Şiir sokakta

Öyle Ekimli Kasımlı felan değil ARALIK'sız seviyorum seni...

SALINCAK

Ansızın aklıma geliyorsun kadın

Yüreğime salıncağını koyup sallanmaya başlıyorsun

O salıncağı durdurmaya çalıştıkça

Sen daha hızlı sallanmaya devam ediyorsun.

Gelme kadın aklıma, ansızın gelme !

Beni aklıma bu gelişlerin bitirecek.

Geleceksen de bir selam ver yüreğime

Seni en güzel şekilde ağırlayayım kalbimde.

( Kendimin yazmış olduğu bir şiirdir. Bu şiirlerimin sahibi bunlardan habersiz. Buralara yazalım, kalıcı bir eser bırakmış olalım. Şiir seven herkese armağan olsun. Yıllar geçer ama edebiyat, şiir ve eser sevgisi biz de hiçbir zaman geçmez)

Bana siiri sevdiren ....siir mona roza siyah guller ak guller....

Özlemek (Ahmet Altan)

Birden özleyiveriyorsunuz...

Çoktan unuttuğunuzu sandığınız

ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız

ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini

bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.

Rüyalarınız, içinizdeki o gizli, esrarını ele vermez büyücü,

siz çarşaflarınızın arasında,

bütün tehlikelerden uzak,

güvenle yattığınızı sandığınız bir anda,

usulca ruhunuza sokulup,

sizden habersiz oralara yığılmış cephanelikleri

birer birer ateşleyiveriyor.

İnfilaklarla sarsılarak uyanıyorsunuz.

Hayatınızda olmayan birini hayatınıza almak,

ona dokunmak,

onun sesini duymak için kıvranırken buluveriyorsunuz kendinizi...

Özlemek, o yakıcı istek,

bilinen herşeyi ve önem sırasını değiştiriveriyor.

Özlediğiniz ise çok uzaklarda...

Yanında olmasını istediğiniz halde

yanınızda olmayan bir tek kişi,

yanınıza bile yaklaşmadan,

hatta onu özlediğinizden

ve onu istediğinizden haberdar bile olmadan,

bütün hayatı,

bütün görüntüleri eritip

başka kılıklara sokuyor...

Benim doğduğum köylerde

İnsanlar gülmesini bilmezdi,

Ben bu yüzden böyle naçar kalmışım

Gül biraz!

Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!

Benim doğduğum köyler de güzeldi

Sen de anlat doğduğun yerleri,

Anlat biraz!

**Cahit Külebi

Bir bedeni o kiyisizliga birakma saati geldiginde gitmek yalnizliktir..butun gitmeler yalnizliktir kalmaya gore...

Yeni tanıştık belki de

Ama kimbilir belki de hep vardın

Eşlik ediyordun sessiz ve sinsice belki de

Şimdi şimdi anlıyorum

Kurnazca ayırdın beni beki de

Lime lime savurdun sevdiklerimi

Belki de

...

Bir amaca bağlanmayan ruh , yolunu kaybeder; çünkü

her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.

moigntaine....

Ikimizde maviydik aslinda

Fakat ben gokyuzu

Sen deniz...

Hani fani bu hayat ümit bağlayamam

Olmadı diye oturup ağlayamam

Gönlü geniş olan sükûtu öğrensin

Sevgimi yok yere ele bağlayamam

Gelir mi diye hayallere sığınamam

Kemale eren kendinden versin

Sevdiğim kaç kere bilemem

Yaşadığım yok inkâr edemem

Bıktığım senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bitiyor

Bitsin umudum cennetten

Sevdiğim kaç kere bilemem

Yaşadığım yok inkar edemem

Bıktığım senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bitiyor

Bitsin umudum cennetten

Ben dalkavuk olanı hizaya getiremem

Sorma bana ben görünmezi göremem

Merak eden kendine yönelsin

Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem

Geçici şeylere heves edip üzülemem

Fikrim hevesimi alt etsin

Sevdiğim kaç kere bilemem

Yaşadığım yok inkar edemem

Bıktığım senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bitiyor

Bitsin umudum cennetten

Sevdiğim kaç kere bilemem

Yaşadığım yok inkar edemem

Bıktığım senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bitiyor

Bitsin umudum cennetten

Ben gözü görmeyene resim gösteremem

Değerimi bilmeze değer öğretemem

O önce e haddini öğrensin

Biten sevgiye imrenip özenemem

Boş sözü duyup düstur edinemem

Neden kendine ah etsin

Bildiğim lakin söyleyemem

Gördüğüm ama izah edemem

Dünya senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bitiyor

Bitsin umudum cennetten

Sevdiğim kaç kere bilemem

Yaşadığım yok inkar edemem

Bıktığım senle baş edemem ben

Zaman öylede geçiyor

Hayat böylede bityor

Bitsin umudum cennetden

.......

Beni ağlamayı bilmez mi sandın da

Böylesi sustun?

En az senin kadar bilirim gitmeyi

Ki aşkı ikbale değişmeyenleri sevdim ben,

Bir de

Ülküden başkasını sevemeyince kahrolan şairleri...

Sen de kahrol?

Ya da git...

Ve adım ülküyse benim,

Düştüğüm bu yolun aşkına,

Boyun büküyorum suskunluğuna.

Razıyım...

Koy beni saçındaki akların namlusuna.

İlenmem,

Dilenmem,

Eman dilemem inan.

Belki incinir kelimelerim bir parça,

Belki taşa tutar beni çocuklar...

Tüketir zaman sana dair ne varsa,

ki sen beni ağlamayı bilmez mi sandın da

Böylesi sustun...

Sustun madem,

Neden adını mezar taşımda unuttun.

ELİF MİKTARI

Basarili...

Kasımda Aralıksız Ve daima

Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.

Ülkem yıkıldı heyhat!

Ordugâhım da yandı.

Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,

Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.

Wuhuu Akhe hazretleri şiir okumuş :))

.....

Bir Gün Kapına Gelsem

Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından

Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum

Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından

Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum

Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki

Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski

Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki

Bune bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum

Beni çağırdığını bir defa duyabilsem

Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem

Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem

Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum

Ümit Yaşar Oğuzcan

Dehset verici

okumaya doymadığım çok sevdiğim bir şiir