İnsanı Olgunlaştıran Durumlar Nelerdir?

bir filozof şöyle der:

-acı çekmedikçe insan ilmin efendisi olamaz.

insan "zamanla" olgunlaşır ama "zaman" insanları olgunlaştırmaz.

necip fazılın dediği gibi:

-zaman insanları değil armutları olgunlaştırır.

haklısın Karadeniz katılıyorum sana...İnsan hatalarından ders alarak olgunlaşıyor bence

hatalardan olgunlaşmak derken illaki olayı şahsen yaşayıp sonra ders almak gibi bişey anlaşılmamalı bence.Çevremizden gördüğümüz ibretlik olaylar , hatalar vs ruhuzda ve irademizde özümsenmeli ve tedbirler almalıyız, temkinli olmalıyız..

insan yaptıklarından ders çıkararak da (ya bedenen ya da ruhen çekeceği acıyla) olgunlaşır ya da -burası önemli- üzüm üzüme baka baka kararır hesabı olgun insanlarla yoldaş olursa da olgunlaşabilir... sizce de ikincisi daha doğru,mantıklı,ekonomik değil mi? ne dersiniz...

hatalarımızla ve hatalarımızdan ders çıkararak olgunlaşıyorsak, aynı hataları neden tekrar yapmaya meyilliyiz. etrafımızda görmüşüzdür birçok insan aynı hataları tekrar tekrar yapar

satılmak

insanlar aynı hataları tekrarlıyorsa; bu, insanın yaptığı hataların canını gereği kadar yakmadığını yani o insanın henüz olgunlaşmadığını, tasavvuf terimiyle insan-ı kamil olmadığını gösterir...

makinacı kardeş! sen de olaya farklı bir boyutuyla bakmışsın... aslında tartışılabilir. ama şunu gözardı etmemek gerek; değersiz olan satılamaz, ancak değerli olan satılır... satılmışsak az çok değerimiz var demektr...

aynı hatayı tekrar yapmak tam olgunlaşmadığımızı olgunlaşmış olsak bile insanız peygamber vasıfları da taşımıyoruz ...İradeyi kullanmayıp hata yapmak, duygulara kapılıp gerçeği görmezlikten gelmektir.

insanı plgunlaştıran yaşamda karşılaştıkları durumlara yüklediği anlamdır.ne acı, ne sıkıntı, ne mutluluk biz anlamlarını yorumlayamadığımız sürece bize birşeyler katmaz.insanların geneld acıyı birincil olgunlaşma aracı görmelerinin sebebi ise acının doğası gerği insanı düşünme ve yorumlamaya itmesi.oysa mutlulukta da acıda aradığımız gibi anlam arsak o da bize çok şey katacaktır.

çekirdek toprak altında binbir mücadeleden geçer sonunda oldunluğa adımını atar ve fidan olur. sonra da sağlam bir ağaç. olgunluk mücadeleye bağlıdır.

hataları..

insanı plgunlaştıran yaşamda karşılaştıkları durumlara yüklediği anlamdır.ne acı, ne sıkıntı, ne mutluluk biz anlamlarını yorumlayamadığımız sürece bize birşeyler katmaz.insanların geneld acıyı birincil olgunlaşma aracı görmelerinin sebebi ise acının doğası gerği insanı düşünme ve yorumlamaya itmesi.oysa mutlulukta da acıda aradığımız gibi anlam arsak o da bize çok şey katacaktır.

acı,dert,sıkıntı,sorunlar

bir yıl önce banada son bir yılı söyleselerdi asla kendim için inanamazdım.

hamdım

halen pişiyorum.

Hata yapmak...

Acı çekmek...

Pişmanlıklar yaşamak..

Zorluklar yaşamak..

Yalnız kalmak..

Elmas, nasıl yontulmadan kusursuzlaşmazsa insan da acı çekmeden olgunlaşamaz.Acılar insan hayatının vazgeçilmez yol arkadaşıdır. Meşakketlere,acılara ,sıkıntılara, sabır ve teslimiyet iiçinde göğüs germek, Narında hoş Nurun da Rabb'im demek en güzeli olsa gerek....

yaşadığı pişmanlıklar

en kısası

kendi kendini yemek

acı,pişmanlıklar,zorluklar

Çok insan hata yapar, çok insan acı çeker ya da çokları sorunlar yaşar ama bunların bir insanın karşısına çıkması onu olgunlaşırılır mı? bence hayır çünkü HAMDIM PİŞTİM YANDIM sürecinin PİŞTİM demek için gerekli olan yakıtlarıdır bunlar. Olgunlaşmak için ham olan ve pişecek bir beden YANIP olgunlacakta bir RUH gerekir. Acılar, sorunlar, hatalarla pişen beden sabır ve bunladan çıkardığı derslerle OLGUNLAŞIR...