bakin bu sabretmek degil!!

Haklısın ne diyelim. Ben de 26 oldum. Benzer şeyler bende de var. Ne askere gittim ne de işe girdim. Umalım ki bu kadar beklemenin sonucu hayırlı olur.

Ayrıca artık işimi şansa bırakmamak adına hem kasım celbine başvurdum ki aradan çıksın bu hem de sgs-3 sınavına hazırlanıyorum. Keşke demek istemiyorum artık

Tabi işimizi garantilemek lazım. Herhangi bir olumsuzlukta yanan yine biz oluruz.

Bütün bekleyenlerin sabır taşı çatlayanların sesi olmuşsun kardeşim. Ne eksik ne fazla. 27 yaşındayım. Senin durumundayım. Kpss puanım spor puanım dahi aynı seninle. Hakkımızda hayırlı olanı tez zamanda nasip etsin Rabbim.

Kesinlikle birde 26.dönem daha sıkıntılıydı diye anlatıyorlar biz bu yıl her aşamayı aylarca bekledik sadece sonuç beklemiş olsak vallaha 3 ay beklerdim ama sağlığı ayrı sporu ayrı sözlüyü ayrı sonucu ayrı aylarca beklemek insanı yoruyor en azından sağlık ve spor aynı gün olabilirdi bu kadar çok uzamazdı süreç hala daha da açıklanacak gibi değil Eylül sonunu görür bu iş.

Ben sadece yaşadıklarımızı yazdım. Bu süreçte çok yıprandık.

Amin .

Hakeden kazansın inşallah

Maalesef. Diyorum ya işte. 2 yıl önce arkadaşımin hangi ara eğitime gidip geldiğini bile farketmedim. Olan bize oldu

Ben kendimi eylül sonuna hazırlamıştım aslında ekimin ilk haftası da okula gidilir diye düşünüyordum ama bu forumda kala kala iyice kafayı yedim.

