyet edip çukuru daha derin kazmaya başladık

hırsla öfkeyle elime geçen ne varsa attım cimura.

söylenen..

söylenmeyen..

ve hiç söylenmeyecek olan herşey artık orda

..

asıl konu geçmişi bi çukura atmak degildi..

asıl konu üzerini örtüp aklıselim bi şekilde yoluna devam edebilmekti

niyetimiz huzura yolculuk tabiki

..bi kere

çıktık bu yola..

bakalım çukurun üzerini örtmeye cesaretim var mıydı... ellerim titremiyor değil..

sana dar gelmecek makberi kimler yazsin

gömelim gel seni tarihe desem..

sığmazsın...

artık dur yolcu.

yolun sonundasın.

bi saat seçmeliyim

zamanı durdurabildigim bi saat..

ama kaç olmalı.

ne anlamı olmalı ne anlamsız kalmalı ama unutmaya değer bi saat..

ve nihai karar verildi.. ilk toprak atıldı..

biraz iyiyim sanki.. içimde yılgın rüzgarların ayak sesleri var..gunaysin biraz...

şu an bi kürek dolusu toprak attım

biraz içim soğudu sanki

bakalım..

devam edebilecek miyim..

Üzerinden geçen koskoca bir gün.. yıl misali...

Ben bu konuyu edebiyata mi açmışım. Yoksa taşındı mi???

Neler değişmiyor ki hayatta ..ömürden gidenin hesabı sorulmuyor ki.

Olsun.. böyle de güzeliz...;)

Başlığı güzelmiş. İlk kez okudum deyip seher uyanıklığını uykunun koynunda sonlandırayım artık :)

Çalışanlara kolay gelsin...