Şiir Paylaşım Alanı

Tek Hece Aşk

Var mi beni içinizde tanıyan?

Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.

Kalmasa da şöhretimi duymayan,

Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü.

Bir gül için can evinden tutuştu.

Yüreğine Toroslar'dan çığ düştü.

Yangınımı söndürmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.

Benimle değişti talihi bahtı,

Yerle bir eylerim taç ile tahtı,

Akil almaz hünerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,

Vahşi iken yahşi ettim zalimi,

Yavuz iken zebun ettim Selim'i,

Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryüzünde ben ürettim veremi.

Lokman Hekim bulamadı çaremi.

Asli için kül eyledim Kerem'i.

İbrahim'in atıldığı kor benim...

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di.

Hatrım için yüce dağlar delindi.

Bilek gücüm Ferhat ile bilindi.

Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle Mevlana'yı döndürdüm.

Yunus'umla öfkeleri dindirdim.

Günahımla çok ocaklar söndürdüm.

Mevla'danım, hayır benim, ser benim...

Kimsesizim hışmım da yok, hasmım da

Görünmezim cismim de yok, resmim de

Dil üzmezim, tek hece var ismimde

Barınağım gönül denen yer benim

http://www.shokimages.com/links.php?file=wmky1tjyjm5tb4kegozd.jpg

http://www.shokimages.com/links.php?file=w0zc1meed0ygmommfmdw.jpg

http://www.shokimages.com/links.php?file=ntiyy2tyyymuygec1rnj.jpg

http://www.shokimages.com/files/wmky1tjyjm5tb4kegozd.jpg

BELKİM BİR KERTENKELEYİM

Belkim bir kertenkeleydim

piç edilmiş bir yağmurun serini

bir güzelin çirkiniydim

çirkinlerin en güzeli

yeşil koşsa güneşlerin gölgesi

ben en hızlı yeşiliydim

kurbağa yarışlarında annemin

çatal matal kaç çataldım kim bilir

bin dereden bir kendimi getirdim

haydan gelip huya giden bir huysuz

heyheyler içinde bir heydim

belkim yedi belkim sekiz belaydım

düdük çalar hırsızlanmış polisler

ben korkudan üstlerime işerdim

üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü

karşısında önüm açık gezerdim

ağzı bozuk meymenetsiz bir ozan

rus cenginde çağanozdum bir zaman

iki gözüm iki koltuk-eviydi

mavilerim bir miyobun koynunda

kendi düşen köyler kentler ağlamaz

sur dışında ben oturur ağlardım

ekmek diye bağrışırdı bebeler

elma derler ben ortaya çıkardım

ağıtlarla kutlanırdı İsa-doğdu gecesi

fildişinden bir kuleydim yıktım kendimi

bilmem hangi keloğlanın fesiydim

bir püskülsüz sümbülteber tohumu

fesleğenler yaprak dökmüş şerrimden

bir naraydım kimse bilmez nereden

ya yakından ya uçmaktan gelirdim

belkim ince belkim kalın bir sestim

belkilerin kol gezdiği saatta

belkim belki bile değildim.

can yücel

Kılıç Balığının Öyküsü

bu bir kılıç balığının öyküsüdür

yazılmasada olurdu

ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu

uskumrunun arkasından gidiyordu

sürünün içinde bende vardım

sırtımda bir zıpkın yarası

mutlu olmasına mutluydum

nedense gitmiyordu kulağımdan; bir türlü

ağ var! sesleri

deniz kızı girmiş düşüme ben iflah olmam

dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı

dolanınca ağa çok geçmeden küserim

bir çocuk bile çeker sandala beni bu kadar ağır olmasam

beni böyle koşturan yaşama sevinci

kanal boyunca bir oyana bir bu yana

siz yokmusunuz siz; derya kuzuları

kestim kılıcımla karanlığımı dibin

yakamoz içinde bıraktım suları

Ah! aysız gecelerde olur ne olursa

sırtımda bir zıpkın yarası

atın beni mor kuşaklı bir takaya götürün

iğ gözlerimde; kılıcımda hüzün

satın beni satın beni

rakı için!

