SON SAYFAYA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYINIZ
Osmanlıca Öğrenmek İçin;
http://www.osmanlicaegitim.com/
www.islamharfleri.com
"Osmanlıca bilmek belirli bir dönemin belirli bir zümresi için her zaman bir değer ve anlam ifade etti. Fakat harf devrimini takip eden zaman zarfında Osmanlıca, popüler olmak şöyle dursun, hasır altı edilen ve resmi ideoloji eliyle unutturulan bir ?şey? oldu uzun bir süre. Osmanlıca modası geçmiş, bilinmesi çok da elzem olmayan, idealist küçük bir topluluğun ilgilendiği bir uğraş idi artık. Hatta Osmanlıca zihnimizde farklı bir dil olarak yer aldı. Nasıl öğrenileceğine dair bir fikrimiz olmasa bile uzaktan oldukça zor görünen ?yabancı? bir dil olarak... Bu yüzden de Osmanlıca öğrenmek zahmetine girmeyi çok düşünmedik. Osmanlıca, bazı fakültelerin çeşitli bölümlerinde çok derine inmeden öğretilen, birkaç vakfın çalışmaları ile gönüllü öğrencilere aktarılan bir dil haline geldi. Yakın zamana kadar Osmanlıcanın Türkçe, Arapça ve Farsçanın bir araya gelmesi ile oluşan bir dil olduğunu çoğu kişi bilmiyordu.
Peki ne oldu da birden insanlar Osmanlıcayı keşfetti? Nasıl oldu da TV?nin popüler dizilerinden Kuzey Rüzgârı?ndaki bir sahnede bile Osmanlıca bilen birinin kıymetine atıf yapıldı. Oysa toplum olarak Osmanlıca ile o kadar ayrı düşürülmüştük ki bir vesile ile evimizde bulunan Osmanlıca yazılı metinleri ?dua? zannedip başköşeye koyar olmuştuk. Artık geçmiş ile bugünün arasındaki yıkılan köprüyü tamir etmek için insanlar Osmanlıca öğrenmeyi kendileri istiyor. Prof. Dr. Mahmut Erol Kılıç, Osmanlıcadan kaçmanın mümkün olmadığı tespitinde bulunuyor ve bunun sadece bir özlem ve fanteziden ibaret olmadığını belirtiyor. Dedesinden kalma eski yazılı metinleri okumak için Osmanlıca kursuna başlayan avukat Zuhal Dönmezerçakıroğlu?nun ?Geçmişle kopukluk beni rahatsız ediyor.? ifadesi de bunu gösteriyor. Avukat Gökhan Özdemir?in Osmanlıcaya merak salmasına da müvekkillerinin getirdiği eski yazılar sebep olmuş. Fakat öğrendikçe aslında bugüne ışık tutmanın geçmişin kültürünü, dilini, edebiyatını bilmekten geçtiğini fark etmiş. Tarih Vakfı?nda ders veren Doç. Dr. Muharrem Kesik, kursa gelen kişilerin çoğunun sandıklarından çıkan eski yazıları ve tarihî eserlerin üzerinde yazan yazıları anlamak için kursa geldiklerini söylüyor. Eline geçen bir metnin yönlendirmesi ile Osmanlıcanın peşine takılan birçok kişinin Osmanlıca da birçok akademisyenden daha iyi bir seviyeye geldiğini ve birçok kitabın (Bilgi Üniversitesi Yayınları?ndan ?Cumhuriyet Halk Partisi Grup Toplantı Tutanakları?) ve makalenin hazırlanmasında katkıda bulunduklarını Yücel Demirel?den öğreniyoruz.
Akademi dünyasında işlerin çok iç açıcı olmadığını ne yazık ki biliyoruz. Bugün 120 bin yazma eserin 70 bininin bulunduğu Süleymaniye Kütüphanesi?nde Osmanlıca bilen çalışanların olmadığı haberleri bu durumun trajedisini gösteren bir olaydı. Oysa iyi bir tarihçinin, Osmanlıcayı mükemmel bilmesi gerektiğini söyleyen Dursun Gürlek, İstanbul Üniversitesi?nin kapısındaki şaheseri okuyamayan profesöre nasıl bir unvan verilmesi gerektiğinin düşünülmesinin şart olduğunu söylüyor. Yücel Demirel de aydın sayılmanın bir dil kıstasının olması gerektiğinin altını çiziyor ve ?Aydın, Mustafa Kemal Atatürk?ün ?Nutuk?unu 1927 dilinden anlayandır.? diyor.
Prof. Dr. Fatih Andı, Türkçeyi ve Türkçe ile oluşturulmuş kültürü, bilimi, edebiyatı dışlamadan bir bütün olarak kavramak için Osmanlı Türkçesinin şart olduğunu söylüyor. Oysa biz Osmanlıcayı okuyamadığımız gibi Osmanlıca kelimelere de çok kısa sürede yabancılaştık. Necip Fazıl Kısakürek, Peyami Safa, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Mehmet Akif Ersoy gibi isimlerin eserlerini dahi anlayacak bir dil zenginliğinden yoksun kaldık. Osmanlıcaya yöneliş aslında bir milletin kendi kültürüne, tarihine ve zenginliğine dönüş. Yoksa amaç bu dilin pratikte kullanılması değil."
