Bugün Hangi Şiir Sizi Anlatıyor?

"Bende yok sabr-ı sükûn, sende vefadan zerre,

İki yoktan ne çıkar fikredelim bir kere"

Nâbi

" Zamanın iki boyutu var. Uzunluğu güneşe, derinliği tutkulara bağlı. " Amin Maalouf

Ey benim iyimser hallerim...Çabuk aldanışlarım...Hep inanışlarım...Alttan alışlarım...Hatayı hep kendimde buluşlarım..Değmeyecekleri kafaya takışlarım...Yoktan yere akıp giden gözyaşlarımHerkesi insan yerine koyuşlarım...Hepinize elveda..Artık kimsenin hiç kimsesi olmayacağım...!

Bendeki "sen"i senle buluşturmaya geldim..

Herşeyimi toparlayıp, yüreğinde gösterdiğin yere kurulmaya geldim..

Misafirliğe değil! Ev sahibi olmaya geldim..

Tüm sözleri çürütüp, seni dinlemeye geldim..

Gözlerimi kör; Gönlümü mest eden bakışlarına gark olmaya geldim..

Kırılan ümitlerini tamire geldim..

Hislerine tercüman olmaya geldim..

Halimi haline köle yapmaya geldim..

Aşkın hamurunu yapmaya geldim..

Davetsizce gönlüne emrivaki yapmaya geldim..

Uluorta aşkın sendeki tecellisini seyretmeye geldim..

Herşeye hazırlıklı geldim..

KABULÜNE MUHTAÇ, REDDİNLE ÖLMEYE GELDİM !!!

EY YAR Seninle ölmeye geldim

Ateşsen yanmaya, Yağmursan

ıslanmaya,

Soğuksan donmaya geldim..

EY SEVGİLİ Senden mücevherler

değil,

Tebessüm almaya geldim..

Ölümsen ölmeye, Hayatsan

kalmaya geldim..............................................................alıntı

Sen istinyede bekle ben burdayım İçimde köpek gibi havlayan yalnızlığım Çünkü ben buradayım karanlıktayım Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git Çünkü elimi kestim beni kan tutuyor Şarabım bütün ekşi suyum soğuk Yanımda olmadın mı seni daha bir çok seviyorum Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git Yüzünü ıslatmadan ağlayabilir misin Yarı geceden sonra telefon ettin mi hiç Karanlık adamlar hüvviyetini sordu mu Ben senin olmadığını arıyorum Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git Bana ait ne varsa hepsi seni korkutuyor sana ait ne varsa

Hiçbiri benim değil Belki ölmek hakkımı kullanıyorum Belki gelmem gelemem 5 dakika bekle git Belki gelmem gelemem 5 dakika bekle git

alıntı..

Göremedim hani o sevgini sevgilim

Ruhuma eş

bulamadım hala

Tutamadım

bir sıcak el ve kalpsizim

Haykırışlarım

bu gece rüyamda

Doğu

Bosphorus

Yaratana hamd olsun

Yaratıp imtihan edene

İmtihandan geçirip zafere erdirene

Bilinçleri bileyip sabırlar verene

Rahman olana

Rahim olana

Muin olana

Hamd olsun.

Erdem Beyazit...

Eski dikişler sökülür de kanama başlarsa yeniden,

Yaralarıma en acı tütünleri basacağım ben.

Yeter ki bir çağır beni çiçeklendiğin yerden,

Gemileri yaksalar da geleceğim sana.

On iki ayın birisinde, kesin takvim sorma bana,

Ihlamur çiçek açtığı zaman.

Bahattin KARAKOÇ

sana uzak kentlerden birinde

zamanın bir yerinde

seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi

onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi

insan hergün anımsar mı aynı gözleri..

seni seviyordum ve senin haberin yoktu..

saçlarını izliyordum uzaktan

kulağının arkasına düşüşü ve burnun!

herkesten başkaydı işte..

güldüğün zaman yukarıya bakardın..

yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.

ne güzeldiler!

sen bilmiyordun.. ben seni seviyordum...

kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler.

duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu.

geri dönüyordu çoğalarak.

senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi..

herşeyi erteleyişim oluyordun.

kalp ağrısı oluyordun.

birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun.

mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.

dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor

ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk..

cesurduk!

ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu

ve kırmızıydı bütün karanfiller!

ben seni seviyordum.. sen bilmiyordun..

sevinçlerim oluyordun ara sıra..

sen hiç bilmiyordun.

sonra herhangi biri oldun.

bütün sevinçlerim bittikten sonra.

yağmurlar yağdı serin haziran akşamları.

derken birgün uzaktan gördüm seni.

saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak

işte yine aynı!

kalbimi acıttın.. her zamanki gibi..

değiştik sanıyordum. ve sen yine bilmiyordun..

şimdi bunları anlatsa sana birileri,

kimbilir..

yada boşver

bilme en iyisi...

Alıntı

İnsanlar vardır;

Gelip geçerler hayatlarımızdan..

Kimi hiçbir iz bırakmaz ardından,

Kimi hafifçe okşar ruhumuzu,

Kimi de hüzün bırakır ardından..

İnsanlar vardır;

Usulca sokulurlar içimize,

Sonsuzcasına orada kalsın isteriz..

Bazıları serap gibidir,

Yokluğunda hayalleridir gerçeğimiz...

İnsanlar vardır;

Su gibi aziz, su gibi duru..

Konuştukça su olur akarlar kalbimize,

Kan gibi, Can gibi, Canan gibi...

