Alıntılar

Bir şiirinde "Ya ben olayım şairin ya da Fuzûli." der mesela.

.

.

.

Yani sana güzel şeyler yazan ben olayım, benden gayrısı Fuzûli, gereksiz demek istemiş.

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

El sürüyor yârim el sürüyor

Yâreme merhemim el sürüyor

Mahremim canımı terk edeli

Sefâsını cânân değil, el sürüyor.

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

El çekeydi âh el çekeydi

Kanayan yâremden yâr el çekeydi

Bakışına kaldığım yâre kanamadım

Sefasını ben süreydim, cezasını el çekeydi.

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

Bir yerde küçük adamların gölgeleri büyüyorsa orada güneş batıyor demektir.

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

Tuğrul şair ruhludur. Onun şiirlerini okumak bir tarafa da anlamak gerçekten zordur. Osmanlıca yazmayı öğreneceksin., 'bâ' nın ters okunduğunda 'âb' yani 'su' olduğunu, 'hâr'ın diken anlamına geldiğini, ustalıkla sana 'nâr' diye oluştursa ateş olacağını bileceksin. Ayrıca 'âb'ın letafet anlamı olduğunu, 'âb'a bir 'b' ekleyip 'abb' diye okursan nur ve ışığa dönüşeceğini çözeceksin.

Bir satırda hem 'bâ' hem 'nâr' geçiyorsa şüpheleneceksin.

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

"Çok güzel ağlıyorsun Turan, gözyaşın çok sıcak." dedi. Yutkundu, gözlerindeki parıltı okunabiliyordu.

"Neden daha önce ağlamadın ki?"

.

.

Kafkas Ruleti II - Selman Kayabaşı

Gafletin bir kefareti olsa katbekat ödeyebilirim. Ama yok. "Yitik zamanın peşindeyim.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

Denizin en fazla azametli, dalgalı, dağ halini severdi Zehra. Karadeniz, arayıp durduğu o buz mavisinde aşılmaz fırtınaları varsa hayatın ta kendisiydi. Neşeydi, sevinçti fırtınalı deniz. Böyle zamanlarda Zehra'nın da içindeki yelkenleri şişerdi. İlk kez Karadeniz'in sütliman, soğumuş bir çorba gibi durgun, kuzu gibi itaatkâr olması için dua etti. Göklerle denizin iki dudağı arasında bir canı bir de cancağızı vardı.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

Dünya bir ırmaktır, biz dışarıdayız bu ırmaktan; ırmağa düşen gölgemizdir ancak.

.

.

Nar ağacı - Nazan Bekiroğlu

Her şeyin gölge olduğunu bir kere farkedince, artık can acısa da acımasa da bir. O zaman bitmez zannettiğin her türlü çile de biter. Hem öyle bir biter ki artık bitse de fark etmez bitmese de fark etmez.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

"Ey sıkıntı şiddetlen, nasılsa geçeceksin."

Bir sıkıntının geçeceğine duyulan güven, ona dayanmanın tek çaresiydi.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

"Şimdi bütün bunların gölge olduğuna, beni inandırsana."

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

"Kahramanı sen olsan da, hikâye benim..."

.

.

Nar ağacı - Nazan Bekiroğlu

Sezai Karakoç, Mona Roza'ya yazdığı veda mektubunu şöyle bitiriyor:

" ...

beni çıkardığında anlamın bozulmuyorsa, bundan böyle ayrı yazılalım. "

alıntı

Oyyy....

:)

Azam başını kaldırıp geri baktığında Piruz bir yüz gördü bu defa. Sonra bir çift gözün derinliğini, aydınlığını, karanlığını, küstahlığını, itaatini, âsiliğini, asaletini, şefkatini, zalimliğini, merhametini, efendiliğini ve köleliğini. Çocukluğunu ve kadınlığını. Kalbine kızgın bir demir çubuk saplanmış gibi sarsıldı. Bu gözleri daha görmeden onların ördüklerinı görmüş, bu gözlerin nasıl kör olmadığını merak etmişti. Yezd'deki son gece "Bu halıyı böyle ören gözler kör olmaz mı?"diye sorduğunda Setterhan'ın verdiği cevabı hatırladı. Haklıydı Setterhan cevabında, yerden göğe kadar haklıydı. Bu gözler kör değildi ama bir kez daha böyle bakarsa Piruz'u kör edebilirdi.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

Bu körlüğe sorgusuz sualsiz düşüverdi Piruz. Kendisine bir şey olduğunu, bir şeyin ona isabet ettiğini anladığında üzerinden an bile geçmemişti. Ama sanki asırlarden beri hep öyleydi. Aşkın sebebi yok zamanı var. An geldi.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu

Aşk bir cürmün başlangıcı, ihlaller mukaddimesi, hak iddiası. Hepsini göze aldı.

Görmemesi gerekeni görmüştü Piruz. Şimdi kör olacaktı.

.

.

Nar Ağacı - Nazan Bekiroğlu