Herkese merhaba arkadaşlar. İstifa etmeyi düşünüyorum uzun zamandır. Bu konuda biraz muhakeme yapmaya ihtiyacım var. Yalnız her konunun altına damlayan "haline şükür et, dışarıda aç kalırsın, vatan millet sakarya" tayfa yorum yazmazsa sevinirim. Tavsiye istemiyorum. Şükürcü abiler tavsiyelerini kendilerine saklasınlar.
9 yıldır meslekteyim. 9 yıldır idari anlamda sorunsuz bir şekilde çalışıyorum. 9 yılda 3 farklı şehirde hayat kurdum. Buradan muhtemelen 2 tayin daha görücem emekli olana kadar. Çok radikal bir hayat tarzı. Karşılığı ise gün itibariyle 18 bin tl. 1200, 1300 dolar maaş aldığım zamanlardan bugünlere. Zamdan önce 700 dolar civsrı maaş alıyoduk işte. Ama bu radikal hayat tarzı bekçilerde yok mesela. Birileri istiyo diye ben memleketime gidemiyorum. Ama bekçiler kendi mahallelerinde. Adamın galerisi var. Vakti var, evi mülkü var. Ama benim memlekete gitmem riskli öyle mi? Hadi oradan ya.
Meslekteki sıkıntıları hepimiz biliyoruz. Siyaset, liyakatsizlik, adam kayırma, torpil vs. Benim için tercih dışı istanbula atandığım gün sorgulama başladı. Bir telefonla istediği yere tayin yaptıran arksdaşlar sevinçten havalara uçarken ben nasıl geçineceğim diye kara kara düşünüyordum. Hala düşünüyorum. Bu anlamsız şehirde her gün 3 4 saatim yollarda geçiyor. Madem bana tercih yaptırdın arkadaş neden tercih dışı hayatımla oynuyorsun? Benim hayatım bu kadsr kıymetsizken diğer bekçiye kendi mahallesinde çalışma fırsatı sunuyosun? Saat bazında benden daha az çalışıp daha çok maaş alıyo adam. Ek iş yapıyo bilmem ne. Bekçi arkadaşlara sitemim yok, onlara öyle bi kağı açılmış ne güzel. Ama bize niye açılmıyo? Biz Türk polisi değil miyiz?
Bir de zaten çoğumuz pamuk ipliğine bağlı çalışıyoruz. İşini yaptı diye ihraç olan, allah korusun hapse giren meslektaşlar var. Ne idare ne hukuk arkamızda durmuyor hiç bir türlü. Geceden çıkıp ek görevlere gidiyosun, gündüzden çıkıp tedbirlere gidiyosun. Saçma sapan işlerle uğraşıyosun. Çiçekçi kovalıyorum, cam silen bebeleri kovalıyorum. Geceden çıkıp akşama kadar uyuyup ertesi gün gündüze gidiyosun. Yaşıtlarından çok daha yaşlı görünüyosun. Sinir stres negatiflik bizi bitiriyo. Ben bekarım, evlenmeyi de düşünmüyorum bu şartlarda. Evli arkadaşlara da allah yardım etsin.
İstifa edince güvenlik, güvenlik amirliği, işçilik, taksicilik, motor alıp kuryelik yapmak, yurtdışına gitmek seçenekler arasında. Özellikle yurtdışını zorlucam gidebilirsem. Gidemezsem diğer seçenekler. Şu an memur kafasıyla çok irdeleyemiyorum, algılarımız kapalı çünkü. O sebeple istifa etmiş arkadaşlar bizleri aydınlatırlarsa sevinirim. Memuriyet düşünmüyorum. Memurluk insanı körelten bir şey. Ne uzatıp ne kısaltıyo. Kazanılmış haklarımdan vazgeçme pahasına istifayı kafaya koydum o yüzden. Sadece yeşil pasaportum var.
