Ben de yönetemiyorum küfrediyorum, geçici bir rahatlama olacak gibi oluyor ama o da olmuyor :( Kendini, diğer insanları ve hayatı gereğinden fazla önemsemek aslında her şeyin çıkış noktası da işte sadece bilmek yetmiyor uygulamak çok zor. Hepi topu süresi belirsiz en fazla birkaç on sene yaşayıp defolup gideceğimiz şu dünyayı sallamamak, kendimizi aşırı önemsememek başkalarını gözünde çok büyütmemek... Teorik olarak çok mantıklı ama insanoğlu nokta kadar varlığına rağmen içine öyle bir ego konmuş ki kibirden kafayı yedirtiyor insana, gurur istiyor dokunulmazlık istiyor üstünlük istiyor başkalarının gözünde yüksek bir konum istiyor vs vs saçma sapan şeyler isteyip duruyor ama seni şahdamarından yakalamış olduğu için bu istekler senin duygun oluyor yakanı öyle tereyağından kıl çeker gibi kurtaramıyorsun. Yapabilsen zaten ermiş, evliya, filozof gibi takılırsın. Bu biraz işin öbür ucu. Biraz daha normal gerçeklere yaklaşırsak sanırım ben de dahil insanların bazısı öfkesini, stresini yönetmek açısından gerekli beyin donanımına tam olarak sahip değil, o konuda beyninde eksiklikler ya da zayıflıklar var, çok kolay kapılıyoruz psikolojik vakumlara. Doktor değilim tabi ama yaşayan birisi olarak belki beyni güçlendiren, beyin kimyasının sağlıklı olmasını destekleyen ne varsa, düzenli eksiksiz uyku düzenli yürüyüşler gevşetici etkiye sahip bitkisel formüller ve masaj gibi şeyler, sorunların kökünden ortadan kaldırmasa da süreci daha ılımlı hale getirip yönetmeyi kolaylaştırabilir diye düşünüyorum. Ama tabi işin özü düşünce yapısı, en zoru da onu değiştirmek, hele uzun süredir bu tip rahatsızlıkların pençesinde uyku bozukluğu filan da yaşıyorsanız beynin kendinde hayrı dört dörtlük olmuyor sanki...
Ben de yönetemiyorum küfrediyorum, geçici bir rahatlama olacak gibi oluyor ama o da olmuyor :( Kendini, diğer insanları ve hayatı gereğinden fazla önemsemek aslında her şeyin çıkış noktası da işte sadece bilmek yetmiyor uygulamak çok zor. Hepi topu süresi belirsiz en fazla birkaç on sene yaşayıp defolup gideceğimiz şu dünyayı sallamamak, kendimizi aşırı önemsememek başkalarını gözünde çok büyütmemek... Teorik olarak çok mantıklı ama insanoğlu nokta kadar varlığına rağmen içine öyle bir ego konmuş ki kibirden kafayı yedirtiyor insana, gurur istiyor dokunulmazlık istiyor üstünlük istiyor başkalarının gözünde yüksek bir konum istiyor vs vs saçma sapan şeyler isteyip duruyor ama seni şahdamarından yakalamış olduğu için bu istekler senin duygun oluyor yakanı öyle tereyağından kıl çeker gibi kurtaramıyorsun. Yapabilsen zaten ermiş, evliya, filozof gibi takılırsın. Bu biraz işin öbür ucu. Biraz daha normal gerçeklere yaklaşırsak sanırım ben de dahil insanların bazısı öfkesini, stresini yönetmek açısından gerekli beyin donanımına tam olarak sahip değil, o konuda beyninde eksiklikler ya da zayıflıklar var, çok kolay kapılıyoruz psikolojik vakumlara. Doktor değilim tabi ama yaşayan birisi olarak belki beyni güçlendiren, beyin kimyasının sağlıklı olmasını destekleyen ne varsa, düzenli eksiksiz uyku düzenli yürüyüşler gevşetici etkiye sahip bitkisel formüller ve masaj gibi şeyler, sorunların kökünden ortadan kaldırmasa da süreci daha ılımlı hale getirip yönetmeyi kolaylaştırabilir diye düşünüyorum. Ama tabi işin özü düşünce yapısı, en zoru da onu değiştirmek, hele uzun süredir bu tip rahatsızlıkların pençesinde uyku bozukluğu filan da yaşıyorsanız beynin kendinde hayrı dört dörtlük olmuyor sanki...