ülkü türküsü 2008

MEYDAN

Şu yeryüzü er meydanı

Gönül sevmez her meydanı

Yüreksize yorgan döşek,

Koç yiğite ver meydanı.

Başbuğlar tuğ kaldıranda,

Atlar dizgin dolduranda,

Malazgirt'te, Çaldıran'da

Sakarya'da gör meydanı.

Kaytan bıyık bura bura

Gakkoş, Dadaş sıra sıra

Elaziz'de Çay'da Çıra,

Erzurum'da bar meydanı.

Ey içi boş, dışı süslü!

Eli kirli, yüzü paslı!

Yetişsin Asım'ın nesli

Etsin sana dar meydanı!

Geldiği gün kutlu çağrı

Bas, titresin yerin bağrı.

Doğu'dan batıya doğru

Bir yay gibi ger meydanı.

Ben Türk'üm! De, dur sözünde,

Yürü Bozkurt'un izinde

Kalmasın şu yer yüzünde

Şerirlere şer meydanı.

Tanrı Kut Mete Çağı'ndan,

Son Peygamber kucağından,

Hacı Bektaş ocağından,

Açık bize sır meydanı.

Hayaller kalınca güdük

Açıldı surlarda gedik...

Mehter sustu, öttü düdük,

Rezil oldu er meydanı!

Yer yüzünde kalsan da tek

Eğme boyun, öpme etek!

Çin seddinden, Nemçe'ye dek

Yeni baştan sar meydanı.

Bak neler var dünlerinde

Acı, tatlı günlerinde...

Dumlupınar önlerinde

Mehmetçik'ten sor meydanı.

Sancaklar kalmasın aysız,

Boz Oklar Üç Oklar yaysız

Soyunu bilmeyen soysuz

Düşmanına kor meydanı.

Ayrılık can paresidir,

Sıla, gurbet çaresidir,

Ahi Evran töresidir.

Yarenlerle yar meydanı.

Dön ardına bir bak hele

Hatırına neler gele...

Dar boğazda Çanakkale,

Tarihin en zor meydanı!

Git danış büyük ceddine,

Sor doğuda Çin seddine,

Girmek kimlerin haddine

Sen açmazsan bir meydanı!

Çabuk söner şişirdiğin

Soya çeker devşirdiğin...

Kırk Bismillahla girdiğin

Meydan, şimdi kir meydanı.

İtibar olmazsa ere

Düşmana kim göğüs gere?

Kör döğüşü olan yere

Derler elbet kör meydanı!

Uyanınca Türk'ün özü,

Gerçekleşir Tanrı sözü...

Olur bir gun şu yer yüzü,

İnsanlığın hür meydanı!

NİYAZİ YILDIRIM GENÇOSMANOĞLU

yeryüzünü aydınlatmaya yetmiyorsa gökteki ay geciken safak bir bozkurt ulumasıyla birlikte sökecektir

Semaver kaynarken ocak başında,

Dünya Türklüğünden, Türk tarihinden

Bozkurt'tan , Turan'dan söz etse dedem

Sonra Türklük için eylese niyaz,

Sene 1947, Paris 'te soğuk bir gün ... Ocak ayının 12'si Paris'i ikiye bölen Sen nehri kıyısında sisli bir

sabah...

Siyah ve kalın muşambasına bürünmüş bir Fransız polisi Sen nehrine bakarken kıyıda bir karaltı

görüyor. Bu bir insan cesedini andırıyor. Polis endişeli bir yüzle ve hızlı adımlarla kıyıya iniyor. Evet

yanılmamıştır. Bu bir erkek cesedi... Yüzüne dikkatle bakıyor. Ne kadar da genç... "Nasıl da kıymış

canına? "diye düşünüyor.

Siyah bıyıkları, geniş alnı, açık ve çekik gözleriyle ilk bakışta bunun bir Fransız olmadığını anlıyor.

Cesedin ceplerini karıştırıyorlar. Hüviyetini tesbit edecekler. Polisler bütün ceplerini karıştırıyorlar, bir

mendil bile yok!. Nihayet yakanın sol tarafındaki mendil cebinden bir kağıt çıkıyor. Şimdi bütün

gözler bu kağıt üzerinde toplanıyor. Latin harfleriyle yazılmış düzgün bir el yazısı...

Altında bir isim: Buğra Alpgiray.

