Doktor öğretim üyeleri sözleşmeli ve zor durumda

Akademide profesör ve doçent dışındaki tüm kadrolar süresiz sözleşmelidir. Sözleşme sorunu derken neyi kastediyorsunuz acaba? Benim üniversitemde son 3 yıl içinde 90 puanlık akademik çalışma yapan doktor öğretim üyelerinin görev süresi 3 yıl uzatılıyor. Bir zahmet doktor öğretim üyesi arkadaşlar da 3 yılda 3-5 akademik çalışma yapıyorlar zaten.

90 puan karşılığı kabaca kaç makale, atıf, proje vs... karşılık geliyor acaba?

Hani eskiden ortaokul lisede herkesin düşük puan aldığı sınavda biri yüksek alırdı sonra dışarda "sınav çok kolaydı, rahattı" diye çıkış yapardı. Hatırladınız mı? Aklıma o geldi. Neyse boşverin bence.

Umarım bir gün sizin sözleşme şartları böyle eziyet çektirme tarzında yeniden düzenlenmez. Ben o vakit görürüm sizi. Motive olurmusunuz o vakit bakalım bilmem kaç puan toplamaya. İşte sizin gibiler yüzünden akademi bu halde. Meseleyi bonusa puana indirgeyenler. Bu ülkede yazma yayın yapma sorunu yok. Maşallah akademik teşvikle patlama oldu. Bilakis çok yazma, niteliksiz yayın yapma sorunu var. Ben ahci sci gibi indekslerde makale yayınlatmak için neredeyse 1 yıl hazırlanıyorum. kitap yazarsanız size kaç yıl gerekli bilirmisiniz. Öyle şov yapacağım diye işgal etmeyin vaktimizi. Gidin toplayın puanlarınızı. Bizimle de dalga geçmeyin

Bilmeden ayıp ediyorsunuz. Umarım siz her daim muvaffak olursunuz. Kimse kötü şartlarda olmasın zaten. Bunu istemeyiz.

"bunları kadroya alırsak iş yapmazlar, yan gelip yatarlar" zihniyeti neden eğitim düzeyi en üst seviyedeki bilim insanlarına uygulanıyor? ilköğretim mezunları bile kadroya alınırken neden akademisyenler kapsam dışı bırakılıp onlara bu stres yaşatılıyor? hiç adil değil. işsiz kalma stresi olmasa, geçim derdine düşmese, bilim insanları çalışmaz mı? çalışmaları için illa ki işsiz kalmakla tehdit edilmeleri mi gerekiyor? böyle bir muameleyi hak etmediğimizi düşünüyorum. bilimsel çalışma niteliği ve sayısı arttırılmak isteniyorsa, nitelikli çalışmaları çok üretenlere ödül vermek gibi, insan onuruna yakışır bir yaklaşım olmalı.

Çok güzel anlatmışsınız meseleyi. Kısa ve ne te. Tebrik ederim sizi. Diyecek başka bişey yok zaten. Biz daha iyi çalışmak için bu sıkıntının bitmesini istiyoruz. İnsanın öz saygısı var, ideal ettiği şeyler, arzuları, hedefleri... Herkes mutlaka bir şeyler üretmek ister. Yazmak ister. Mesele güzeli nitelikli çalışmalar çıkarmak. Bunun verdi haz başkadır. Ama böyle motivasyon bozan, huzuru kaçıran kaygı uyandıran şartlarda ben tüm hevesimi kaybediyorum. Önümü göremiyorum. yoğun gayret isteyen çalışmalara artık girmek istemiyorum.

Benim üniversitemde kaç puan alırsan al en fazla 2 yıllık atama yapılıyor. Rektörün tasarrufu bu şekilde. İki yılda bir dosya hazırlamak gibi bürokratik işlerle uğraştırıyorlar.

Her şeyi sayıya indirgeyen, çalışmaların niteliğini es geçen bu sistem toptan değişmeli. Konunun can yakan başka yönleri de var.

Millet sırf akademik teşvike başvurabilmek için yayın yapar hale geldi. Yayınların büyük bir kısmının kalitesi ortada. Alana katkı yapmayan, yeni bir şey söylemeyen bir sürü makale, sempozyum bildirisi vs. eminim her alanda var, benim alanımda da var. Makale yayınlatma süreci ise ayrı bir problem. İyi tanıdıkların varsa vasat altı makaleni bile rahatlıkla yayınlatabiliyorsun. Memlekette kitap yayınlamak daha kolay hale geldi.

Bir yılda bir kitap, yanına kitap bölümü, makale, sempozyum bildirisi yapan/yayınlayan arkadaşlar var. Bunların hepsine birden laf etmek istemiyorum ama anlamıyorum da. Örneğin sosyal bilimler alanında çalışan biri olarak benim için bir kitabı yazmak/yayınlatmak minimum 2 yıl. O iki yıl içinde bir ya da iki tane sempozyum bildirisi yapabilirsem (tam metin olmamak şartıyla) kendimi başarılı hissederim. Ama yukarıda da belirttiğim gibi bir yılda kitap, bir-iki kitap bölümü, makale ve sempozyum bildirisi yapan arkadaşlar sanırım hiç uyumadan, yemek yemeden ve başka hiç bir şey yapmadan çalışıyorlar. Onlara bravo! Ama onlarda haklı kimse yaptığın yayının kalitesine bakmıyor, bakılan tek şey sayı!

