Özel sektör stresli bir ortam zaten. Uzun vadeli çalışmada insan sağlığını kaybedebilir orada. Sanki patronmuş gibi işi sahiplenen yalaka müdürler sürekli performans ve verim ayağına yarış atı gibi koşturmak ister çalışanı. Bu zor şartlarla mücadele edip, yeterli tecrübeye ulaşan ve özel sektörde bir yer edinmiş insanlar da var, ama en kral adam bile gelecek kaygısından kurtulamaz, zira yarın ne olacağı belli değildir. Herkes kapı önüne konabilir, kimseye ayrıcalık tanınmaz özelde. Bir de stres faktörü yüzünden insan mesleğini başlangıçta seviyor olsa bile sonradan tiksinebilir. Kendini geliştirme kavramı da şişirilmiş bir kavramdır.
Emeklilik yaşının 60'a yükseltilmesi, özel sektörün kucağındaki ve yaştan olumsuz anlamda etkilenen bu mesleği daha da kötü duruma sokmuştur.40-45 yaşlarından sonra analitik zekası düşen mühendislerin önünde iki yol kalmaktadır, işini kaybetmek ya da yönetici olmak.
Eskiden daha çok alım yapan devlet de artık çok az alım yapmaktadır. Yeni açılan tabela üniversitelerinin de mezun vermesiyle birlikte, ortalık mühendisten geçilmezken, açılan kadrolar kuşa dönmüştür. Sonuç olarak kpss taban puanları hızla yükselerek, ulaşılması güç hale gelmiştir.
Kısacası ne özelde ne de devlette iyi bir geleceği olmayan bu mesleği okumak mantıksızdır. Türkiye'de her zaman olduğu gibi sağlık sektörü en iyi sektör olmaya devam etmektedir.
Maalesef çocuklarını üniversiteye gönderen ailelerin piyasanın acı gerçeklerinden haberleri yoktur ve çocuk mezun olup iş aramaya başlayıncaya kadar gerçekleri görememektedirler.
Özel sektör stresli bir ortam zaten. Uzun vadeli çalışmada insan sağlığını kaybedebilir orada. Sanki patronmuş gibi işi sahiplenen yalaka müdürler sürekli performans ve verim ayağına yarış atı gibi koşturmak ister çalışanı. Bu zor şartlarla mücadele edip, yeterli tecrübeye ulaşan ve özel sektörde bir yer edinmiş insanlar da var, ama en kral adam bile gelecek kaygısından kurtulamaz, zira yarın ne olacağı belli değildir. Herkes kapı önüne konabilir, kimseye ayrıcalık tanınmaz özelde. Bir de stres faktörü yüzünden insan mesleğini başlangıçta seviyor olsa bile sonradan tiksinebilir. Kendini geliştirme kavramı da şişirilmiş bir kavramdır.
Emeklilik yaşının 60'a yükseltilmesi, özel sektörün kucağındaki ve yaştan olumsuz anlamda etkilenen bu mesleği daha da kötü duruma sokmuştur.40-45 yaşlarından sonra analitik zekası düşen mühendislerin önünde iki yol kalmaktadır, işini kaybetmek ya da yönetici olmak.
Eskiden daha çok alım yapan devlet de artık çok az alım yapmaktadır. Yeni açılan tabela üniversitelerinin de mezun vermesiyle birlikte, ortalık mühendisten geçilmezken, açılan kadrolar kuşa dönmüştür. Sonuç olarak kpss taban puanları hızla yükselerek, ulaşılması güç hale gelmiştir.
Kısacası ne özelde ne de devlette iyi bir geleceği olmayan bu mesleği okumak mantıksızdır. Türkiye'de her zaman olduğu gibi sağlık sektörü en iyi sektör olmaya devam etmektedir.
Maalesef çocuklarını üniversiteye gönderen ailelerin piyasanın acı gerçeklerinden haberleri yoktur ve çocuk mezun olup iş aramaya başlayıncaya kadar gerçekleri görememektedirler.