Hocam sen sınıf öğretmenisin ve her şey sana dayanıyor sende kalkıyorsun lafı 'baaak gördün mü ben olmayınca hiç bir şey yürümüyor ben süperim hemen okumaya geçtiler' e getiriyorsun. E şimdi ben buna gülmeyim de neye güleyim yahu sen sınıf öğretmenisin bunu anlayamıyor musun ki kendini branşçılarla yarıştırıyorsun.
Ben fen hocasıyım ben gelmesem senin dediğini diyemem dünyanın en iyi fen hocası da olsam diyemem hiç bir branşçıda diyemez ama takındığın tavır nahoş ve egoist bir tavır.
Ayrıca espiri yaptığımı bile zor anlamışsın kaldı ki o espirilerin tümü gerçek yüzünün nasılda asıldığını hissediyorum şimdi.
Aynı sen demişsin ya bilemedin ama aynı sen olan yaşanmış bir hikayeyi anlatayım.
Okuluma yeni atanmıştım daha dünyanın farkında değildim tıpkı senin 10 yıllık olmana rağmen bu psikolojiden çıkamamış halin gibi :) neyse okulumda ilkokulda var ortaokulda, birleşik. Bi sınıf hocası vardı galiba 3lerde idi. İşi gücü bırakmış müdür beyin odası akıyor diye 2-3 hafta odayı boyamış oda düzenlemesi yapmış. Sonrada bir övünmüş bir övünmüş benim sınıfım şöyle benim sınıfım böyle ben eğittim onları onları ilde bile emsali yok şöyle süperler benim 3 leri 5 lerle bilgi yarışması yaptırmak gerekir felan filan böyle muhteşemler diye diye övüne övüne sonunda sırf oda değil göz boyamayı da başarmış ve müdür beyden başarı belgesi almış!
Bunlar ben atanmadan 1 ay önce yaşanmış.
Sonra o hoca o sene tayin oldu gitti. Hemen bi başkası atandı. Geldi ki sınıf sınıf değil afedersin ahır. Fiziksel olarak değil zihinsel olarak. Hiç bir çocuk hiç bir şey bilmiyor. Sıfır bilgi. Çocuklar ilkokul 1 seviyesinde dahi değiller.
Gelen hoca ilk hafta sınıf durum tespiti yaptıktan sonra müdüre çıkıyor hiç bir şeyden habersiz müdüre durumu anlatıyor. Müdür de tam aksini bekliyormuş şöyle süper böyle süper demesini. Müdür hocayı dinleyince kızıyor. Bil ama kime :) sen anlamazsın o sınıf süper sınıf ne biçim hocasın felan filan :) her neyse öğretmen azara rağmen ısrar edince müdür bir zat kendi girdi derslere ki ne görsün hakikaten Türkiyede emsali yok ama ne açıdan! Müdür dedi ki 30 yıllık hocalığım var ben böyle bir sınıf görmedim dedi.
Sonra dönem ortasında bi müdür yardımcısı geldi cin gibi insandı. O sınıfı bi yoklamış bişeyden de haberi yok önceki olanlardan. Dedi ki bir zat bana, bak doğuda yıllarca çalıştım türkçe bilmeyen çocukların dahi derslerine girdim ben hayatımda böyle bir sınıf ne gördüm ne duydum! Dedi.
Ben tabi o okulda devam ediyorum bu çocuklar 4 oldu 5 oldu 6 olunca derslerine girdim ki hakikaten felaketler.
O çocukları 6-7-8 okutup mezun ettim. Ben sadece fen öğretmeniyim iş bende bitmez bu sınıf hocalığına benzemez. Lakin şunu söyleyebilirim ki o çoçukları ilçede en iyi fen neti yapan ilk 5 okul arasına kattım. Diğer branşlarda 15-20 arasıydılar. Çok şükür.
Tamamen gerçek ve çok çok kısa anlattım daha neler var.
