Maviye hasret
Bir delinin gözünden yok oluş
Ya da yeniden doğmanın hikâyesi
Buğulu camlara, hatıralara kazınmış isimler
Bilmem ki?
Görse tanımaz artık kaybedilmiş hatıralar
Şimdi her yüz unutulmuşluğun resmi
Onu fetih eden her duvar mavi
Oysaki ne çok severdi maviyi
Gökyüzü mavisini severdi
Denizin mavisini taşlamayı
Sonra izlemeyi etrafındaki haleyi
Martılara gözü kayardı arada
Kıskanırdı aşklarını
Sonsuzluğu maviliklerde aradı hep
Bir de mavi gözlü bir yar sevdi
Şimdi masmavi dört duvar arasında
Bekliyor kar beyaz ecel meleğini
En ucuz hayallerine dahi kavuşamadan gitti?
Bir delinin gözünden hayatı çiziyorum
Pembe değil hayalleri, mavi?
At kendini diyor sokaklara
Sesinin aksini dahi
Kendinden başka duyan yok ki
Cebinde bir tek, çocuk yüreği
Bir karıncayı incitmişliği vardır belki
Ayırmışlığı da vardır bir gülü canice dalından
Büyük savaşlar büyük aşklar yitirmiş midir ki
Fakat kimseye gözyaşı döktürmedi
Canlar yakmadı ölümüne sevilmedi bu deli
Kim sevdi ki Kaysın Leyla yı SEVDİĞİ GİBİ
İSYAN ETMEDİ
Çünkü o Zeliha gibi bir Yusuf sevdi
Masmavi bir gecede attı kendini
Gönlünün yıkık şehrinin sokaklarına
Hatıralarını ayak izlerini aradı bembeyaz karda
Buz gibiydi elleri, ayakları
Soğuğa inat çocuk yüreği direndi
El değmemiş hayallerine uzandı
Gözleri gecenin mavisine takıldı
Öylece kaybettiği yüreği bekledi
Gelmedi?
Sabahın ilk ışıkları yandığında
Tatlı bir gülümseme vardı gözlerinde
Kar beyazı yorganı ısıtmıştı bedenini
Oysa yoldan geçen bir yolcu
Titreyen sesiyle
- Yazık olmuş dedi
Açık kalan gözlerine baktı sonra
Yüzünü kapatmak istedi
Bilmezler ki çözülmeyi bekleyen dizeleriyle
O sadece maviye hasret gitti?
Hale 01,02,09
Maviye hasret
Bir delinin gözünden yok oluş
Ya da yeniden doğmanın hikâyesi
Buğulu camlara, hatıralara kazınmış isimler
Bilmem ki?
Görse tanımaz artık kaybedilmiş hatıralar
Şimdi her yüz unutulmuşluğun resmi
Onu fetih eden her duvar mavi
Oysaki ne çok severdi maviyi
Gökyüzü mavisini severdi
Denizin mavisini taşlamayı
Sonra izlemeyi etrafındaki haleyi
Martılara gözü kayardı arada
Kıskanırdı aşklarını
Sonsuzluğu maviliklerde aradı hep
Bir de mavi gözlü bir yar sevdi
Şimdi masmavi dört duvar arasında
Bekliyor kar beyaz ecel meleğini
En ucuz hayallerine dahi kavuşamadan gitti?
Bir delinin gözünden hayatı çiziyorum
Pembe değil hayalleri, mavi?
At kendini diyor sokaklara
Sesinin aksini dahi
Kendinden başka duyan yok ki
Cebinde bir tek, çocuk yüreği
Bir karıncayı incitmişliği vardır belki
Ayırmışlığı da vardır bir gülü canice dalından
Büyük savaşlar büyük aşklar yitirmiş midir ki
Fakat kimseye gözyaşı döktürmedi
Canlar yakmadı ölümüne sevilmedi bu deli
Kim sevdi ki Kaysın Leyla yı SEVDİĞİ GİBİ
İSYAN ETMEDİ
Çünkü o Zeliha gibi bir Yusuf sevdi
Masmavi bir gecede attı kendini
Gönlünün yıkık şehrinin sokaklarına
Hatıralarını ayak izlerini aradı bembeyaz karda
Buz gibiydi elleri, ayakları
Soğuğa inat çocuk yüreği direndi
El değmemiş hayallerine uzandı
Gözleri gecenin mavisine takıldı
Öylece kaybettiği yüreği bekledi
Gelmedi?
Sabahın ilk ışıkları yandığında
Tatlı bir gülümseme vardı gözlerinde
Kar beyazı yorganı ısıtmıştı bedenini
Oysa yoldan geçen bir yolcu
Titreyen sesiyle
- Yazık olmuş dedi
Açık kalan gözlerine baktı sonra
Yüzünü kapatmak istedi
Bilmezler ki çözülmeyi bekleyen dizeleriyle
O sadece maviye hasret gitti?
Hale 01,02,09