Bir de şu var. Hasbelkader ihraç olmuş arkadaşlar bir şekilde bir işler yapıp hayatta kalmaya devam ediyolar. Bu ihtimal her polis için var zaten. Yani mevcutta bir iş garantimiz yok. Gih olup memurluğa geçme seçeneğini o yüzden kafamdan çıkardım. Yine aynı kurumda olmaya devam edeceksem aynı mobbinge maruz kalacaksam gih olmanın da anlamı yok. Ayrıca kendime yakıştıramıyorum o mevzuları. Pes etmiş gibi hissediyorum. Polisliği kazanamamış olsaydık şu an bi işlerle uğraşıyorduk yine. Bu işi varoluş sebebi gibi düşünmek bizleri ümitsizliğe itiyo bence. Bıraksam ne iş yaparımın düşüncesi bile korkunç geliyo bir süre sonra. O yüzden bu kadar meslektaşımız çıkış yolu göremeyip intihar ediyor. Hayatta hiç bir şey bizden daha önemli değil. Ben o ünitsizlikten sıyrıldım çoktan. Sağlığım yerşnde olsun bir şekilde hayatta kalırım.
Saat bazında düşününce ve büyğkşehirde olduğunu da göz önünde bulundurunca ben şu an asgari ücrete çalışıyorum. Hatta hesapladım asgari ücretle memlekette yaşasam her ay kenara 1000 tl atabiliyorum ekstradan. Kirası faturası mutfağı yemesi içmesi maaşın yarıdan çoğunu götürüyo. Kredi, kredi ksrtı derken eksiden çıkamıyoruz. Şstanbulda 100 tlye kaarın doymuyor. Saçma sapan bir hayat var bursda. Malesef bana da dayatıyolar ben istedşm sen burada yaşayacaksın diye. Ben senin bana dayattıklarını kabul etmşyorum kardeşim. Benim hayatım senin oyuncağın değil. Canı sıkıldı diye şark görevini iki üç farklı ilde yapan adamlar var bu teşkilatta. Bir telefonla dayıları amcaları tayinlerini çıkarıyolar. 4 günde tayin çıkartan gördğm ben bir telefonla. Onlar gold premium polis de biz deneme versiyonuyuz sanki. Neyse, meslekteki sorunlar anlatmakla bitmez.
İstifayı düşünen, istifa etmiş olan, çevresinde istifa etmiş olan arkadaşları bulunan arkadaşlar bu başlık altında muhakeme yapalım. Nedir ne değildir, neler yapılabilir, nasıl seçenekler oluşturabilir konuşalım.
Herkese merhaba arkadaşlar. İstifa etmeyi düşünüyorum uzun zamandır. Bu konuda biraz muhakeme yapmaya ihtiyacım var. Yalnız her konunun altına damlayan "haline şükür et, dışarıda aç kalırsın, vatan millet sakarya" tayfa yorum yazmazsa sevinirim. Tavsiye istemiyorum. Şükürcü abiler tavsiyelerini kendilerine saklasınlar.
9 yıldır meslekteyim. 9 yıldır idari anlamda sorunsuz bir şekilde çalışıyorum. 9 yılda 3 farklı şehirde hayat kurdum. Buradan muhtemelen 2 tayin daha görücem emekli olana kadar. Çok radikal bir hayat tarzı. Karşılığı ise gün itibariyle 18 bin tl. 1200, 1300 dolar maaş aldığım zamanlardan bugünlere. Zamdan önce 700 dolar civsrı maaş alıyoduk işte. Ama bu radikal hayat tarzı bekçilerde yok mesela. Birileri istiyo diye ben memleketime gidemiyorum. Ama bekçiler kendi mahallelerinde. Adamın galerisi var. Vakti var, evi mülkü var. Ama benim memlekete gitmem riskli öyle mi? Hadi oradan ya.
Meslekteki sıkıntıları hepimiz biliyoruz. Siyaset, liyakatsizlik, adam kayırma, torpil vs. Benim için tercih dışı istanbula atandığım gün sorgulama başladı. Bir telefonla istediği yere tayin yaptıran arksdaşlar sevinçten havalara uçarken ben nasıl geçineceğim diye kara kara düşünüyordum. Hala düşünüyorum. Bu anlamsız şehirde her gün 3 4 saatim yollarda geçiyor. Madem bana tercih yaptırdın arkadaş neden tercih dışı hayatımla oynuyorsun? Benim hayatım bu kadsr kıymetsizken diğer bekçiye kendi mahallesinde çalışma fırsatı sunuyosun? Saat bazında benden daha az çalışıp daha çok maaş alıyo adam. Ek iş yapıyo bilmem ne. Bekçi arkadaşlara sitemim yok, onlara öyle bi kağı açılmış ne güzel. Ama bize niye açılmıyo? Biz Türk polisi değil miyiz?