SON SAYFAYA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYINIZ
Osmanlıca Öğrenmek İçin;
http://www.osmanlicaegitim.com/
www.islamharfleri.com
"Osmanlıca bilmek belirli bir dönemin belirli bir zümresi için her zaman bir değer ve anlam ifade etti. Fakat harf devrimini takip eden zaman zarfında Osmanlıca, popüler olmak şöyle dursun, hasır altı edilen ve resmi ideoloji eliyle unutturulan bir ?şey? oldu uzun bir süre. Osmanlıca modası geçmiş, bilinmesi çok da elzem olmayan, idealist küçük bir topluluğun ilgilendiği bir uğraş idi artık. Hatta Osmanlıca zihnimizde farklı bir dil olarak yer aldı. Nasıl öğrenileceğine dair bir fikrimiz olmasa bile uzaktan oldukça zor görünen ?yabancı? bir dil olarak... Bu yüzden de Osmanlıca öğrenmek zahmetine girmeyi çok düşünmedik. Osmanlıca, bazı fakültelerin çeşitli bölümlerinde çok derine inmeden öğretilen, birkaç vakfın çalışmaları ile gönüllü öğrencilere aktarılan bir dil haline geldi. Yakın zamana kadar Osmanlıcanın Türkçe, Arapça ve Farsçanın bir araya gelmesi ile oluşan bir dil olduğunu çoğu kişi bilmiyordu.
Peki ne oldu da birden insanlar Osmanlıcayı keşfetti? Nasıl oldu da TV?nin popüler dizilerinden Kuzey Rüzgârı?ndaki bir sahnede bile Osmanlıca bilen birinin kıymetine atıf yapıldı. Oysa toplum olarak Osmanlıca ile o kadar ayrı düşürülmüştük ki bir vesile ile evimizde bulunan Osmanlıca yazılı metinleri ?dua? zannedip başköşeye koyar olmuştuk. Artık geçmiş ile bugünün arasındaki yıkılan köprüyü tamir etmek için insanlar Osmanlıca öğrenmeyi kendileri istiyor. Prof. Dr. Mahmut Erol Kılıç, Osmanlıcadan kaçmanın mümkün olmadığı tespitinde bulunuyor ve bunun sadece bir özlem ve fanteziden ibaret olmadığını belirtiyor. Dedesinden kalma eski yazılı metinleri okumak için Osmanlıca kursuna başlayan avukat Zuhal Dönmezerçakıroğlu?nun ?Geçmişle kopukluk beni rahatsız ediyor.? ifadesi de bunu gösteriyor. Avukat Gökhan Özdemir?in Osmanlıcaya merak salmasına da müvekkillerinin getirdiği eski yazılar sebep olmuş. Fakat öğrendikçe aslında bugüne ışık tutmanın geçmişin kültürünü, dilini, edebiyatını bilmekten geçtiğini fark etmiş. Tarih Vakfı?nda ders veren Doç. Dr. Muharrem Kesik, kursa gelen kişilerin çoğunun sandıklarından çıkan eski yazıları ve tarihî eserlerin üzerinde yazan yazıları anlamak için kursa geldiklerini söylüyor. Eline geçen bir metnin yönlendirmesi ile Osmanlıcanın peşine takılan birçok kişinin Osmanlıca da birçok akademisyenden daha iyi bir seviyeye geldiğini ve birçok kitabın (Bilgi Üniversitesi Yayınları?ndan ?Cumhuriyet Halk Partisi Grup Toplantı Tutanakları?) ve makalenin hazırlanmasında katkıda bulunduklarını Yücel Demirel?den öğreniyoruz.
Akademi dünyasında işlerin çok iç açıcı olmadığını ne yazık ki biliyoruz. Bugün 120 bin yazma eserin 70 bininin bulunduğu Süleymaniye Kütüphanesi?nde Osmanlıca bilen çalışanların olmadığı haberleri bu durumun trajedisini gösteren bir olaydı. Oysa iyi bir tarihçinin, Osmanlıcayı mükemmel bilmesi gerektiğini söyleyen Dursun Gürlek, İstanbul Üniversitesi?nin kapısındaki şaheseri okuyamayan profesöre nasıl bir unvan verilmesi gerektiğinin düşünülmesinin şart olduğunu söylüyor. Yücel Demirel de aydın sayılmanın bir dil kıstasının olması gerektiğinin altını çiziyor ve ?Aydın, Mustafa Kemal Atatürk?ün ?Nutuk?unu 1927 dilinden anlayandır.? diyor.
Prof. Dr. Fatih Andı, Türkçeyi ve Türkçe ile oluşturulmuş kültürü, bilimi, edebiyatı dışlamadan bir bütün olarak kavramak için Osmanlı Türkçesinin şart olduğunu söylüyor. Oysa biz Osmanlıcayı okuyamadığımız gibi Osmanlıca kelimelere de çok kısa sürede yabancılaştık. Necip Fazıl Kısakürek, Peyami Safa, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Mehmet Akif Ersoy gibi isimlerin eserlerini dahi anlayacak bir dil zenginliğinden yoksun kaldık. Osmanlıcaya yöneliş aslında bir milletin kendi kültürüne, tarihine ve zenginliğine dönüş. Yoksa amaç bu dilin pratikte kullanılması değil."
Lanet