Polis bu ismi birkaç defa tekrarlıyor:"Buğru Alpgiray" ismi acaba hangi millete ait olabilir?

O gün öğleden sonra anlaşılıyor ki, bu bir Türk ismidir. Daha sonra da anlaşılıyor ki, Buğra Alpgiray

yurdu istilaya uğramış ve oradan kaçarak Paris'e göçmüş bir Kırım Türk'üdür.

Kim ve ne olduğu bilinmeyen Buğra Alpgiray'ın altında imzası bulunan kağıtta ise şunlar yazılı

bulunuyor.

PARİS AKŞAMLARI

Bu kent her şeyiyle bana yabancı,

Caddeler, binalar, bütün insanlar...

Öyle hasretim ki ezan sesine

Ararım çevremde minare, cami...

Lakin, takılırım çan kulesine

Her semtin muhteşem kilisesine

Yadel elemleri sarar içimi.

Gözlerim daima engine dalar

İsterim ki her an anayurdumda

Dağlar dumanlı, yaslı Kırım'da,

Duvarında mavzer ve Kur'an olan

Ata ocağında bizim konakta

Bir bakır sinili sofra başında

İftar beklenilsin dua edilsin

Ve sessiz sedasız yemek yenilsin

Sonra şadırvanda abdest alınıp

Hep birlikte teraviye gidilsin...

Uzaklarda yurdum, burdan çok uzak

Her mevsim güneşli masmavi göklü,

Camili, kubbeli, kümbetli,köşklü,

Ozanlı, garipli,kervansaraylı,

Hele insanları alplı, giraylı...

Yok haber onlardan, baba evinden

Bu yüzdendir halim kopuk bir yaprak

Herşey çok uzakta benden çok uzak

Uyansam her sabah ezan sesiyle,

Görsem Ayşeciği su testisiyle,

Ninemi yaşmaklı namaz kılarken

Dinlesem dedemi Kur"an okurken

Başımı huşuyla yastığa koysam

Sonra toplanıp yola koyulsam

Yahut günün şavkı vururken camdan

Heybetli sesiyle çağırsa babam.

Annem de kalk yavrum, aslanım dese

Tutup elleriyle omuzlarımdan

O müşfik haliyle sarılsa, öpse...

Her an heyecanlı, gözlerimde yaş

Dolaşırım Paris caddelerini,

Görmek ümidiyle bir Türk, bir dildaş.

Yorgun akan Sen'i, köprülerini...

Semaver kaynarken ocak başında,

Dünya Türklüğünden, Türk tarihinden

Bozkurt'tan , Turan'dan söz etse dedem

Sonra Türklük için eylese niyaz,

Gözlerinden akan yaşını görsem.

Evet yurdum uzak burdan çok uzak

Bir ferahlık yahut bir şey umarak

Düşerim yollara akşam üstleri

Hep böyle çaresiz yıllardan beri

Her zamanki gibi yorgun ve bitkin,

Artırıp yükünü hasta kalbimin...

Bir karakış vakti Sen kıyında,

Kafamın içinde Türklük ülküsü

Ruhumu kavuran özyurt hasreti

Böyle göçeceğim ebediyete.

Donmuş cesedimi bulup çöpçüler

Defnedilmek üzere götürecekler

Kimim ben ve neyim ne bilicekler

BUĞRA ALPGİRAY

gözlerim doldu

Turan

Nabızlarımda vuran duygular ki tarihin

Birer derin sesidir, ben sahifelerde değil

Güzide, şanlı, necip ırkımın uzak ve yakın

Bütün zaferlerini kalbimin tanininde

Nabızlarımda okur, anlar, eylerim tebcil.

Sahifelerde değil, çünkü Atilla, Cengiz

Zaferle ırkımın tetviç eden bu nasiyeler,

O tozlu çerçevelerde, o iftira amiz

Muhit içinde görünmekte kirli, şermende;

Fakat şerefle numayan Sezar ve İskender!

Nabızlarımda evet, çünkü ilm için müphem

Kalan Oğuz Han'ı kalbim tanır tamamiyle

Damarlarımda yaşar şan-ü ihtişamiyle

Oğuz Han, işte budur gönlümü eden mülhem:

VATAN NE TÜRKİYEDİR TÜRKLERE, NE TÜRKİSTAN

VATAN, BÜYÜK VE MÜEBBET BİR ÜLKEDİR: TURAN

Ziya Gökalp

ccc güncel ccc

ccc yanlızkurt38 ccc

ccc ülkü türküsü ccc

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,

Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.

Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;

Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir.

Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından

Koşar adım gitmeli onların arkasından.

Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından

İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.

Yırtıcılar az yaşar... Uzun sürmez doğanlık...

Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.

Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık;

Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,

Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.

Bunun için ölüme bir atılış gerekir.

Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir...

Dilek yolunda ölmek Türklere olmaz tasa,

Türk'e boyun eğdirir yanlız töreyle yasa;

Yedi ordu birleşip karşımızda parlasa

Onu kanla söndürüp parçalarız, yeriz.

Biz tufanı yarattık uyku uyurken Batı,

Nuh doğmadan kisnedi ordularımızın atı.

Sorsan söyle diyecek gök denilen şu çatı:

Türk gücü yıldırım, Türk bilgisi bir deniz.

Delinse yer, çökse gök; yansa, kül olsa dört yan

Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.

Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan.

Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz...

Atalarım senin için uğruna canlar verdi

Bu bayrağı bu toprağı canından çok severdi

Güzel Türkiyem bizlere hepimize emanettir

Gerekirse bizler de kanımızı canımızı seve seve veririz

Seviyorum Türkiyem seni

Hem de deliler gibi

Mecnunun leylası

Ferhatın şirini

Keremin aslısı gibi

Seviyorum Türkiyem seni

SEVİYORUM TÜRKİYEM SENİ

Siz sormayın bana aşkı,

Ben bu yurdun aşığıyım.

Kalleş dosttan gözüm yıldı,

Mert düşmanın aşığıyım.

Biri dişli biri çarktır,

Aynı millet aynı ırktır,

Alevi Türk, sünni Türktür,

Çerkez, Kürdün aşığıyım.

Bu dünyanın kıymetine,

Aldanmayın servetine,

Aç kalsa da devletine,

Bağlı ferdin aşığıyım.

Yolcusu var kızıl yolun,

Farkı benden şudur onun,

O Lenin`in, O Mao`nun,

Ben Bozkurt`un aşığıyım.

Arif dönmüş bir bülbüle,

O aşıktır bağda güle,

Ülkücülük dertse bile,

Ben bu derdin aşığıyım

Sakın yalnız kalmasın , ocağına sahip çık,

Ateşi ihmallikten,küllenmesin ülküdaş.

Gururunu yere çal,nefsini ocakta yak,

Düşman olup karşında , dillenmesin ülküdaş.

Yunus Emre misali , düz gerek gittiğin yol,

Kimseye hizmet etme,davanın adamı ol,

Yaltakçıya yüz verme,sinsice geleni bil,

Ocağına giripte, kullanmasın ülküdaş .

Ülkücülük Rabbimden ,milletime bir nimet,

Bu dava şehitlerden ,Başbuğumdan emânet,

En büyük alçaklıktır , emânete hıyanet,

Kapı değişen itler , yallanmasın ülküdaş.

Gururları okşayıp , zaaflara yüklenip,

Bizden imişçesine , içimize saklanıp,

Bizansın oyunları , yeniden budaklanıp,

Cennet vatanımızda , dallanmasın ülküdaş.

Buz dağları kadarken , sabırla erittiğin,

Nice can pahasına , yurdundan arıttığın,

Yedi düvele inat , kökünü kuruttuğun,

Tek yumruk ol canlanıp , cillenmesin ülküdaş.

Demesinler bozkurtlar , yetmişlerde estiler,

Türkün özünden gelen , susturulmaz sestiler,

Sesleri çıkmaz oldu , şimdi artık sustular,

Cevherleri tükendi bellenmesin ülküdaş.

Azizleyip öperek , atadan aldıkların,

Canından aziz bilip , uğruna öldüklerin,

El gözünden kıskanıp , namahrem bildiklerin,

Hoyratça çiğnenipte , ellenmesin ülküdaş.

Silkin,kalk,bir nara at , ışısın Tanrı dağı,

Uyuman yetti artık , kalksın ölü toprağı,

Seni uykuda görüp , leş kargasınca yağı,

Birleşip üzerine çullanmasın ülküdaş.

Kucakla tüm milleti,herkese sevgiyle bak,

Davanı bilmeyene , üşüyene ocak yak,

Besmeleyle kazma vur , temelini sağlam çak,

Gündelik rüzgârlarla , sallanmasın ülküdaş.