. .Halim Şefik Güzelson

gonlune saglık kardedes muzık te guzle olmus sunumda

Sevdalımsın

Cennetin güzelliğini üstünde toplamış,

Cehennem sıcaklığını kalbime saplamış,

Bu aşk yolunda çilelerime katlanmış,

Sevda yüklü meleğimsin,sevdalımsın.

Bazen Azrail olur canımı alırsın,

Bazen İsrafil olur kıyamet koparırsın,

Ama sen varya sen,

Sonuçta melek kalpli sevdalımsın.

http://groups.google.com.tr/group/siirvesen

Dostları Olmalı İnsanın

Dostları olmalı insanın,

Aynen gemilerin limanlari gibi

Zaman zaman uğradığın

Yükünü boşalttığın

Dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda

Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,

Geri döneceğin günü bekleme umuduyla

Bazen rüzgara o açmalı yelkenini

Yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla

Halatlarını çözmeli

Seni çok ama çok özlemeli

Dostları olmalı insanın,

Ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen

Düşünmediklerini düşündüren

Seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen

Gerektiginde senin için ateşi yutabilen

Yolunu ısıtan ustan olmalı,

Şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini

Sana verebilmeli soğuk bir kış gününde

Üzerindeki tek gömleğini.

Oğuzkan Bölükbaşı

gercekten guzel bır sıır ...teskkurler..

Yollar

Saatler aynı

Fakat yollar farklıydı

Aynı zamanı paylaşsalar da

Ayrı otobüslerde

Ayrı yolları kat ediyorlardı.

Belki o yollarda da

Yağmur yağıyordu.

Belki de o da başını

Yaslayıp cama;

Önünde uzayıp giden

Yollara bakıyordu

Yollar, umuda yolculuk

Ve kavuşma arzusuna

Gebeydi zmaan..

Belki ayrı yollardaydılar

Belki de aynı yollarda..

Telefonda sıcacık bir ses

"Seni Özledim" diyordu.

İçinde tarafsız heyecanlarla

"Ben de seni" diyebildi

Yollar ayrıydı

Ayrı olmasına ama

İçlerindeki özlemler

Yanıp tutuşurcasına kabarırken

Birbirlerini duyabiliyorlardı.

Aynı zamanda

Ayrı yollarda

İçlerindeki kor ateşlere karşı

Meltemi hissedebilmek;

Ancak doyumsuz sevgilerin

Zaferi olsa gerek..

Onlar;

Anı zamanlarda

Ayrı yollarda da olsalar

Biliyorlardı ki,

Onları ayıran yollar

Bir gün;

Aynı zamanda, aynı yerde

Yanıp tutuşan özlemlerini giderecekti

ŞİMDİ AĞLAYACAĞIM

göğsüme saplı bir hançer gibi

duruyor ayrılığın bedenimde

acısı büyük bilemezsin.

zinden gözlerin hayatımın aydınlığıydı,

toprağa can veren su gibiydi

susuz kaldım kuruyorum;

bilemezsin..

dayanılmaz bir ağrı sensizlik,

nutkumu kesen,

elden ayaktan düşüren;

bilemezsin.

en derinlerinden sinsice bir sızı

kök salıyor vücuduma,

kanser gibi yayılıyor

eriyorum mum gibi;

bilemezsin...

gözlerim kan çanağı,

azgın bir nehir,

yağmur öncesi bulut

ey cellat!

vur artık başımı;

yoksa şimdi ağlayacağım...

Bülent Öztürk

!!!...!!!

İşaret

Beni işaretler, işlenen tüm cinayetler?

Namluda mermi, bıçakta kan, ne der ayetler?

24.07.2007

İşaret II

Sokaklar çiğnenmiş... Hak tutsak... Çöker karanlık!

Bilenmiş çocuklar... İşaret bekler bir anlık!

