İş geliştirme bireysel bir konu. Bulunduğunuz coğrafyanın kaynakları ile bir pazarı değerlendirebilirsiniz, veya varsa diğer geçmiş iş tecrübelerinizle bir ürün ortaya koyabilirsiniz, sermayeniz varsa yatırım araçlarını kullanabilirsiniz bütün bunlar bireysel tasarruflar herkesin risk ve efor değişkenleri kendine özgü. Bu mecra özelinde örneğin pozitif bir fikir ortaya koyulacak olsa örneğin binlerce öğretmen takip ettiğine göre eğitsel içerik oluşturma, video uygulama araçları üzerine bir grup çalışması ortaya çıksa bugün dijital içerik oluşturma becerilerimizi geliştirebilecek bir insan kaynağı mevcut hani çok eğitimliyiz üniversite mezunuyuz ya! nerde... ağlamak varken yıllık MEB bütçesinden kat kat büyük bir içerik üretme pazarında rekabete girmeye ne gerek var değil mi?
Yok bir öğretmen var oğluna pantolon alamıyor gözleri yaşlı yok kirasını ödeyemiyor vs arkadaş bu nedir ya. Sadece öğretmenler zorluk çekiyor da herkes Dubai'de tatile mi gidiyor? Ben geçim sıkıntısı çeken insanları öğretmen, aşçı, belediye işçisi vs ayırmıyorum gelir-giderini düzenleyemiyor olabilir, ailesinde bakıma muhtaç hastası olabilir, borcu olabilir; gelecek planını oluşturmadan çocuk sahibi olmuş olabilir- ki o insanlara da saygım var bu cesareti göstermek de bence değerli- veya kumar borcu olabilir, pahalı zevkleri olabilir, dolandırılmış olabilir bunların hepsi olasılıklar evreni. Sizin anlamadığınız bu olasılıklar evreninde sadece öğretmenler yok. Geçim sıkıntısı yaşayan Makine mühendisi, doktor tanıdıklarım da var hiç geçim sıkıntısı yaşamayan işsiz tanıdıklarımda var ama tabi bazılarına ne anlatsak boş işi gücü hamaset, duygu sömürüsü. Tartışmak böyle bişey değil yok haddini bil yok öğretmen değilsin... İşine gelince öğretmen, biraz dürtünce mahalle kabadayısı.
Ben +15 yıllık öğrencilik hayatımda maaşından ötürü ağlayan bir öğretmen görmedim. Kimi okul çıkışında pekmez bal satardı kimi çiftçiydi tarlasıyla ilgilenirdi kimi halı satardı kimi özel ders verirdi kimisi de var olan maaşına göre mütevazı yaşar ama öğretmen olmanın gururundan ve duruşundan asla taviz vermezdi. Zaten yılda iki kez açıklanan enflasyon oranına göre zam alınıyor başlıkta yazanlara baksan ona itiraz ettiğimi zannedecekler. Son birkaç yılda ne olduysa yeni nesil bütün mecralarda afedersiniz ama yırtınıyor. Evet ortada bir problem var ama bunu ifade etme biçimini anaokulu seviyesinde mız mızlanmaktan yukarı çıkaralım çünkü durum gerçekten dışarıdan bakınca artık mide bulandırıcı bir hal aldı.
İş geliştirme bireysel bir konu. Bulunduğunuz coğrafyanın kaynakları ile bir pazarı değerlendirebilirsiniz, veya varsa diğer geçmiş iş tecrübelerinizle bir ürün ortaya koyabilirsiniz, sermayeniz varsa yatırım araçlarını kullanabilirsiniz bütün bunlar bireysel tasarruflar herkesin risk ve efor değişkenleri kendine özgü. Bu mecra özelinde örneğin pozitif bir fikir ortaya koyulacak olsa örneğin binlerce öğretmen takip ettiğine göre eğitsel içerik oluşturma, video uygulama araçları üzerine bir grup çalışması ortaya çıksa bugün dijital içerik oluşturma becerilerimizi geliştirebilecek bir insan kaynağı mevcut hani çok eğitimliyiz üniversite mezunuyuz ya! nerde... ağlamak varken yıllık MEB bütçesinden kat kat büyük bir içerik üretme pazarında rekabete girmeye ne gerek var değil mi?
Yok bir öğretmen var oğluna pantolon alamıyor gözleri yaşlı yok kirasını ödeyemiyor vs arkadaş bu nedir ya. Sadece öğretmenler zorluk çekiyor da herkes Dubai'de tatile mi gidiyor? Ben geçim sıkıntısı çeken insanları öğretmen, aşçı, belediye işçisi vs ayırmıyorum gelir-giderini düzenleyemiyor olabilir, ailesinde bakıma muhtaç hastası olabilir, borcu olabilir; gelecek planını oluşturmadan çocuk sahibi olmuş olabilir- ki o insanlara da saygım var bu cesareti göstermek de bence değerli- veya kumar borcu olabilir, pahalı zevkleri olabilir, dolandırılmış olabilir bunların hepsi olasılıklar evreni. Sizin anlamadığınız bu olasılıklar evreninde sadece öğretmenler yok. Geçim sıkıntısı yaşayan Makine mühendisi, doktor tanıdıklarım da var hiç geçim sıkıntısı yaşamayan işsiz tanıdıklarımda var ama tabi bazılarına ne anlatsak boş işi gücü hamaset, duygu sömürüsü. Tartışmak böyle bişey değil yok haddini bil yok öğretmen değilsin... İşine gelince öğretmen, biraz dürtünce mahalle kabadayısı.
Ben +15 yıllık öğrencilik hayatımda maaşından ötürü ağlayan bir öğretmen görmedim. Kimi okul çıkışında pekmez bal satardı kimi çiftçiydi tarlasıyla ilgilenirdi kimi halı satardı kimi özel ders verirdi kimisi de var olan maaşına göre mütevazı yaşar ama öğretmen olmanın gururundan ve duruşundan asla taviz vermezdi. Zaten yılda iki kez açıklanan enflasyon oranına göre zam alınıyor başlıkta yazanlara baksan ona itiraz ettiğimi zannedecekler. Son birkaç yılda ne olduysa yeni nesil bütün mecralarda afedersiniz ama yırtınıyor. Evet ortada bir problem var ama bunu ifade etme biçimini anaokulu seviyesinde mız mızlanmaktan yukarı çıkaralım çünkü durum gerçekten dışarıdan bakınca artık mide bulandırıcı bir hal aldı.