Son Kelimeyi Alıp Başa Koyalım

Kavuşabiliriz bir gün. O gün geldiğinde bütün bulutlar birleşir, sevinçten

bekliyorum gelmeyecek günlerin umuduyla

Umuduyla geçti bir ömür, o imkansız huzurun

Huzurun içinde bekliyorum.

bekliyorum yırtık cebimden düşürdüğüm coculkuğumun beni bulmasını

Çaldı kapımı sevimsiz yüzüyle yalnızlık senfonisi

Yaralıdır yüreğim, kanadım kırık. Tokluğum bedendedir, gönül ise aç.

Kahrediyor beni, şu yalan dünyanın bir kayıplar mezarlığa dönüşü

Dönüşü muhteşem olan bir şey var mı sanki ?

Dinleseydi zaten iş çığırından çıkmayacaktı. Her şey sarpasardı maalesef

Tanıdım diyordum ya hani? Erken konuşmuşum. Yeniden başlıyorum

Başlıyorum yeni güne desem diğer günlerden farkı olacak mı ki acaba?

Acaba bir taburelik yer var mı bana da, bu dünyada?