Çilelerim köprü oldu Tuna'ya,

Dilimden anlamaz kulun Almanya.

Döneceğim günü hep saya saya,

Ömrümü tüketti yılın Almanya.

Ne çıkardın beni ne de batırdın,

Emeğimi yiye yiye bitirdin,

Gençliğimi benden aldın götürdün,

Bana mı kalacak malın Almanya?

Yıllar var hasretim, yârana dosta,

Isıcak bir çorban görmedim tasta,

Sana sağlam geldim, eyledin hasta,

Zıkkım olsun paran, pulun Almanya.

El gibi sıraya katışamadım,

Evlat oldum elden tutuşamadım,

Anam, babam öldü yetişemedim,

Köyüme çok uzak yolun Almanya

Ne murat almışım, ne de alırım,

Daha çok vatana hasret kalırım,

Vâde dolar bir köşende ölürüm,

Ârif'i götürür salın Almanya

Şehit tepesi boş değil

Biri var bekliyor

Ve bir göğüs nefes olmak için

Rüzgar bekliyor

Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye

Yattığı toprak belli

Tuttuğu bayrak belli

Kim demiş Meçhul Asker diye

Destanını yapmış kasideye kanmış

Bel el iki ahretten uzanmış

Edeple gelir birer birer

Öpsün diye faniler

Öpelim temizse dudaklarımız

Fakat basmasın toprağına

Temiz değilse ayaklarımız

Rüzgarını kesmesin gövdeler

Sesinden yüksek çıkmasın

Nutuklar, kasideler

Geri gitsin alkışlar geri

Geri gitsin ellerin

Yapma çiçekleri

Ona oğullardan analardan

Dilekler yeter

Yazın sarı, kışın beyaz

Çiçekler yeter

Söyledi söyleyenler demin

Gel, süngülü yiğit alkışlasınlar

Şimdi sen söyle, söz senin

Şehitler Tepesi boş değil

Toprağını kahramanlar bekliyor

Ve bir bayrak dalgalanmak için

Rüzgar bekliyor

Destanı öksüz, sükutu derin

Meçhul Askerin

Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye

Yattığı toprak belli

Tuttuğu bayrak belli

Kim demiş Meçhul Asker diye

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!

Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid'i...

Bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi.

Sana dar gelmeyecek makber'i kimler kazsın?

"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın.

Türk oğluyum Türk olarak ölürüm

Kanım Türktür dilim Türkçe sözüm Türk

Türk olmayı en mukaddes bilirim

Dinim islam içim Türktür özüm Türk

Türk'e karşı kim olursa karşım var

Arş ileri arş ileri marşım var

Bu ülkede Türk İstiklal Marşım var

AYYILDIZ'lı bayrağım Türk tezim Türk

Türkçe yürür her kıtada gezerim

Şiirim Türk,bağlamam Türk,yazım Türk

Türklüğüme zarar görsem ezerim

Avrupa'da iz bıraktım izim Türk

Türk'e karşı kim olursa karşım var

Arş ileri arş ileri marşım var

Bu ülkede Türk İstiklal Marşım var

AYYILDIZ'lı bayrağım Türk tezim Türk

Birdir bana Baku, Tebriz

Telafer, Ankara, Gence

Turkistan'a soz gelince

Sakın sorma haralıyam

Harda Turk var oralıyam

Harda Turk var oralıyam!

ccc mhp ccc

Allahın Osman'a verdiği devlet sayesinde Dünya mamur olacak

Devlet ki; ilk işi harabelerle kırık gönülleri tamir olacak

Devlet ki; haksızın sırtına kırbaç, haklının omzuna samur olacak

Devlet ki; bayrağı altınla, yıllar saadetle dolu ömür olacak

Duysun iklim-i rum, diyar-ı küfür, cihan işte büyük umur olacak

Yavrum; islamın ruh teknesinde Türk milleti hall-i hamur olacak

Firavun gururu hak ile yeksan, nemrud ateşleri kömür olacak

Anda dikenlikler lale bahçesi, anda çirkinlikler dumur olacak

Osman'ın gönlüne düşen kıvılcım asırlar boyunca münir olacak

Onun devletinin hadsizliğine Allahın takdiri sınır olacak

Emek ekmeğinin helal lokması onun sofrasında yenir olacak

Onun devletinde insan kendini asr-ı saadette sanır olacak.