Benim Delilerim, Aziz Nesin
Son sayfasından bir söz ile başlamak gerektiğini düşünüyorum bir de keşke bu sözü son sayfada değil de ilk sayfalarda söylemiş olsa-ki belki söylemiştir, delileri okurken kaçırmış da olabilirim-yazara bu kadar söylenmeyecektim.
"Aziz Nesin'in delileri ve delilikleri açıklama girişimi, kendince, iddiasız, alçakgönüllü: (...) hiç kuşkusuz bunları bir uzman olarak değil, görgülerime, gözlemlerime, dayanarak bir yorum diye söylüyorum, isterseniz bu sözüme laf deyip de geçebilirsiniz."
Üslubu, anlatıda kullandığı dili özensiz buldum hatta kitabın geneli için böyle düşünüp, biraz da haksızlık ettiğimi anladığım o son sözden sonra; zaten adam kabul etmiş öylesine, iddiasız yazdığını... Ben niçin bu kadar beklenti içine girdim diye söylenirken de buldum kendimi.
Aslında hatayı "beni al diyen" bir kitabın sesini dinleyip alarak değil, aldıktan sonra hep yaptığım gibi kapağına iliştirdiğim not ile yaptığımı anladım... da geçti tabi.
Galiba fazlaca anlam yüklemişim.
Derken Aziz Nesin zaman zaman;
Eşya ile konuşurken bulur kendini. "kendim bu çağdayım ama kimi duygularım çok geride" diyerek modası geçmiş bir adam olarak tanımlar kendini. Deliliklerinin bir nedeninin yaşanmamış yıllar olduğunu düşünüyor. yaşanmamış bir çocukluk, yeniyetmelik, ergenlik, gençlik ve orta yaşlılık... Bir tarafı dengesizliğe vururken diğer tarafı çalışma deliliğinde seyir halindedir.
Ve nitekim intikamcı bir delidir o.
Aziz Nesin; bütün insanları olduğu gibi delileri de anlamak istediği için bu yola çıkmış, nitekim hayatta karşısına çıkan "deli" diye tanım bulan kahramanları ile oluşturulan daha çok bir anlatıdır "benim delilerim".
Zor ama uzak olan sevgi ile toplum değerlerinin zorladığı o yapıntı sevgi arasında bocalamaları anlatıyor hem de hiç yargılamadan, severek. K itabı belki de en çok özensiz olduğu için biraz ötelemiştim ama üzerine bu kadar konuşacağımı da tahmin etmemiştim.
Sonuçta; galiba herkes biraz deli, ben gibi!
Dipnot: "hepimizin biraz deli olduğunu öğrendik böylece, iyi mi!"
Notun en güzeli;
Deli benim, biziz...
Kaçak düşlerden geliyoruz. ayrı ayrı acılarımız, sancılarımız var.
... ve çok fazla deliliklerimiz.
Bizi biz yapan yanlarımızı çoğalttık ve çoğaltarak büyümeye devam ediyoruz.
Benim Delilerim, Aziz Nesin
Son sayfasından bir söz ile başlamak gerektiğini düşünüyorum bir de keşke bu sözü son sayfada değil de ilk sayfalarda söylemiş olsa-ki belki söylemiştir, delileri okurken kaçırmış da olabilirim-yazara bu kadar söylenmeyecektim.
"Aziz Nesin'in delileri ve delilikleri açıklama girişimi, kendince, iddiasız, alçakgönüllü: (...) hiç kuşkusuz bunları bir uzman olarak değil, görgülerime, gözlemlerime, dayanarak bir yorum diye söylüyorum, isterseniz bu sözüme laf deyip de geçebilirsiniz."
Üslubu, anlatıda kullandığı dili özensiz buldum hatta kitabın geneli için böyle düşünüp, biraz da haksızlık ettiğimi anladığım o son sözden sonra; zaten adam kabul etmiş öylesine, iddiasız yazdığını... Ben niçin bu kadar beklenti içine girdim diye söylenirken de buldum kendimi.
Aslında hatayı "beni al diyen" bir kitabın sesini dinleyip alarak değil, aldıktan sonra hep yaptığım gibi kapağına iliştirdiğim not ile yaptığımı anladım... da geçti tabi.
Galiba fazlaca anlam yüklemişim.
Derken Aziz Nesin zaman zaman;
Eşya ile konuşurken bulur kendini. "kendim bu çağdayım ama kimi duygularım çok geride" diyerek modası geçmiş bir adam olarak tanımlar kendini. Deliliklerinin bir nedeninin yaşanmamış yıllar olduğunu düşünüyor. yaşanmamış bir çocukluk, yeniyetmelik, ergenlik, gençlik ve orta yaşlılık... Bir tarafı dengesizliğe vururken diğer tarafı çalışma deliliğinde seyir halindedir.
Ve nitekim intikamcı bir delidir o.
Aziz Nesin; bütün insanları olduğu gibi delileri de anlamak istediği için bu yola çıkmış, nitekim hayatta karşısına çıkan "deli" diye tanım bulan kahramanları ile oluşturulan daha çok bir anlatıdır "benim delilerim".
Zor ama uzak olan sevgi ile toplum değerlerinin zorladığı o yapıntı sevgi arasında bocalamaları anlatıyor hem de hiç yargılamadan, severek. K itabı belki de en çok özensiz olduğu için biraz ötelemiştim ama üzerine bu kadar konuşacağımı da tahmin etmemiştim.
Sonuçta; galiba herkes biraz deli, ben gibi!
Dipnot: "hepimizin biraz deli olduğunu öğrendik böylece, iyi mi!"
Notun en güzeli;
Deli benim, biziz...
Kaçak düşlerden geliyoruz. ayrı ayrı acılarımız, sancılarımız var.
... ve çok fazla deliliklerimiz.
Bizi biz yapan yanlarımızı çoğalttık ve çoğaltarak büyümeye devam ediyoruz.
Lanet