Hocam ülkenin en büyük hastanesinde bu meslekte ilk defa çalışmış "AÖF mezunu" birisi olarak naçizane görüşlerimi yazayım. Ki ben işe başladığımda sıfırdım. Terminoloji dersimin notu yüksek olmasına rağmen birçok terimi (doğal olarak) anlayamadım ilk başlarda. Yanında çalışan iş arkadaşlarından bakarak ya da onlara sorarak, aklına takılan noktalarda da hocalara sorarak öğreniyorsun. Bu iş tamamen pratik işi. Bazı meslekler vardır ki teorik eğitim çok önemli değildir, pratik eğitim daha önemlidir. Bence tds tam olarak böyle bir meslek. Sosyal ilişki becerilerin gelişmiş olursa her yerde ve her zaman sevilen personel olursun. Şöyle bir örnek vereyim, ben muayene falan olacağım zaman polikliniği olmayan hocalara direkt muayene oluyordum. Muhattap olduğum insanlar onlardı, çoğu zaman beraber sigara çay muhabbeti yapardık. Fakat aynı hocalar birçok asistana ya da uzmana selam dahi vermezdi. Çünkü o asistan ya da uzmanların sosyal iletişim becerileri sıfırdı çoğunun. İnşallah atamam yine aynı hastaneye olursa (Bilkent şehir hastanesi) o diyor ki yanıma aldırırım diğeri diyor ki yok uluka'yı ben yanıma alacağım. Yalaka ol demiyorum (ki nefret ederim yalakalardan) fakat sosyal ilişki iletişim becerilerin yüksek olsun. Unutma hangi hastane olursa olsun herkesin herkese yardımı dokunur. Çünkü sağlık sistemi bir bütündür. Bana gelen hangi personel olursa olsun hepsine elimden gelenin fazlasını yaparak yardımcı olmaya çalıştım hep. Dolayısıyla onlarda benim için aynı şeyi yaptılar, yapıyorlar da hâlen.
Hocam ülkenin en büyük hastanesinde bu meslekte ilk defa çalışmış "AÖF mezunu" birisi olarak naçizane görüşlerimi yazayım. Ki ben işe başladığımda sıfırdım. Terminoloji dersimin notu yüksek olmasına rağmen birçok terimi (doğal olarak) anlayamadım ilk başlarda. Yanında çalışan iş arkadaşlarından bakarak ya da onlara sorarak, aklına takılan noktalarda da hocalara sorarak öğreniyorsun. Bu iş tamamen pratik işi. Bazı meslekler vardır ki teorik eğitim çok önemli değildir, pratik eğitim daha önemlidir. Bence tds tam olarak böyle bir meslek. Sosyal ilişki becerilerin gelişmiş olursa her yerde ve her zaman sevilen personel olursun. Şöyle bir örnek vereyim, ben muayene falan olacağım zaman polikliniği olmayan hocalara direkt muayene oluyordum. Muhattap olduğum insanlar onlardı, çoğu zaman beraber sigara çay muhabbeti yapardık. Fakat aynı hocalar birçok asistana ya da uzmana selam dahi vermezdi. Çünkü o asistan ya da uzmanların sosyal iletişim becerileri sıfırdı çoğunun. İnşallah atamam yine aynı hastaneye olursa (Bilkent şehir hastanesi) o diyor ki yanıma aldırırım diğeri diyor ki yok uluka'yı ben yanıma alacağım. Yalaka ol demiyorum (ki nefret ederim yalakalardan) fakat sosyal ilişki iletişim becerilerin yüksek olsun. Unutma hangi hastane olursa olsun herkesin herkese yardımı dokunur. Çünkü sağlık sistemi bir bütündür. Bana gelen hangi personel olursa olsun hepsine elimden gelenin fazlasını yaparak yardımcı olmaya çalıştım hep. Dolayısıyla onlarda benim için aynı şeyi yaptılar, yapıyorlar da hâlen.
ibrhmtmz , 2 yıl önce
Üslubunuz ne kadar çirkin... Bu kadar alım yaparken bilmiyorlar mıydı 32k kişinin hatrı sayılır kısmının açıköğretim mezunu olacağını? Pandemide örgünden mezun olan tonla kişi de var. Örgünde okuyanlar staj falan yapıyor evet ama her hastanenin sistemi farklı zaten. Her şeyi siz biliyorsunuz.