Nevi şahsına münhasır

https://youtu.be/dgByPRpLTVM

https://youtu.be/-ZHSh4KtkVU

https://youtu.be/zHOuC-wS5R4

Hiçbirimiz kolay şeyler yaşamadık. Evet bazıları için şartlardan dolayı daha zordu. İyi değiliz ve iyileşmek zaman alacak.

Herkese karşı bu kadar iyiydin de ben mi fazlalıktım. Hee daha önemli işlerin vardı evet gönlünü alman gereken. Nasip değilmiş, haklısın.

Hem yaralıyız

hem yakınıyız bir yaralının

hem de yarımız.

özümüzde iyi insanlarız da sözümüz de sıkıntı var..

Evi nepalde kalmış slovakyalı salyangozdur ruhum

https://youtu.be/3rzrbGcbBac

öyle mahzun ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın. https://youtu.be/FaWl0RW9X6E

İncir, yarpuz, karamela

https://youtu.be/KHvgPedTAgs

Yaşamak debelenir içimde kıvrak ve küheylan

https://youtu.be/pAdBkJ9UJdw

İsmet özel seven bi Kalın Türkle karşılaşmadım ne acı.

Ne kadar garip, hayatın belki de en kolay kırılabilir şeyi olduğunu bilmemize rağmen yeni hayaller kurmaktan yine de kendimizi alamıyoruz.

Tutması ne kadar zor insanın içinin kuşlarını, parçalarsa bu uçmak hevesi parçalar insanı.

Böyle puslu havalarda gelip içimde çello çalan biri var, canıma okuyup gidiyor.

Dünya, hiç kimsesi olmayan koca bir kalabalıkla ağzına kadar dolmuş durumda...

?Kimse yok mu?? diye seslendi cesaretini toplayan biri, ?Yok!? dediler hep bir ağızdan.

Gelişigüzel numaralar çevirip telefonu her açana ?Aklımı kaçırdım, fidye istiyorum!? diye bağırıyordu. Tabiatıyla hiç kimse ?Ne kadar?? diye sormadı.

İnsanın kırılan dallarını kimse temizlemiyor ve taze filizlenmeleri de kimseyi sevindirmiyor artık.

Takvimde ne yazdığına aldırmadan pembe pembe açtı yine arka bahçedeki toy badem ağacı, günler boyu kırağının derdi yine bana düşecek!

Gençken tek bir hareketle aniden dalından koparılmaktır bazen güzel ölüm!

"Her neyi dilesek burada olmaz/ en büyük erdemi bunun, susamak/ yalar yarasını içte bir geyik/hepsi bu kadardır: adı yaşamak" diyor Süleyman Çobanoğlu.

Derdi o kadar büyüdü, o kadar büyüdü ki, başını yaslamak için bir dağ aramaya çıktı.

Derenin üstüne üç nokta koydu, sonra üstlerinden sekerek neşeyle karşıya geçti.

"Benim!" diyerek fırladı birden yerinden, ne bir kapı çalınmıştı oysa, ne de "Kim o?" diye soran olmuştu.

Kimden uzaklaştığını tümüyle unutmamak için sık sık çıkarıp eski fotoğraflarına bakıyordu.

"Ben hep bekledim" dedi belli belirsiz, "olduğunda seni, olmadığında herhangi bir şeyi!"

İnsanlar mı okullarını bitiriyor, okullar mı insanları bitiriyor, ciddi şüphem var!

İnternet çok özgür bir yer diyorlar ama her yere parola ve şifreyle giriliyor!

Bazı sözler sanki ölü doğuyor!

Herkes herkesi durmadan sağduyuya çağırıyor ama hep kendi sağduyusuna!

Bu devirde belki de sadece yanıldığımızı anladığımızda doğrunun varlığından haberimiz oluyor.

Bir yanlışı sürdürülebilir kılmak için bulduğumuz günübirlik çarelerle yaşamaya çalışıyoruz.

"Ölüme çare bulunmuş" diye seslendi bir münadi. "Ama biz hayata çare arıyoruz!" diye söylendi kalabalık.

