Kelimelere dökemediğimiz..Belkide sözlerin bile yetersiz kaldığı duygu değişimleri yaşadığımız anlar vardır ya..Belki de söylemek istediğin ama kendine yakıştıramadığın sözler için susarsın ya..Belki de karşındaki nasıl olsa anlayamayacak diyip susuverdiğin anlar..
İşte o anlarda insan kendini ifade edebilmeyi çok istiyor..
İçinden gelenleri haykırırcasına söyleyebilmek insanı nasıl rahatlatırdı kim bilir..
Sessizliği seçeriz kimi zaman..Belki de kaçamak yapmayı..
Ama biliyor musunuz..Ne kadar gidersen git..Belki bu bir kaçış belki çirkinliklerden uzaklaşmak..belki de sevdiklerine bir veda..Hiç bir şey üzmüyor da sevdiklerini ayrıldığın yerde bırakmak..Onların bir sesini bile duyamamak..Hem kendini hem onları birbirnizden mahrum bırakmak..Evet,evet..En yıpratıcısı bu oluyor..
Sonra..sonra..Kızgınlığın verdiği bir karar olduğunu..Aslında yapmak istediğinin Bir veda olmadığını anlıyorsun..Neden mi..Belki çok yanlış anlaşıldın..Belki çok düşünceli..Belki de çok başkaydı..Yada sen çok anlam yükledin..Hepsi de olabilir..
Yavaş yavaş kızgınlığın geçiyor kırgınlığın geçmese de..Ve sevdiklerine dönmek istiyorsun çünki yoklukları sende yer etmiş..Bir şekilde ulaşmak istiyorsun..Ve gbir zamanlar kırgınlıklarla ayrıldığın yerde kendini çok mutlu olarak buluyorsun..Mutluluk mu dediniz..İnsanın ta kendisinde araması gerek..İnsan mutluluğunu da hüznünü de kendisi yaratır..Ben kırgınlıklarımı gülümsemelerimle kapadım..Gözyaşlarımı yağmurda sakladım..Sadece kendim için..Sevdiklerimle olabilmek için..
Hayatta ki en kötü şey..anlaşılamamak..Yada anlaşıldığını..anladığını sanmaktır.
İDAL
Kelimelere dökemediğimiz..Belkide sözlerin bile yetersiz kaldığı duygu değişimleri yaşadığımız anlar vardır ya..Belki de söylemek istediğin ama kendine yakıştıramadığın sözler için susarsın ya..Belki de karşındaki nasıl olsa anlayamayacak diyip susuverdiğin anlar..
İşte o anlarda insan kendini ifade edebilmeyi çok istiyor..
İçinden gelenleri haykırırcasına söyleyebilmek insanı nasıl rahatlatırdı kim bilir..
Sessizliği seçeriz kimi zaman..Belki de kaçamak yapmayı..
Ama biliyor musunuz..Ne kadar gidersen git..Belki bu bir kaçış belki çirkinliklerden uzaklaşmak..belki de sevdiklerine bir veda..Hiç bir şey üzmüyor da sevdiklerini ayrıldığın yerde bırakmak..Onların bir sesini bile duyamamak..Hem kendini hem onları birbirnizden mahrum bırakmak..Evet,evet..En yıpratıcısı bu oluyor..
Sonra..sonra..Kızgınlığın verdiği bir karar olduğunu..Aslında yapmak istediğinin Bir veda olmadığını anlıyorsun..Neden mi..Belki çok yanlış anlaşıldın..Belki çok düşünceli..Belki de çok başkaydı..Yada sen çok anlam yükledin..Hepsi de olabilir..
Yavaş yavaş kızgınlığın geçiyor kırgınlığın geçmese de..Ve sevdiklerine dönmek istiyorsun çünki yoklukları sende yer etmiş..Bir şekilde ulaşmak istiyorsun..Ve gbir zamanlar kırgınlıklarla ayrıldığın yerde kendini çok mutlu olarak buluyorsun..Mutluluk mu dediniz..İnsanın ta kendisinde araması gerek..İnsan mutluluğunu da hüznünü de kendisi yaratır..Ben kırgınlıklarımı gülümsemelerimle kapadım..Gözyaşlarımı yağmurda sakladım..Sadece kendim için..Sevdiklerimle olabilmek için..
Hayatta ki en kötü şey..anlaşılamamak..Yada anlaşıldığını..anladığını sanmaktır.
İDAL