Son Kelimeyi Alıp Başa Koyalım

..duysak da duyumsayamadık, elinden dilinden zarar gelmez bir garibin sessiz çığlıklarını

Allahtan korkmaz, kuldan utanmaz birinin iftiraları yüzünden, aslında ne kadar iyiyse o kadar kötü anıldı.

Cüzzamlı gibi selam almaktan bile alıkonuluşunun bu ağırlığını taşıyabilmek için aklına mukayyed olmaması gerekirdi ki, aslında ne kadar iyi birisi olduğunu söylemem onu deli olmaktan biteviye alıkoyuyordu.

Meğer, acının pornografisinden bu denli haz alan kalabalıklar ona ne kadar acı çektirmişse, deli olmaktan alıkoymakla ben de o kadar acı çektirmişim...

Çektirmişim demek isterdim ama çekilenler o kadar fazla ki. İnsan diğerlerini hiç ama hiç görmüyor.

Görmüyor duymuyorlar yapılan bunca zulme karşı herkes kör herkes sağır olmuş sanki...

Sanki rüzgar yorulmadı daha; oysa sükunet, dinlenmişlik, huzur var bende, varsın sular deli çağlasın.

Sevdaya doymadı divane gönlüm

gönlüm razı değil,bedeli ödendi hiçliğin....

Hiçliğin saymadığı her şey benim için de yok olabilse. Hepsini görmeyip, duymayıp, hissetmesem.

Söylenen yalanları, hayatımızda hiç tanımadığımız insanlar için ağlamaları (az miktarda), tanıdığımız insanlara ağlamaları(epeyce), karşı gelmeleri, isyanları, boyun eğişleri, savaşları, barışları, umutları, duaları, sarılışları, sevdim deyişleri... Hiç işte! Hiçbirini işte!

İşte bu.

Konuş konuş, söylen söylen git küçüğüm.

Sonu yok.

- Yok olmaya yüz tutmuş nice meslek ve sanat dalının ustaları yardımıyla yeniden topluma kazandırılması kültürel mirasımız açısından zorunlu bir şey olsa gerek.

Gerekli gereksiz tüm anıları toplayıp gitme vaktin gelmişse kalmak sana eziyet, gitmek ise meziyettir.

meziyetli insanın farkında olmak ayrı meziyettir muhakkak

olamıyor değil olmuyor, doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor

Dolmasa da olur. Her şey dört dörtlük olmak zorunda değil. Bunun bilincinde olunsa hayat belki çok daha rahat yaşanır.

Yaşanır hale getirmek bizim elindeyken; hep olmazın peşinde koşarak, hayatı es geçiyoruz.

Geçen sadece zaman değil, ömür.

Ömür denen olgu geçip giderken, biz sadece seyirci kalıyorsak. Başımızı ellerimizin arasına alıp uzun uzun düşünme vakti gelmiş de, geçiyordur.

Geçen sabah burnumda bir çiçek kokusu,sarhoş eden bir mutluluk esintisidir bende.Her çiçek kokusu aldığımda gün güzel geçer,gözümde güneşin ışık saçan parlaklığı, peşine inen yağmur ve toprağın güzel kokusunun mis rahiyası.

Rahiyan ile gelsen ve hep kalsan, gitmesen, özlem nedir bilmesek.