öznesi sen olmalısın yeni cümlelerinin..
o belirtisiz bi nesne olarak yada ismi anılmadan bi zamirle, bu şu o diye geçmeli belli belirsiz..
yüklemlerin umut dolu olmalı,geleceğe gülücükler taşıyan..
kırılan kalbine sıfatlar takmalısın en güçlüsünden..
geçmiş zaman kiplerini geçmiş e iade etmelisin telaşsızca.. ve şimdiki zamanı deriin derin çekmelisin içine..
sahibine iade de edemiyosun ki..
onda çoktan tedavülden kaldırılmış bi sevginin anlamsız sonsözleri gibi algılanıyor..
elinde kalan bu cümleleri kime söylesen boş,kime söylesen tarifsiz acı..
kimseye yakışmadığı gibi,kimseye söylenmek de istenmez..
hatta noktalar noktalı virgül oluyor ki, yeni cümleleri de O'na zimmetlemek oluyor bu..
yeni baştan ağlayan yüklemler, suskun bi özne geçiveriyor ele..
cümle kalmadı sana yazacağım..
neyim varsa hepsini harcadın kendi hikayende.. beni yazmayı unuttun her defasında..
şimdi 'son' dendiğinde ismim anılır oldu..
her son başlangıçtı hani,ben sona erdim başlayamadan..
eyy yar azat et yüreğindeki kör karanlığın sahibi acmasız zindanından...
sana esir kalbimin çığlığıdır bu..
azat etmiceksen,bi ömrü peşinde heba etme.. içindeki 'ben'i öldür ki,içimdeki 'sen' ömrünü tamamlasın..
*ne vuslat için gayret edebiliyorum,ne de ayrılığa güç yetirebiliyorum..
kurtulsam kendimden..
örtse o zifiri siyah beni ve alsa götürse beni...
siyahın en derinindeyim zaten.. düştüğüm kuyu öyle dipsiz ki,düştükçe düşüyor kendimden uzaklaşıyorum..
güneşler yükselse de,ben simsiyah gecenin koynundayım hep..
deli bir acıya mahkum, müebbet gönül hapsindeyim.
ekmeğim sen, suyum sen.
yedikçe acıkıyoru,içtikçe susuyorum..
susuyorum,çığlıklarımın alfabesi yok.. lal olmuş dilim,konuşamaz..
sahibi belli, adresi kayıp mektuplar..
sayın diyorum sayamıyorum sensiz geçen günleri..
sevgili diyorum,sen sevgisizsin hitap edemiyorum ruhuna..
merhabalarım sana küskün, elvedalara alışkın satırlarım kalemimle kavgalı. sana ulaşmak isteyen onca söz,dilimdeki en kuytulara saklanıyor...
mühürlediğim dudaklarımdan 'ah'tan başkası dökülmüyor.
beni bir 'Ah'la salıverdin uçurumlara, paramparça sözlerimi kimse duymuyor..
kaybettim seni .. beklenmedik bir baskında, yürek yangınımda, aşkla kavgamda, .. kaybettim seni kaybettim kendimi..
çıkmaz sokaklarda aradım sonra, karanlık köşelerde.. gözlerinin değdiği heryere baktım binbir umutla..
nerede kaybetmiştim kendimi.. bulsam seni de bulmuş olacak mıydım peki?
isyansız cümleler kuran sakin biri oldum tüm aramaların sonunda. sensizlikle başlayan günleri, 'belki bir gün..'lere bağladım.. fırtınalar kopsun istedim yüreğimin ortasında, sana sığınacaktım her korktuğumda.
tek limanım, sığınağımdın.
nerdesin?
eyy yar,
söyle neredesin ?
hayallerinin kucağında mı dalıyorsun uykulara.. başka bir tende mi hayat buluyor umutların.. yolayrımlarında mı kaybettik birbirimizi?
aynı yolda yürümedik belki de. taşkın ırmaklar mı,sürükledi ötelere bizi..
bulutlara sarıp sarmaladığım güneşli günlerim hangi rüzgara takıldı?
yağmur yağdı ıslanmadım
kar döküldü puslanmadım
hayalini yorgan yaptım
yine sensiz uyumadım canım...
uykularım sana uyanıyor, rüyalarım her gece nöbette..
sana koşuyorum yollar boyu, gözlerime çizdiğin resminle dalıyorum ufuklara..
yarın yok düşümde artık,ben düne hasretim. sarsam geriye zamanı,sende dursam..
saatler dursa,zaman dursa bitmeyen bir an'a demir atsam..
sana doysam, yokluğunu en ağır sözlerle yaralasam da sana doysam.. ve o yokluğu müebbet yer miyim diye düşünmeden binlerce kez kurşunlasam..
sana hapsedilsem sonra.. ellerin kelepçelese ellerimi.
kalbinin en ağır mahkemesinde yargılansam.
kimsenin ölmediği ama öldürdüğüm beni sorsam senden..
artık eskisi gibi bakmayan gözlerimi mıhlasam gözlerine, sızlar mı kabuklaşmış vicdanın?