Bazı makale konuları var ki ön hazırlık, araştırma, yazma ve yayınlatma süreçleri belki 2-3 yıl sürebilir. Benim gündemimde böyle bir konu var mesela. Ama sürekli yayın yapmayı sayıya indirgeyen sistem yüzünden enerjimi ve zamanımı buna ayıramıyorum. Ya sisteme uyacaksın ya da meslektaşlarından geri kalmayı (unvan vs. konularda) kabulleneceksin. Doçentlik sistemi bile böyle değil mi? Sadece sayı! nitelik nerde? diyeceksiniz ki yayınlanmış çalışmalar belli bir niteliği sağlamak zorundadır. Ama gerçekler öyle olmuyor. Dediğim gibi kitap yayınlamak zaten makaleden daha kolay hale geldi, bastır parayı çıkart kitabı! Makale ise yakarıda da belirttiğim gibi etkili hocaların/arkadaşların varsa vasat altı yazını bile rahatlıkla yayınlatırsın.

Son olarak profesörle, doçentle aynı işi yapan dr. öğretim üyesi neden kadrolu? Çalışmaya teşvik içinse profesörler, doçentler de kadrolu olsunlar. Özellikle profesörler. Çalışan, yeni yayınlar yapanlara lafım yok ama onlardan daha fazla hiç bir şey üretmeyen, eski çalışmaları ısıtıp ısıtıp gündeme süren profesörler ne olacak!

Dr öğretim üyesi kadrosu geçici bir kadrodur. Yani sözleşmeli olması tabii bir durumdur. Doçent ve prof.ların kadrolu olması Dr öğretim üyesi kadrosundan bu kadrolara geçmek için bir teşvik unsurudur. Esasen doçentliğe geçince alınan üç kuruş fark doçent olmak için cepten harcadığınız araştırma yayın maliyetlerinin yanında anlamsızdır. Elinize geçen o da kadronuzu verirlerse sadece daimi kadrodur.

Dr öğretim üyesi kadrosuna talip olan kişiler kadronun sözleşmeli bir kadro olduğunu bilerek talip olurlar. Son dönemde sözleşme yenileme için kriterlerin arttığı bir gerçektir. Ancak kriterlerin güncellenmesi hem ilk atama hemde üst kadrolar içinde yapılmaktadır. Dolayısıyla adaletsiz bir durum söz konusu değildir.

Öte yandan hayat karmaşıktır. Ve sağlık başta olmak üzere çeşitli koşullar bir akademisyenin performansında etkili olabilir. Kuruma yıllarca hizmet etmiş kişilerin bir kalemde silinmesi doğru değildir. Bence kurum dışına çıkarmak yerine öğretim görevlisi kadrosuna geçiş imkanı tanınmalıdır. Bir yandan yüksek lisanslı kişileri öğretim görevlisi alıyoruz. Bir yandan doktoralı deneyimli hocayı işten çıkarıyoruz. Mantıksız. Unvanının hakkını araştırmacı olarak veremiyorsa hocalık deneyimini dikkate almak lazım diye düşünüyorum.

Akademisyenlerin güvencesiz biçimde çalıştırılmalarına olumlu yaklaşan ya da karşı çıkmayan kişilere hitaben:

O zaman hakimler de sözleşmeli olsun; davalarını zamanında sonuçlandırmayan, davaları üst mahkemelerde sıklıkla bozulan hakimler işten atılsın. Öğretmenler de sözleşmeli olsun, velilerden çok şikayet alan öğretmenler işten atılsın. Tüm kamu personeli sözleşmeli olsun. Ama diğer tüm kamu personeline kadro verildiyse akademisyenler de kadrolu olacak. Lise mezunu memur kadroluysa akademisyenler de kadrolu olacak. Akademisyenleri yüksek lisans/doktora yaptıkları için küçümsemeye kimsenin hakkı yoktur.

tanıdığım bir arkadaş var. hoca yetersizliğinden dolayı 10 derse giriyor haftada. idari görevleri var. Ve bu yıl sonunda sözleşmesi bitecek. Yayın yapamadığı için sorun yaşayabilecek. Niyeti baya bozdular. Hem de baya.Çok iyi bir örnek sanırım. Ayrıca böyle konforlu bir yerde oturup atıp tutanlara cidden itibar etmeyin. Böyle üst düzey memur edasıyla bize kural fetişizminin saplantısıyla akıl veren..... Sinirlerimiz, huzurumuz zaten epey bir bozulmuş. Ben eskiden oturup keyifle yayın yapardım, okurdum, heyecanlanırdım. Son iki yıldır bu tazyikler benim tüm motivasyonumu mahvetti. Puan toplama yollarını arıyorum. Bir şeyler karalarsam, aracı bulursam bir dergide hemen yayınlatırım.....