Bugün çok incindin,biliyorum..Belki de beklemediğin sözlerdi..Kendini sorgulasan da,bu konuşmanın ne zamanıydı,ne de yeriydi..Belki bütün samimiyetle döküldü her hece dudaklardan,belki de çok başka anlamları vardı..Sen ki;kırmaktan çok kırılmayı tercih eden kendim..Biraz olsun,bazı şeyleri anlaman gerekirdi..Kimse sen gibi olamıyordu,aslında sen gibi derken,senle aynı olanı zaten istemezdin..Farklı olmalıydı,bambaşka durmalıydı..
İçindeki mutluluk söndü biliyorum,bu kadar anlam yüklemek belki de denildiği gibi yanlıştı..Ama sen "sen"din..Değişemezdin..Bu farklı algılansa da,sen kendini biliyordun..Beklentinin ardında gizlenen,küçücük bir gülümsemeydi belki de..Belki de küçücük bir umut ışığıydı..Hep yanlış anlaşılsan da,hiç düşündün mü yanlış ifade edebilirdin kendini..
Şimdilerde,sadece düşünüyorum..Kendimle konuşup,dertleşiyorum..Çok sevdiğim dediğin "dost"un sözleri bile seni en derinlerde yaralayabiliyordu..Belki de o çok katıydı..Çok farklı bakıyordu..
Anladın ki bugün,aslında gerçeklerle yüzyüze geldin,getirildin..
Hatalarını da gördün,hayıflanmanın,çok fazla beklenti içine girmenin de yanlış olduğunu gördün..
Ama acaba beklenti neydi,nasıl anlamıştı karşıdaki..Hiç düşünmediğin şeyler olabilir miydi?..
İnsan çok sevdiklerinden,kendini gizlememeli,açık olmalı,şeffaf olabilmeli..Yeri geldiğinde acı gerçekleri pat pat söyleyebilmeli..Yeri geldiğinde ise,omuzunda ağlayabileceğin bir sırdaş olabilmeli..
Kendim,şimdi düşünmelisin..Söylenilenleri gözardı etmemelisin..
Biraz,kendini düşünmenin zamanı gelmedi mi?..
Bugün çok incindin,biliyorum..Belki de beklemediğin sözlerdi..Kendini sorgulasan da,bu konuşmanın ne zamanıydı,ne de yeriydi..Belki bütün samimiyetle döküldü her hece dudaklardan,belki de çok başka anlamları vardı..Sen ki;kırmaktan çok kırılmayı tercih eden kendim..Biraz olsun,bazı şeyleri anlaman gerekirdi..Kimse sen gibi olamıyordu,aslında sen gibi derken,senle aynı olanı zaten istemezdin..Farklı olmalıydı,bambaşka durmalıydı..
İçindeki mutluluk söndü biliyorum,bu kadar anlam yüklemek belki de denildiği gibi yanlıştı..Ama sen "sen"din..Değişemezdin..Bu farklı algılansa da,sen kendini biliyordun..Beklentinin ardında gizlenen,küçücük bir gülümsemeydi belki de..Belki de küçücük bir umut ışığıydı..Hep yanlış anlaşılsan da,hiç düşündün mü yanlış ifade edebilirdin kendini..
Şimdilerde,sadece düşünüyorum..Kendimle konuşup,dertleşiyorum..Çok sevdiğim dediğin "dost"un sözleri bile seni en derinlerde yaralayabiliyordu..Belki de o çok katıydı..Çok farklı bakıyordu..
Anladın ki bugün,aslında gerçeklerle yüzyüze geldin,getirildin..
Hatalarını da gördün,hayıflanmanın,çok fazla beklenti içine girmenin de yanlış olduğunu gördün..
Ama acaba beklenti neydi,nasıl anlamıştı karşıdaki..Hiç düşünmediğin şeyler olabilir miydi?..
İnsan çok sevdiklerinden,kendini gizlememeli,açık olmalı,şeffaf olabilmeli..Yeri geldiğinde acı gerçekleri pat pat söyleyebilmeli..Yeri geldiğinde ise,omuzunda ağlayabileceğin bir sırdaş olabilmeli..
Kendim,şimdi düşünmelisin..Söylenilenleri gözardı etmemelisin..
Biraz,kendini düşünmenin zamanı gelmedi mi?..