Bir de zaten çoğumuz pamuk ipliğine bağlı çalışıyoruz. İşini yaptı diye ihraç olan, allah korusun hapse giren meslektaşlar var. Ne idare ne hukuk arkamızda durmuyor hiç bir türlü. Geceden çıkıp ek görevlere gidiyosun, gündüzden çıkıp tedbirlere gidiyosun. Saçma sapan işlerle uğraşıyosun. Çiçekçi kovalıyorum, cam silen bebeleri kovalıyorum. Geceden çıkıp akşama kadar uyuyup ertesi gün gündüze gidiyosun. Yaşıtlarından çok daha yaşlı görünüyosun. Sinir stres negatiflik bizi bitiriyo. Ben bekarım, evlenmeyi de düşünmüyorum bu şartlarda. Evli arkadaşlara da allah yardım etsin.
İstifa edince güvenlik, güvenlik amirliği, işçilik, taksicilik, motor alıp kuryelik yapmak, yurtdışına gitmek seçenekler arasında. Özellikle yurtdışını zorlucam gidebilirsem. Gidemezsem diğer seçenekler. Şu an memur kafasıyla çok irdeleyemiyorum, algılarımız kapalı çünkü. O sebeple istifa etmiş arkadaşlar bizleri aydınlatırlarsa sevinirim. Memuriyet düşünmüyorum. Memurluk insanı körelten bir şey. Ne uzatıp ne kısaltıyo. Kazanılmış haklarımdan vazgeçme pahasına istifayı kafaya koydum o yüzden. Sadece yeşil pasaportum var.
Bir de şu var. Hasbelkader ihraç olmuş arkadaşlar bir şekilde bir işler yapıp hayatta kalmaya devam ediyolar. Bu ihtimal her polis için var zaten. Yani mevcutta bir iş garantimiz yok. Gih olup memurluğa geçme seçeneğini o yüzden kafamdan çıkardım. Yine aynı kurumda olmaya devam edeceksem aynı mobbinge maruz kalacaksam gih olmanın da anlamı yok. Ayrıca kendime yakıştıramıyorum o mevzuları. Pes etmiş gibi hissediyorum. Polisliği kazanamamış olsaydık şu an bi işlerle uğraşıyorduk yine. Bu işi varoluş sebebi gibi düşünmek bizleri ümitsizliğe itiyo bence. Bıraksam ne iş yaparımın düşüncesi bile korkunç geliyo bir süre sonra. O yüzden bu kadar meslektaşımız çıkış yolu göremeyip intihar ediyor. Hayatta hiç bir şey bizden daha önemli değil. Ben o ünitsizlikten sıyrıldım çoktan. Sağlığım yerşnde olsun bir şekilde hayatta kalırım.
Saat bazında düşününce ve büyğkşehirde olduğunu da göz önünde bulundurunca ben şu an asgari ücrete çalışıyorum. Hatta hesapladım asgari ücretle memlekette yaşasam her ay kenara 1000 tl atabiliyorum ekstradan. Kirası faturası mutfağı yemesi içmesi maaşın yarıdan çoğunu götürüyo. Kredi, kredi ksrtı derken eksiden çıkamıyoruz. Şstanbulda 100 tlye kaarın doymuyor. Saçma sapan bir hayat var bursda. Malesef bana da dayatıyolar ben istedşm sen burada yaşayacaksın diye. Ben senin bana dayattıklarını kabul etmşyorum kardeşim. Benim hayatım senin oyuncağın değil. Canı sıkıldı diye şark görevini iki üç farklı ilde yapan adamlar var bu teşkilatta. Bir telefonla dayıları amcaları tayinlerini çıkarıyolar. 4 günde tayin çıkartan gördğm ben bir telefonla. Onlar gold premium polis de biz deneme versiyonuyuz sanki. Neyse, meslekteki sorunlar anlatmakla bitmez.
İstifayı düşünen, istifa etmiş olan, çevresinde istifa etmiş olan arkadaşları bulunan arkadaşlar bu başlık altında muhakeme yapalım. Nedir ne değildir, neler yapılabilir, nasıl seçenekler oluşturabilir konuşalım.