Devlet memurunun intiharı sonrasında yasal hakları ailesine devredilir mi?

Etrafımda özellikle bekar yaşı 30üzeri arkadaşların önemli bir kısmı kimine göre önemli kimine göre önemsiz meselelerden dolayı intihara meyilli durumdadır.

Kardeşim kendinizi tanıyın

İhtiyaçlarınızı belirleyin

Çözmek için çalışın

Çözemiyoruz diyeceğinizi biliyorum

Çözmeye çalışın

Hayat zaten birşeyleri çözmeye çalışırken akıp gidiyor

Memlekette ne kadar üç kağıtçı namussuz varsa hayatı sonuna kadar yaşıyor bir eli yağda bir eli balda

Kendi imkanları ile zor bela okumuş bileğinin hakkıyla torpilsiz kpss ile atanmış çocuklar ise ekseriyette bu halde

Çözemiyorsanız bir psikologa görünün

Elimizde 3 5 düzgün genç kalmış

Onlarda intihar derdine ben bundan bişey anlayamıyorum.

Hayırdır kardeş ne intiharı? Merak etme ölümsüz değiliz hepimiz gidiciyiz vakti gelince.Sorunun her ne ise bir çıkış yol elbet vardır.Anneni babanı dusunuyorsun haklarım ona devrilir mu diye annen baban sen öyle bir şey yaptıktan sonra haklarını ne yapsınlar.Dunyadaki en büyük acıyı evlat acısını yasatma onlara.Hayat mücadele.Yikildigin yerden kalk devam et.Kara gün kararıp kalmıyor iyi şeyler geçtiği gibi kötü şeyler de geçip gidiyor

Çalıştığın kadarinin emekli maaşı ve ikramiyesi devredebilir yasal hak sahiplerine.

Bu arada benim başımdan neler geldi geçti yine intihar hiç aklıma gelmedi. Her şey çözülür. Yerimde başkası olsa 10 kez intihar etmisti

O kadar sorun varki gerçekten insan bunalıyor. İnançlı biri olmasam ben de düşünürdüm.

beddiüzzaman diye birisi var hem osmanlı döneminde cefa çekiyor hem savaşlarda hem cumhuriyet halk partisi döneminde sonrada hakkını helal ediyor.

benim hayatımı değiştiren namaza başlamama vesile olan belki intihardan koruyan eser risale i nur dur.

"Seksen küsur senelik bütün hayatımda dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm harp meydanlarında, esaret zindanlarında yahut memleket hapishanelerinde, memleket mahkemelerinde geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan-ı harplerde bir câni gibi muamele gördüm; bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım. Memleket zindanlarında aylarca ihtilâttan men edildim. Defalarca zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere mâruz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan bin defa ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim intihardan beni men etmeseydi, belki bugün Said topraklar altında çürümüş gitmişti."

Nice felaket gibi görünen olayların altında saadet vardır. Her gecenin bir gündüzü, her kışın bir baharı vardır.

İrade sahibi insanlarız. Yorum olarak güzel düşüncelerini paylaşan arkadaşlara teşekkür ederim. Bu karar özellikle kendi bireysel hatalı tercihlerin sonucunda alınmıştır. Çoğunlukla ekonomik nedenler kişileri böyle kararlar vermeye sürükler. Benimki de ondan zaten. Kurumumda sevilen , saygı duyulan biriyim. Ama yarını görmek istemiyorum. Bu saygınlık yok olacak, onun yok olduğunu dünya gözüyle görmek istemiyorum. Sadece haklarımın ana ve babama devredilip edilmeyeceğini öğrenmek istiyordum. Onu da öğrendim. Rabbim affetsin, içinde bulunduğum durumu ondan iyi bilen yok. Yaşamak güzeldir, yaşamayı becebilenler için ... Selametle kalınız.

Yaşam Bir defa size bahşedilmiş iyi veya kötü tadını çıkarın Ölüm Zaten Kaçınılmaz.! İntihar bir kaçış basitlik Zayıflıktır..! Kimileri ekmek parası için neler yapıyor bir bilseniz sizin elinizde mesleğiniz ve saygınlığınız var ve ayrıca sevilen birisiniz ne güzel herkes bu durumda olamaz İlerde herşeyin daha güzel olacağını düşün ..