Anketi çare olarak gören arkadaşlar 2010 yılından beri belli periyotlarla anket dolduruldu bu teşkilatta benim 10 yıldır gördüğüm hiçbirşeyin düzelmemesi ve hala anket yapılıyor yine bir umut aynı şeyler konuşulmaya başlandı şimdi.
Bir emn müd ile görüştüm bu sorunlar için. Bana gülerek istifa etmek de bir seçenektir demişti. Benim kardeşim Ağrıda öğretmen. Okula servis yok. Taksi pahalı olduğu için özel araç ayarlamışlar meslektaşları ile. Şikayet ediyor bölge insanı. Jandarma durduruyor korsan taksicilikten işlem. Araç sahibi cezayı ödeyin bakayım diyor. Arabası olan öğretmenler kendi araçları ile gitmeye korkuyor malum sebeplerden. Kardeşimle telefonla görüştüğümde hüngür hüngür ağladığını bilirim. Bu konuyu neden anlattım; kardeşim de işte milli eğitim müdürü ile görüştüğünde bu durumu o da ne yapalım yol bu kervan bu yapamıyorsanız istifa edin demiş... Arkadaşlar bu saate kadar uyuyamadım bazı şeyleri konuşurken boğazım düğümleniyor. Birçok şeyin değişeceği umuduyla vatandaş olarak gerekeni yaptık. Ama geldiğimiz noktada gördük ki artık her kurumun kapısı her yolun sonu her sokağın girişi siyasi iradeye kadar uzanmış durumda. Eskiden mahkemeye bir kurum, bir sendika tarafından bir dosya gitse, dava açılsa olumlu gelişme olacak vatandaşın lehine bir sonuç alınacak diye ümit ederdim. Şuanda ise kesinlikle o umut ve güvenim kırılmış vaziyette. Sonuç baştan belli diyorum. Evet başlıkla alakalı konudan biraz çıktık ama bizler nereye doğru gidiyoruz inan ki bilmiyorum...
Anketi çare olarak gören arkadaşlar 2010 yılından beri belli periyotlarla anket dolduruldu bu teşkilatta benim 10 yıldır gördüğüm hiçbirşeyin düzelmemesi ve hala anket yapılıyor yine bir umut aynı şeyler konuşulmaya başlandı şimdi.
Bir emn müd ile görüştüm bu sorunlar için. Bana gülerek istifa etmek de bir seçenektir demişti. Benim kardeşim Ağrıda öğretmen. Okula servis yok. Taksi pahalı olduğu için özel araç ayarlamışlar meslektaşları ile. Şikayet ediyor bölge insanı. Jandarma durduruyor korsan taksicilikten işlem. Araç sahibi cezayı ödeyin bakayım diyor. Arabası olan öğretmenler kendi araçları ile gitmeye korkuyor malum sebeplerden. Kardeşimle telefonla görüştüğümde hüngür hüngür ağladığını bilirim. Bu konuyu neden anlattım; kardeşim de işte milli eğitim müdürü ile görüştüğünde bu durumu o da ne yapalım yol bu kervan bu yapamıyorsanız istifa edin demiş... Arkadaşlar bu saate kadar uyuyamadım bazı şeyleri konuşurken boğazım düğümleniyor. Birçok şeyin değişeceği umuduyla vatandaş olarak gerekeni yaptık. Ama geldiğimiz noktada gördük ki artık her kurumun kapısı her yolun sonu her sokağın girişi siyasi iradeye kadar uzanmış durumda. Eskiden mahkemeye bir kurum, bir sendika tarafından bir dosya gitse, dava açılsa olumlu gelişme olacak vatandaşın lehine bir sonuç alınacak diye ümit ederdim. Şuanda ise kesinlikle o umut ve güvenim kırılmış vaziyette. Sonuç baştan belli diyorum. Evet başlıkla alakalı konudan biraz çıktık ama bizler nereye doğru gidiyoruz inan ki bilmiyorum...