Şimdi bu sınıf hocası bana birini hatırlattı :) olaydaki ben ben olduğum için o kısma bişey demeye gerek yok yada bravo tebrikler harika iş çıkardın denilebilir. Ve malesef başarı belgesi oda boyamaya göz boyamaya yada 1. Olana felan verilirse burada benim gibilerin ne muazzam iş başardığını anlamak görmek mümkün olmaz.
İyi bir sınıfı okumaya hızlıca geçirmek başarıysa emsalsiz berbat bir sınıfı branşında ilk 5 e taşımak nedir? Asıl başarı hangisi? Tecrübe burada rol oynamıyor demek öğretmenlikten bi haber olmaktır.
10 yıllık oldum uçmadım demişsin merak etme bende uçmadım yalnızca zırvalarına karşı bişeyler karalıyoruz.
10 yıllık oldum bir fark hissetmedim demişsin. Sende nasıl bir mantık var anlamak mümkün değil. 10. Yıla geçer geçmez içinde volkan patlaması mı olacaktı ne bekliyordun bu anlık bişey mi sandıydın? Bu bir süreç dönde bir bak kendine 1. Yıldaki sene 10 yılda hiç mi bişey katmamışsın? !
Bu son soru sana kapaktır çünkü evet kattım desen bana yenilmiş ve tecrübenin önemli olduğunu itiraf etmiş olacaksın yok katmadım 1. Yılda ben neysem 10. Yılda da oyum desen bu sefer ne kadar bağnaz geri kendini hiç ilerletmemiş bir hoca olarak tarif etmiş olacaksın:)
Gördün mü biz adamı böyle kör düğüm ederiz :) işte buna tecrübe denir!
Hocam sen sınıf öğretmenisin ve her şey sana dayanıyor sende kalkıyorsun lafı 'baaak gördün mü ben olmayınca hiç bir şey yürümüyor ben süperim hemen okumaya geçtiler' e getiriyorsun. E şimdi ben buna gülmeyim de neye güleyim yahu sen sınıf öğretmenisin bunu anlayamıyor musun ki kendini branşçılarla yarıştırıyorsun.
Ben fen hocasıyım ben gelmesem senin dediğini diyemem dünyanın en iyi fen hocası da olsam diyemem hiç bir branşçıda diyemez ama takındığın tavır nahoş ve egoist bir tavır.
Ayrıca espiri yaptığımı bile zor anlamışsın kaldı ki o espirilerin tümü gerçek yüzünün nasılda asıldığını hissediyorum şimdi.
Aynı sen demişsin ya bilemedin ama aynı sen olan yaşanmış bir hikayeyi anlatayım.
Okuluma yeni atanmıştım daha dünyanın farkında değildim tıpkı senin 10 yıllık olmana rağmen bu psikolojiden çıkamamış halin gibi :) neyse okulumda ilkokulda var ortaokulda, birleşik. Bi sınıf hocası vardı galiba 3lerde idi. İşi gücü bırakmış müdür beyin odası akıyor diye 2-3 hafta odayı boyamış oda düzenlemesi yapmış. Sonrada bir övünmüş bir övünmüş benim sınıfım şöyle benim sınıfım böyle ben eğittim onları onları ilde bile emsali yok şöyle süperler benim 3 leri 5 lerle bilgi yarışması yaptırmak gerekir felan filan böyle muhteşemler diye diye övüne övüne sonunda sırf oda değil göz boyamayı da başarmış ve müdür beyden başarı belgesi almış!
Bunlar ben atanmadan 1 ay önce yaşanmış.
Sonra o hoca o sene tayin oldu gitti. Hemen bi başkası atandı. Geldi ki sınıf sınıf değil afedersin ahır. Fiziksel olarak değil zihinsel olarak. Hiç bir çocuk hiç bir şey bilmiyor. Sıfır bilgi. Çocuklar ilkokul 1 seviyesinde dahi değiller.