Ne bir eksik ne bir fazla

Kardeşim merak etme yalnız değilsin, yalnız değiliz.Yalnız olmamak içimize su serpiyor mu ? Orası meçhul daha önce forumda kısa kısa yorum yazmıştım ilk defa uzun uzun yazacağım. 2014 yılında pmyo için başvuru yaptım, puanım iyiydi ve başka hiçbir şeyde gözüm yoktu tek derdim polislikti okuduğum okulda bir ben başvuru yapabilmiştim, o dönem küçük bir ilçede yaşıyordum değil parkura hazırlanacak bu iş için çalışan bir salon bulmak normal bi spor salonu bile bulamadım, beden eğitimi öğretmenime rica edip parkur düzeninin bi çıktısını alıp beden derslerinde minderde, merdivende falan bi şekilde çalıştık, sabahları kalktım koştum akşamları okuldan çıktım koştum, parkuru ilk defa fiziki mülakata gittiğim gün Ankara?da gördüm şans mı dersin yA da başka bir şey mi bilmem geçtim,sözlü mülakatım güzel geçti.. yazılı sınav vardı o dönem polis olacağım diye TMden bile başvuru yapmadım, çünkü o dönemki ikinci sınava çalışmamıştım, sadece polislik sınavı için soru çözüyordum, herkes hayatımdaki bütün insanlar da oldu gözüyle bakmaya başladı ama bi yandan da okulumdaki yöneticiler öğretmenler dahil birçok kişiden malum örgütün dershanelerine yönlendirilmeye çalıştım, o dönem ablalar abiler muhabbeti vardı arkadaşlarımdan haber gönderildi polis olmak isteyenler gelsin çalıştıralım diye, önümde polis olan bir kaç üst sınıf öğrencileri örnek gösterdi hocalarım bak o dershaneye gittiler, bu işler onların elinden çıkar dediler. Tek düşündüğüm şey şuydu, ben de şaşırıyorum ama kendi kendime dedim ki ? ya bu adamlar beni polis yapacaklar da niye yapsınlar ? Benden ne isteyecekler sonra elbet bi karşılığı olacak bunun? dedim.. kapısından bile geçmedim, sınav vakti geldi girdik çıktıksonuç olumsuz geldi yazılı sınavım iyi geçmemişti ama çok çalışmıştım, çok ağladım çok üzüldüm. Gittim üniversitede boşuna 4 sene sırf kitap okumayı, yazmayı seviyorum kafasıyla edebiyat okudum? mezun oldum geldim 2 sene bütün baskılara rağmen istemiyorum öğretmenlik yapmak diyip bekledim, sırf kararlılığımı görsünler diye alakasız bir dükkanda komik rakamlara çalışmaya başladım, hala da o dükkanda yine komik denecek bir rakama çalışıyorum, muhatap olduğum insanlar tarafından aşağılandığım durumlar oluyor, yüzüne tükürmeyeceğim adamlardan ?bi okul oku buralarda böyle olmaz? gibi yorumlar duyuyorum oysa zaten okudum, bu sürece girdim aylarca maaşımın 3/1ini kapsayan parayı parkur adı altında gittik verdik, yaşadığım psikolojik tahribat da cabası, öğretmen olamadı o yüzden polis olmak istiyordiyenlerle verdiğim savaş cabası herkes böyle düşündü, böyle söyledi bana oysa senelerdir gönlümü bumesleğe vermiştim. Öğrencisini sevmeyen sevgisiz öğretmenlerle büyümüştüm, kimsenin çocuğunun vebalini almak istemedim, çocuklarıma hayallerinizin peşinden koşun diye öğüt verirken bana sizin hayaliniz öğretmenlik miydi ? Diye sorduklarında içimde bi ateşle yaşamak istemedim, her gün lanet okuyarak bu memleketin geleceği olan çocukların karşısına çıkmak istemedim? buraya kadar geldim her gün bi Ümit yataktan kalkıyorum, her gece bir ümit başımı yastığa koyuyorum yok yok yok? sabır falan kalmadı, tükendi plan yok, alternatif yok ama vazgeçmek de yok? sürç-i lisan ettiysek affola, kafanızı şişirmiş olabilirim onun için de özür dilerim.. umarım hepimizinhakkında hayırlısı olur, gerçekten isteyen canı gönülden dileyen herkese nasip olsun o şanlı üniforma..

Arkadaşım selamlar. Ben 2019 da gemi inşaatıdizayn mesleğimi bıraktım . Bu işe gönül koydum. 1 yıl bekledim .26 dönem yedeğe kaldım. Gelen iş tekliflerini çevirmiştim. Beş parasızdım. Kız arkadaşıma nişan sözüm vardı. Ailemindesteği olmadan günlük işlerde çalışarak üstesinden geldim. Tabii yaşadığım sıkıntıları ak düşen saç tellerimi unutmamak gerek. Velhasılı kelam bu noktadayız. Sabır biraz daha. Eylül sonunu bekleyelim. Herkesin hakkında hayırlısı olsun.

Ha bugün ha yarın diye diye Eylül ayının son günlerine geldik. Eylül ayı 27.Dönem Pomem adayları için çok stresli geçti. Sosyal medya platformlarında çeşitli etkinlikler yapılsa da gerek içişleri bakanının gerekse de akademi başkanının sosyal medya hesaplarından gönderilerine konuyla ilgili yüzlerce yorum yapılmasına karşılık, bu süreci bir az olsun aydınlatacak ve bu çaresiz bekleyişimizde birazcık de olsa manen destek olacak hiçbir açıklama yapılmadı.

Bu konu hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum. İnsan yerine koyulmadığımızı düşünüyorum.

Kimsenin bizi düşündüğü yok bunu bilmiyormusun biz bir genciz anladın.

25. dönem kadın pöhtü. Onların eğitimi de 13 ay sürdü. 25 değildir o.

2018 yılının sonunda yapılan alıma başvuran arkadaşım. Kaçıncı döneme geliyor bilmiyorum işte ama kısa sürdü yani bizimkine göre