"Bildin ki biçaresin" dedi meczup, "belki de derdine bir çaresin!"

...

Eski bir Magirus bulsam girip içine ağlarım

Ne yana dönsem karanlık

Bu ne biçim cumartesi

İçimde bir gölge

Bilmiyorum neyin lekesi

Soğuk

Ve yorgunum

Gitmeliyim

Ama yorgunum

Susmalıyım artık

-ki dinleyen de kalmadı!-

Çok yorgunum

Boş bir vagon bulsam girip içine ağlarım

Tersiz ve telaşlıyım

Yolun sonuna doğru

Kopup dört yana dağılan

Tesbih parçaları gibiyim

Ama işte

Umut bu

Bitsin deyince

bitmiyor

Ömür gibi

Bitsin demek

Günah gibi

Kırık bir sandal bulsam girip içine ağlarım

Bütün unutulmuşluklarımı

Tek bir gecede unutup

Kabul eder mi beni

Tahta

Su

Ve karanlık

Uygunsuzum

Ve uykusuz

Kesilsin artık sesim

O, gelsin

Üstümü örtsün.

kaygıyla reddettim demin yorulmuş olduğumu

üzülmüş kozalaklara hayal kırıklığı sıktım üç el

sıktım çünkü daralmıştım

sıktım çünkü olup bitemeyenleri

kimselere ağlayamayacak kadar

yalnızdım

bir ağıt ısmarlamak isterdim

en uzak coğrafyanın dilini bilmediğim bir yaşlısına

başlamadan yarım kalmış bir aşk için ağıt

içinde yırtılmış gökkuşakları

eski ahşap trabzanlar

yöreye özgü adını ilk kez duyduğum

endemik bitkiler ve nesli tükenen hayvanlar

hayvanlar evet özellikle onlar

onlar tıpkı ben!

yaşlı kadının o ağıdı okuduğu sırada

tam o sırada

kozalakların başında

bir alkış kopsa

bir nümayiş

bir kıyamet bir bir şey

tam tekmil doğa tezahüratı

sonra bir kabir, ne güzel!

kötü yaşayanlar güzel ölseler diye

rica etsek azraile

kabul eder mi ecel?

bir ara yüzün sızsa araya

peşinden kalbin, sahi

senin büyük bir kalbin var

herkese üzülmeye yeter

benimki ikimizin bile üstesinden gelemez

içinden çürümüş bir ağaç kadar asilim

kendine faydası yok

gölgesi herkese yeter

kaldırım taşlarını çiğniyor insanlar

bir kaç saat sonra birbirlerini çiğneyecekler

lakin ne gam!

böyle böyle atıyorlar içlerindeki cerahati

dikine yorulup

enine dinleniyorlar

bir açıdan çok yazık

bir açıdan ne güzel

oysa benim de dünyaya ve içindeki bir takım saçmalıklara

pervasızca kafa tuttuğum zamanlar vardı

sen yetişemedin

böyle böyle atıyorlar içlerindeki cerahati

dikine yorulup

enine dinleniyorlar

bir açıdan çok yazık

bir açıdan ne güzel

oysa benim de dünyaya ve içindeki bir takım saçmalıklara

pervasızca kafa tuttuğum zamanlar vardı

sen yetişemedin

bir haksızlık bir adaletsizlik bir bile isteye kırılmış kalp

görmeyeyim yıkarım ortalığı dediğim zamanlar vardı

sen görmedin

hep böyle içi çürümüş

mücrim bir ağaç değildim

bakma şimdi gölgemi

her türden mahlukata çiğnettiğime

beni bu hale sokan

hep taahhüt edilen

ama hiç yerine getirilmeyen

bir takım vaatler

sözler

karşılık bulamamış seviler ve beklentiler

laf uzun

sabır az

ağaç da olsam

ömür kısa

gölgemin hatırına

bana bir iyilik yap

beni sulama

beni budama

beni tam ortamdan

gövdemden

beni gövdemin tam ortasından

kes

at!

Sıkışan bi kalbiniz vardı hanımefendi

Hatırlayın!

En bi sevdiğimsin Leylam..

https://youtu.be/K7q4K50D7Fk