Şiir Paylaşım Alanı

zeynep beni bekle / gece ağaçlarına

yağmur çiseliyorum / cam tozu su beyazı

yalnızlığını mutlaka değiştireceğim

bir yaprak halinde süzülüp saçlarına

eski teşrin'lerden / kederli kırmızı

zeynep beni bekle mutlaka döneceğim

söyle kim önleyebilir buluşmamızı

geceleyin ışıkları söndürdüğün zaman

benim şiir kitaplarından sızan aydınlık

elinde uyuyakaldığın heyecanlı roman

pancurların çarpıldığı lodos geceleri

rüzgârın değil benim / pencerendeki ıslık

her akşam koridordaki ayak sesleri

yanlış çaldığını zannetiğin telefon

zeynep beni bekle mutlaka geleceğim

hem bu ne ilk ayrılığımız ne de son

pikapta eminağa acemaşirân saz semaisi

sokakta çocuklar saklambaç hırsız polis

hayat akıp gidiyor olsam da olmasam da

saati durmamalı ufak sorumlulukların

resmi bırakmadın ya / son çektiğin hangisi

bak mektuplar birikmiş yine masamda

fakülteler açılacak bak bugün yarın

zeynep beni bekle mutlaka geleceğim

başladığımız filmi birlikte bitireceğiz

kim ne derse desin içimde delice bir his

ATTİLA İLHAN

Dostluk

Biz haber etmeden haberimizi alırsın,

yedi yıllık yoldan kuş kanadıyla gelirsin.

Gözümüzün dilinden anlar, elimizin sırrını bilirsin.

Namuslu bir kitap gibi güler, alnımızın terini silersin.

O gider, bu gider, şu gider, dostluk,

sen yanı başımızda kalırsın

NAZIM HIKMET RAN

BEKLE

Geleceğim bekle dedi

Ben beklemedim o da gelmedi

ölüm gibi birşeydi

Ama kimse ölmedi

ATİLLA İLHAN

Kimin bu hüzün?

Benimse eğer neden içim titriyor hep?

Seninse eğer ne işi var bende?

Gel bir gece yarısı, al hüznünü

Gel, geceye bile söylersem namerdim, gel! ..

Ceyhun YILMAZ

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor

Onlardan kalbime sevda geçmiyor

Ben yordum ruhumu biraz da sen yor

Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece

Kaçıyorum bugün senden gizlice

Kalbime baktım da işte iyice

Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim

Maziye karıştı şimdi yeminim

Kalbimde senin için yok bile kinim

Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazım Hikmet Ran

Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..

Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla..

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla..

Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..

Yüreğimin başına noktalarla.. Hatlarla..

Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla..

Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla.

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle..

Öldür bendeki beni..

..Sonra dirilt kendinle!

Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle..

Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle..

Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle..

Ama her defasında geri döndüm SENİNLE..

Hangi düğüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle..

Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..

Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin..?

Bazen kızkardeşimsin.. Bazen öpöz annemsin..

Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin..

Eksilmeyen çilemsin..

Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin..

Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin..

Çâresizim.. Çâremsin..

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin...

Yavuz Bülent Bakiler

Çiçeklerle hoş geçin,Balı incitme gönül.Bir küçük meyve için Dalı incitme gönül.

Konuşmak bize mahsus,Olsa da bir güzel süs,?Ya hayır de, yahut sus,?Dili incitme gönül.

Sevmekten geri kalma,Yapan ol, yıkan olma,Sevene diken olma,Gülü incitme gönül.

Başın olsa da yüksek,Gözün enginde gerek,Kibirle yürüyerek Yolu incitme gönül.

Mevlâ verince azma,Geri alınca kızma,Tüten ocağı bozma,Külü incitme gönül.

Dokunur gayretine,Karışma hikmetine.Sahibi hürmetine Kulu incitme gönül.

nehirlere karışan zehirli atıklar gibi

ağır ağır akarak kanıma karışmakta

yokluğun!

hiç sormadım, neydi başka elbiseler içinde bulduğun?

aynı askıyla dolaba kaldırılan iki güzel yelektik biz

güveye benzer bir şey oldu suskunluğun!.. anladım ki:

aşk naftalinlenmiyormuş meğer, eğer kanıtlanmıyorsa suçun!