İnsanlar vardır;

Işığı sönmüş yıldızlar gibi çaresizdirler.

Açtın mı kollarını,

Kalbine doldururlar ışığı..

İnsanlar vardır,

Soğuk duvarlar misali

Gülümsemenin sıcaklığını bilmezler,

Bilseler de sevmezler...

İnsanlar vardır,

Gelip geçerler hayatlarımızdan

Kimi depremlerle gider,

Kimi fırtınalarla?

Ben kalanlardan yanayım.

Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,

Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...

Şems-i Tebrizi

Yaşlandık be cancağızım

Yaşlandık

Yoksul ellerde

Bir merdiven altında

Zehirin buğusuyla

Taşlandık...

....

Yaşamak güzel şey doğrusu,

Üstelik hava da güzelse

Hele gücün kuvvetin yerindeyse

Elin ekmek tutmuşsa bir de

Hele tertemizse gönlün

Hele kar gibiyse alnın

Yani kendinden korkmuyorsan

Kimseden korkmuyorsan dünyada

Dostuna güveniyorsan

İyi günler bekliyorsan hele

İyi günlere inanıyorsan

Üstelik hava da güzelse

Yaşamak güzel şey

Çok güzel şey doğrusu.

M. Cevdet Anday

Sen gittikten sonra

Geride kalan sen

Fena hırpaladı beni

Bilirsin kırardık birbirimizi

Ama geride kalan sen konuşmuyor benimle

Yanımda oturuyor sessizce

Konuşsa sana benzerdi sesinin tınısı

Konuşmasın ama

Sonra O da gider

Bir gece yarısı

Geride kalan sen

Fena hırpaladı beni

Yine de hakkını yememeli?

Arada bir yatıyorum dizlerine

O da saçlarımı okşuyor

Ama sanki ürkek dokunuşları, yabancı elleri

Ne zaman merhaba demeye kalksam

Yeni hayatıma

Öksüz bir çocuk gibi

Durduruyor beni bakışları?

Geride kalan sen

Fena hırpaladı beni

Anıları döküp saçıyor durmadan ortalığa

Sana benziyor bazı huyları

Sen de severdin şiiri, fotoğrafları

Ama geride kalan sen talan ediyor, bizden kalanları

Hiçbir yerlere gidemiyorum bırakıp Onu

Biliyorum korkuyor dönmem diye

Bütün evin ışıklarını yakmış buluyorum geldiğimde

Geride kalan sen

Fena hırpaladı beni

Mutlu olsun istiyorum

Mutlu?

Ama bilmiyorum ne yapacağımı...

Sanki biraz da halsiz belki de hasta

Seni mi özlüyor ne O da

O da derken öylesine ordaki "da"

Ama tasalanma

Hazırlıksız yakalansak da gidişine

Alıştık birbirimize

Ben onun susuşlarına alıştım

O da senden geriye kalan bana

Ömür Deniz

Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..

Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla.

.Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla.

.Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..

Yüreğimin başına noktalarla..

Hatlarla.

.Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla..

Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla

.Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle.

.Öldür bendeki beni..

.Sonra dirilt kendinle

!Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle..

Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle..

Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle

..Ama her defasında geri döndüm SENİNLE..

Hangi düğüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle..Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..alıntı

helena kadar eski gidişin

atlas duvarına astığın saten çarıklar

paris?te matisse?i vurdular çıplak

aynı gözlerle baktığın mavi

karnını hatırlıyorum son sıcaklığın

soğuk bir aya bakıyorduk denizde yüzen

habersiz gülüyordun

annem de değildin üstelik

son çırpınışımdın sen insanlar arasında

keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Cemal Süreya

Ben

senden önce ölmek isterim.

Gidenin arkasından gelen

gideni bulacak mı zannediyorsun?

Ben zannetmiyorum bunu.

İyisi mi, beni yaktırırsın,

odanda ocağın üstüne korsun

içinde bir kavanozun.

Kavanoz camdan olsun,

şeffaf, beyaz camdan olsun

ki içinde beni görebilesin...

Fedakârlığımı anlıyorsun :

vazgeçtim toprak olmaktan,

vazgeçtim çiçek olmaktan

senin yanında kalabilmek için.

Ve toz oluyorum

yaşıyorum yanında senin.

Sonra, sen de ölünce

kavanozuma gelirsin.

Ve orda beraber yaşarız

külümün içinde külün,

ta ki bir savruk gelin

yahut vefasız bir torun

bizi ordan atana kadar...

Ama biz

o zamana kadar

o kadar

karışacağız

ki birbirimize,

atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz

yan yana düşecek.

Toprağa beraber dalacağız.

Ve bir gün yabani bir çiçek

bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse

sapında muhakkak

iki çiçek açacak :

biri sen

biri de ben.

Ben

daha ölümü düşünmüyorum.

Ben daha bir çocuk doğuracağım.

Hayat taşıyor içimden.

Kaynıyor kanım.

Yaşayacağım, ama çok, pek çok,

ama sen de beraber.

Ama ölüm de korkutmuyor beni.

Yalnız pek sevimsiz buluyorum

bizim cenaze şeklini.

Ben ölünceye kadar da

bu düzelir herhalde.

Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?

İçimden bir şey :

belki diyor.

18 Şubat 1945

Piraye/Nâzım Hikmet

https://www.youtube.com/watch?v=fAaL8Gg0aB8

masa da masaymış ha

benim yazacağım şiir

beni anlatır ancak..

Beni güzel hatırla..