26.07.2007

Sensizliğin Ertesi Sabahı

sensizliğin ertesi sabahı

dünya yoku artık sanki

sanki hiç bir şey yoktu

bir anda herkes çekilivemişti

yüreğim bile beni terk etmişti

hayallerim yoktu

rüyalarım yoktu

sanki,sanki hiç bir şey yoktu

bir ben kalmıştım ortada

yalnız yaşayan ada misali

ağaçlarım, onlar da terketmişti beni

deniz dalgalarını yüzüme vurmuyordu

korkuyordu belki de

çünkü anlıyordu beni

yüzüme vuracağı dalganın

hayatımın sonu olabilceğini biliyordu

bir ben kalmıştım ortada

nadasa bırakımış tarla misali

kimse ekmiyor, kimse biçmiyordu

papatyalar da artık çıkmıyordu

sensizlik vardı

uçsuz bucaksız

o ne olduğunu bilmediğim

niye geldiğini bilmediğim sensizlik

bir ben kalmıştım ortada

untulmuş bir sokak misali

karanlıktım

sokak lambalarımı da yitirmiştim

beni gören yoktu

ne olduğumu bilen yoktu

karanlık bir köşede

sessiz, sedasız yaşıyordum

belki de yaşadığımı sanıyordum

bir ben kalmıştım ortada

çiğnenen bir gül misali

kokmuyordum artık

insanlara baharı müjdeliyemiyordum

bülbül bile beni terk etmişti

anlamımı yitirmiştim çünkü

çünkü insanlar beni gördüğünde gülmüyordu

ya da sevinç gözyaşları dökmüyordu

sensizliğin ertesi sabahı

anla artık sevgilim

ben ölmüştüm...

AAA

AAA

Her şey bir rüzgara bakıyor abi

Bakma esrar çekip mayıştıklarına

Bir gün var ya, bir gün bu Mağribli çocuklar

Bir gün yakacaklar Paris'i

(Hakan Albayrak)

Geç bulunup erken kaybedilen bir dostun ayrılığının ardından İlkay Akkaya'nın bu parçası eşlik ediyor kendime...

ışığın sustuğu yerde gülüşlerin aydınlatır

payımıza düşen keder sevinçlerimizden kalır

bir daracık yerde kaldık sensiz dağlarım devrilir

uçarken yollarda ölen kuşların çığlığı kalır

gitme dağlar öksüz kalır/gitme yıldızlar azalır

gitme bu şarkı yarım kalır/gitme

gitme yüzün bende kalır/gitme çiçek susuz kalır

gitme bu şarkı yarım kalır/gitme

hazan şimdi genç ömrümüz bir temmuzun ortasında

geçeriz bu kıyametten gönlümüzde sızı kalır

bu şehri seninle sevdim sevgim ateş ortasında

beni sensiz bir başıma koyup gitme yazık olur

gitme dağlar öksüz kalır/gitme yıldızlar azalır

gitme bu şarkı yarım kalır/gitme

gitme yüzün bende kalır/gitme çiçek susuz kalır

gitme bu şarkı yarım kalır/gitme

AD

ad ad ad

nesneden çıkan dil

dilden çıkan nesne ol

ad da adada

dağ da

her cisim bir bedende kal

ve karışsın göğün mavisine sarısı güneşin bir genç kızın gülümseyen yüzünde

ad ad ad

düşünceyle bildiklerimizi

dilimizle yitirsek

ve silinse ezberimiz

yeniden biz olsak

taşla,ağaçla,inekle,arıyla da

Böylece bilgi sandıklarımızdan kurtulur

bilgeliğe karışırız ad ad ad 26.07.2007 AFYOn

KALDIM

sınıf tekrarıyım aşkında

adını unutacağım bir okulda

öğretmenlerime soruyorum seni

kimi zaman kararsızca gökyüzünü

başka zaman ağaçları,kurbağaları gösteriyorlar titrek parmaklarıyla

kaldım

senden uzak yaşamaya