//küçük iskender

Duydum ki bana darılmışsın

Üzme beni arkadaşımsın

Langur lungur, tarhana bulgur

Bana gönül koyma, çay koy

Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında;

çay var içersen,

ben var seversen,

yol var gidersen.

/Aşık Veysel Şatıroğlu

bende geldim :)

bir bedeni o kıyısızlığa bırakma saati geldiğinde gitmek yalnızlıktır..bütün gitmeler

yalnızlıktır ; kalmaya göre..

Sevmek ne uzun bir kelime..

Ben birini sevmedim,

o da beni sevmedi.

Bir gün randevulaştık;

Ben gitmedim,

o da gelmedi.

/Özdemir Asaf

Sen meni sev, men seni sevim

Sen menim için yan Men seni severah yanim dutusim

Klasik ask neyse onu yasiyah

Yada sevme haberin olmasin

Men sana sevdalanip dolasim

Platonik ask neyse onu yasiyah

Sevdada oturah, yiyah içah

Elele olah, kan kusah

Tombilik ask neyse onu yasiyah

Istersen sevdandan kendimi kesim

Sagi mi solu mu dogriyim biçim?

Psikopatik ask neyse onu yasiyah

Dur men Kerem olam sen Asli

Sonumuz da eyle bitsin yasli

Nostaljik ask neyse onu yasiyah

Eyle sevah ki kara sevda olah

Araplara benziyeh kapkara olah

Gara ask neyse onu yasiyah

Yalan söylemiyah, hep dogru diyah

Beraber oturah, beraber yiyah

Realist ask neyse onu yasiyah

Birbirmize türki söyliyah, mizildiyah

Elele tarlalarda, bostanlarda gezah

Romantik ask neyse onu yasiyah

Kediyi, gudigi sen diye sevim

Sen de horozi, guligi ben diye sev

Sembolik ask neyse onu tasiyah

Gel elele tutusip kendimizi elehtriga verah

Zangir zangir titriyah, ölmiyah

Elektronik ask neyse onu yasiyah

Ahirlarda, komlarda bulusah

Tezek agalahlarinin dibinde oturah

Otantik ask neyse onu yasiyah

Anonim

Onlar Ki

yola çık

upuzun yürü

vurulmuş çocuk başları arama

zeytin dalında asılı kızın

çıplaklığında kalma

alev dalgası saçlarını rüzgara yatır

YÜRÜ

havada

elden ele devşirilen barışın sesi dar

havada

kuşatma içinde dövüşenler var

havayı kokla

havayı dinle

COŞ

onlar ki

bu yoldan

mavi gözlü kız

zeytin dalına asılmadan

güneşin alnacına koştular

barışa bayrak oldular

bayrağı al

kavgayı al

KOŞ

onlar ki

yangınlı ufuklardan yangınlı ufuklara at sürdüler

susuz ve aç topraklara yapışmış karınları

dağlarım kadar mavi umutları

ve bir çiçek gibi güneşe

arzuyla gerinen kadınları

kızları

ve erkekleriyle

merttiler

buğdayın sarısından

insanın arısından

kavganın yarısından

dönmediler

ve onlar ki

yolumuza çam kokuluumutlarıyla

güneşi serdiler

(3)

yola çık

acılara dalma

alnını dağ serinliğine yasla

unutma

bütün sokaklar kent alanlarına çıkar

bütün ırmaklar denize akar

ve makineler tarlalar insanlar

senden yana

onları

UTANDIRMA

bu bir özlem

bu bir türkü

bu bir emir

havayı kokla

havayı dinle

KOŞ

haziran 1982

Nevzat Çelik

https://www.youtube.com/watch?v=43Wn58mCrLA

sen giderken yüreğimden güvercin sürüleri havalandı ve ardından öylece bakakaldım...

Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu

Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin

Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için

Vurursun başını soğuk taş duvarlara

Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın

Duyarsın

Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın

SEVMEK neymiş birgün anlarsın

Ümit Yaşar Oğuzcan

biliyorum sana giden tüm yollar kapalı...

üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni... cemal süreyya

eğer sevdalar üflenirse bir kere vakit aşk-ı kıyamet olur,

işte sonbaharda yak kandilleri yüreğin aydınlansın.