Gelen hoca ilk hafta sınıf durum tespiti yaptıktan sonra müdüre çıkıyor hiç bir şeyden habersiz müdüre durumu anlatıyor. Müdür de tam aksini bekliyormuş şöyle süper böyle süper demesini. Müdür hocayı dinleyince kızıyor. Bil ama kime :) sen anlamazsın o sınıf süper sınıf ne biçim hocasın felan filan :) her neyse öğretmen azara rağmen ısrar edince müdür bir zat kendi girdi derslere ki ne görsün hakikaten Türkiyede emsali yok ama ne açıdan! Müdür dedi ki 30 yıllık hocalığım var ben böyle bir sınıf görmedim dedi.
Sonra dönem ortasında bi müdür yardımcısı geldi cin gibi insandı. O sınıfı bi yoklamış bişeyden de haberi yok önceki olanlardan. Dedi ki bir zat bana, bak doğuda yıllarca çalıştım türkçe bilmeyen çocukların dahi derslerine girdim ben hayatımda böyle bir sınıf ne gördüm ne duydum! Dedi.
Ben tabi o okulda devam ediyorum bu çocuklar 4 oldu 5 oldu 6 olunca derslerine girdim ki hakikaten felaketler.
O çocukları 6-7-8 okutup mezun ettim. Ben sadece fen öğretmeniyim iş bende bitmez bu sınıf hocalığına benzemez. Lakin şunu söyleyebilirim ki o çoçukları ilçede en iyi fen neti yapan ilk 5 okul arasına kattım. Diğer branşlarda 15-20 arasıydılar. Çok şükür.
Tamamen gerçek ve çok çok kısa anlattım daha neler var.
Şimdi bu sınıf hocası bana birini hatırlattı :) olaydaki ben ben olduğum için o kısma bişey demeye gerek yok yada bravo tebrikler harika iş çıkardın denilebilir. Ve malesef başarı belgesi oda boyamaya göz boyamaya yada 1. Olana felan verilirse burada benim gibilerin ne muazzam iş başardığını anlamak görmek mümkün olmaz.
İyi bir sınıfı okumaya hızlıca geçirmek başarıysa emsalsiz berbat bir sınıfı branşında ilk 5 e taşımak nedir? Asıl başarı hangisi? Tecrübe burada rol oynamıyor demek öğretmenlikten bi haber olmaktır.
10 yıllık oldum uçmadım demişsin merak etme bende uçmadım yalnızca zırvalarına karşı bişeyler karalıyoruz.
10 yıllık oldum bir fark hissetmedim demişsin. Sende nasıl bir mantık var anlamak mümkün değil. 10. Yıla geçer geçmez içinde volkan patlaması mı olacaktı ne bekliyordun bu anlık bişey mi sandıydın? Bu bir süreç dönde bir bak kendine 1. Yıldaki sene 10 yılda hiç mi bişey katmamışsın? !
Bu son soru sana kapaktır çünkü evet kattım desen bana yenilmiş ve tecrübenin önemli olduğunu itiraf etmiş olacaksın yok katmadım 1. Yılda ben neysem 10. Yılda da oyum desen bu sefer ne kadar bağnaz geri kendini hiç ilerletmemiş bir hoca olarak tarif etmiş olacaksın:)
Gördün mü biz adamı böyle kör düğüm ederiz :) işte buna tecrübe denir!
Kuskusuz , 2 yıl önce
Burdayım burdayım. Okuduğunuz paragraf zaten zeka, çalışkanlık, azim üzerineydi. Okuyup anlamak da bir beceri tabii ki. Bir çok ön koşul becerisi var bilemiyorum artık sizdeki eksiklik nerde? Tecrübe ye gelince olduk bizde 10 yıllık bir fark yaratmadı bende. Sizi uçuşa geçiren etki bende olmadı. Artık bu şartlardaki kanunla seneye sınavsız bize de verirler uzmanlığı ama temennim değişmesi yönündedir. Yanlışın her daim karşısında olmak yakışır bize.