bütün öfkemi bu başlıkta satırlara döküp rahatlamayı deneyim bir de..
bir kulüp düşünün ki son 10 yılda sadece 1 tane oyuncu satabilmiş ve her transfer sezonunda yasak gelmiş, son anda yasaklar açılıp 10-15 oyuncu alınmış ve bir sonraki transfer dönemine kadar bunlarla gidilip yine bir yasak daha gelmiş ve yine son anda açılıp bir o kadar daha oyuncu alınmış. bu kısır döngü 5-6 yıldır bu şekilde devam ediyor hiç sekmedi. oyuncu dediğime bakmayın bu arada hepsi çöp tenekesi. 1 tanesini bile alıp başka takımda oynatmaz süper lig takımları.
işte böyle vizyonlu bir yönetimimiz var
bu kulüp ne zaman ki gökçeklere teslim edildi o zaman çamura batmaya başladık. çünkü gökçekler her ne kadar da kulüpten ilişiği kesmiş gibi görünse de gelenler hep onun adamlarıydı ve kulübün içini boşalttılar.
bir gecede 100 milyon borca sokuldu bu kulüp 2011 de. bunun hesabını hiç bir yönetim sormadı. zaten delegeler kendi delegeleri o yüzden buna imkan da yok.
şimdi neden bu haldeyiz diye soruyoruz kendimize ama cevabı çok basit: ne zaman ki cemal aydın a istifa diye bağırıp bu kulüpten el çektirttik o zaman bizim için çöküşün başlangıcı olmuştu ama yeni yeni fark ettik bunu.
cemal aydın döneminde en azından böyle yasak derdimiz yok, düşme derdimiz yoktu. arada sırada oyuncu da satıp ekonomiyi çeviriyorduk ama şimdi hiç bir şey kalmadı
en önemlisi takımın ruhunu kaybettiler. akşama kadar bütün taraftarlar lanet okur hale geldiler, ankaragücü sevgimizi soğuttu vizyonsuzlar.
bunu hak ettik mi derseniz evet hak ettik. en çok da biz hak ettik...
111 yıllık bir kulübün hafızasını sildiler resmen son 10 yılda..
bir tane kukla başkan var şimdi başımızda kendi kendine başkancılık oynuyor. 15 aydır düşme hattından çıkamayan bir takımız ve düşmeyi de hak ediyoruz bu yüzden..
emeğinize sağlık vizyonsuz yönetim..
bütün öfkemi bu başlıkta satırlara döküp rahatlamayı deneyim bir de..
bir kulüp düşünün ki son 10 yılda sadece 1 tane oyuncu satabilmiş ve her transfer sezonunda yasak gelmiş, son anda yasaklar açılıp 10-15 oyuncu alınmış ve bir sonraki transfer dönemine kadar bunlarla gidilip yine bir yasak daha gelmiş ve yine son anda açılıp bir o kadar daha oyuncu alınmış. bu kısır döngü 5-6 yıldır bu şekilde devam ediyor hiç sekmedi. oyuncu dediğime bakmayın bu arada hepsi çöp tenekesi. 1 tanesini bile alıp başka takımda oynatmaz süper lig takımları.
işte böyle vizyonlu bir yönetimimiz var
bu kulüp ne zaman ki gökçeklere teslim edildi o zaman çamura batmaya başladık. çünkü gökçekler her ne kadar da kulüpten ilişiği kesmiş gibi görünse de gelenler hep onun adamlarıydı ve kulübün içini boşalttılar.
bir gecede 100 milyon borca sokuldu bu kulüp 2011 de. bunun hesabını hiç bir yönetim sormadı. zaten delegeler kendi delegeleri o yüzden buna imkan da yok.
şimdi neden bu haldeyiz diye soruyoruz kendimize ama cevabı çok basit: ne zaman ki cemal aydın a istifa diye bağırıp bu kulüpten el çektirttik o zaman bizim için çöküşün başlangıcı olmuştu ama yeni yeni fark ettik bunu.
cemal aydın döneminde en azından böyle yasak derdimiz yok, düşme derdimiz yoktu. arada sırada oyuncu da satıp ekonomiyi çeviriyorduk ama şimdi hiç bir şey kalmadı
en önemlisi takımın ruhunu kaybettiler. akşama kadar bütün taraftarlar lanet okur hale geldiler, ankaragücü sevgimizi soğuttu vizyonsuzlar.
bunu hak ettik mi derseniz evet hak ettik. en çok da biz hak ettik...
111 yıllık bir kulübün hafızasını sildiler resmen son 10 yılda..
bir tane kukla başkan var şimdi başımızda kendi kendine başkancılık oynuyor. 15 aydır düşme hattından çıkamayan bir takımız ve düşmeyi de hak ediyoruz bu yüzden..
emeğinize sağlık vizyonsuz yönetim..