Düşüncelerinen kalbime gönderdiğin yollar kapandı birer birer..
bir kırgınlık kaldı geriye senden.. kalbim kırık,dökük..
içime saldığın bu kopkoyu hüzün de neyin nesi.. hani senin en kıymetlindim de kıyamazdın bana hiç..
ben sana kıyabilir miyim ürkek ceylanım derken hangisi yalandı?
ya bu yalana inanmak isteyen ben..
bu simsiyah bakışlar, bu dibi görünmeyen hüznün sonu nereye varacak?
ey ellere yar ettiğim..
bu hasretlik ne zaman bitecek.. :(
öznesi sen olmalısın yeni cümlelerinin..
o belirtisiz bi nesne olarak yada ismi anılmadan bi zamirle, bu şu o diye geçmeli belli belirsiz..
yüklemlerin umut dolu olmalı,geleceğe gülücükler taşıyan..
kırılan kalbine sıfatlar takmalısın en güçlüsünden..
geçmiş zaman kiplerini geçmiş e iade etmelisin telaşsızca.. ve şimdiki zamanı deriin derin çekmelisin içine..
sahibine iade de edemiyosun ki..
onda çoktan tedavülden kaldırılmış bi sevginin anlamsız sonsözleri gibi algılanıyor..
elinde kalan bu cümleleri kime söylesen boş,kime söylesen tarifsiz acı..
kimseye yakışmadığı gibi,kimseye söylenmek de istenmez..
hatta noktalar noktalı virgül oluyor ki, yeni cümleleri de O'na zimmetlemek oluyor bu..
yeni baştan ağlayan yüklemler, suskun bi özne geçiveriyor ele..
cümle kalmadı sana yazacağım..
neyim varsa hepsini harcadın kendi hikayende.. beni yazmayı unuttun her defasında..
şimdi 'son' dendiğinde ismim anılır oldu..
her son başlangıçtı hani,ben sona erdim başlayamadan..
eyy yar azat et yüreğindeki kör karanlığın sahibi acmasız zindanından...
sana esir kalbimin çığlığıdır bu..
azat etmiceksen,bi ömrü peşinde heba etme.. içindeki 'ben'i öldür ki,içimdeki 'sen' ömrünü tamamlasın..
*ne vuslat için gayret edebiliyorum,ne de ayrılığa güç yetirebiliyorum..
kurtulsam kendimden..
örtse o zifiri siyah beni ve alsa götürse beni...
siyahın en derinindeyim zaten.. düştüğüm kuyu öyle dipsiz ki,düştükçe düşüyor kendimden uzaklaşıyorum..
güneşler yükselse de,ben simsiyah gecenin koynundayım hep..
deli bir acıya mahkum, müebbet gönül hapsindeyim.
ekmeğim sen, suyum sen.
yedikçe acıkıyoru,içtikçe susuyorum..
susuyorum,çığlıklarımın alfabesi yok.. lal olmuş dilim,konuşamaz..
sahibi belli, adresi kayıp mektuplar..
sayın diyorum sayamıyorum sensiz geçen günleri..
sevgili diyorum,sen sevgisizsin hitap edemiyorum ruhuna..
merhabalarım sana küskün, elvedalara alışkın satırlarım kalemimle kavgalı. sana ulaşmak isteyen onca söz,dilimdeki en kuytulara saklanıyor...
mühürlediğim dudaklarımdan 'ah'tan başkası dökülmüyor.
beni bir 'Ah'la salıverdin uçurumlara, paramparça sözlerimi kimse duymuyor..
kaybettim seni .. beklenmedik bir baskında, yürek yangınımda, aşkla kavgamda, .. kaybettim seni kaybettim kendimi..
çıkmaz sokaklarda aradım sonra, karanlık köşelerde.. gözlerinin değdiği heryere baktım binbir umutla..
nerede kaybetmiştim kendimi.. bulsam seni de bulmuş olacak mıydım peki?
isyansız cümleler kuran sakin biri oldum tüm aramaların sonunda. sensizlikle başlayan günleri, 'belki bir gün..'lere bağladım.. fırtınalar kopsun istedim yüreğimin ortasında, sana sığınacaktım her korktuğumda.
tek limanım, sığınağımdın.
nerdesin?
eyy yar,
söyle neredesin ?
hayallerinin kucağında mı dalıyorsun uykulara.. başka bir tende mi hayat buluyor umutların.. yolayrımlarında mı kaybettik birbirimizi?
aynı yolda yürümedik belki de. taşkın ırmaklar mı,sürükledi ötelere bizi..
bulutlara sarıp sarmaladığım güneşli günlerim hangi rüzgara takıldı?
yağmur yağdı ıslanmadım
kar döküldü puslanmadım
hayalini yorgan yaptım
yine sensiz uyumadım canım...
uykularım sana uyanıyor, rüyalarım her gece nöbette..
sana koşuyorum yollar boyu, gözlerime çizdiğin resminle dalıyorum ufuklara..
yarın yok düşümde artık,ben düne hasretim. sarsam geriye zamanı,sende dursam..
saatler dursa,zaman dursa bitmeyen bir an'a demir atsam..
sana doysam, yokluğunu en ağır sözlerle yaralasam da sana doysam.. ve o yokluğu müebbet yer miyim diye düşünmeden binlerce kez kurşunlasam..
sana hapsedilsem sonra.. ellerin kelepçelese ellerimi.
kalbinin en ağır mahkemesinde yargılansam.
kimsenin ölmediği ama öldürdüğüm beni sorsam senden..
artık eskisi gibi bakmayan gözlerimi mıhlasam gözlerine, sızlar mı kabuklaşmış vicdanın?
Düşüncelerinen kalbime gönderdiğin yollar kapandı birer birer..
bir kırgınlık kaldı geriye senden.. kalbim kırık,dökük..
içime saldığın bu kopkoyu hüzün de neyin nesi.. hani senin en kıymetlindim de kıyamazdın bana hiç..
ben sana kıyabilir miyim ürkek ceylanım derken hangisi yalandı?
ya bu yalana inanmak isteyen ben..
bu simsiyah bakışlar, bu dibi görünmeyen hüznün sonu nereye varacak?
ey ellere yar ettiğim..
bu hasretlik ne zaman bitecek.. :(