İsabella'ya mektuplar

Sahi ellerim titrerken üzüntüden

Hiç mi "kurban olduğuna" acımadın..

Yazarken bile gözler dolu dolu

Sahibimdir. Zorda gelse sabretmek lazım.

Siz hiç sizi capcanlı görmeyecek biri için hazırlandınız mı?

Ben hazırlandım.

Gece yatmadan bunları giyip gideceğim hayali kurup

Sabah bir heyecanla kalkıp giyindiniz mi?

Ben giyindim.

Bayramlığını giyen çocuk gibi

Aynada kendime bakıp

Bende yakışıklı biri gibiyim dediniz mi?

Sürekli kendinize bakıp düzelttiniz mi kıyafetinizi?

Evet sevgilim

Sadece ve sadece senin için giyindim

Sana gider mi gibi

Sen beni beğen diye

Ve sadece beni gör diye

Bakmasın gözlerin benden başkasına

"yakışıklı erkeğin" olmak için herşey.

Sadece sana ait olmak için.

Gözlerine esir olduğum

Seni görmeden geçen her gün

Manasız bir gün bana

Kalbimin kuşları susuyor o zaman.

Eksik kalıyor bir yanım

Ellerimin boşluğuna bakıyorum garip garip

Seni görmeyince sanki herşey ters gidecek gibi geliyor

Sanki birşey olacak biz olmayacağız gibi

Çok korkunç...

Kıyamet gibi dehşetli bir şey görmemezlik

Ve seni görmek

Kalbimdeki kuş seslerini kavuşmaktır

Kış uykusundan uyanıp bahara merhaba demektir.

İçinin güvenle dolması demektir

Beni başka şeyler mutsuz edemez demektir.

Seni görmek güne merhaba demek gibi

Ve sen birgün kalkıp geleceksin şehrime

Aynı bulutun altında olacağız

Tıpkı aynı şemsiyenin altında olduğumuz gibi

Aynı yerlerde yürüyeceğiz birbirimize kaçamak bakışlar atıp

Aynı özlemi yaşayacağız

Bir o kadar yakın bir o kadar uzak olacağız.

Belki göz göze geleceğiz bir an

Utangaç bir gülüş kaplayacak yüzümüzü

Bir o kadar aşk dolu

Bir o kadar "iyiki varsın" edasıyla

İmbat rüzgarı esecek

Saçlarının kokusunu alıp bana getirecek

İçime çekip kalacağım öylece

Bu şehirden sen geçtin diyeceğim

Bu şehirde kokun kalacak

Bu şehirde ruhun bende kalacak

Bu şehirde ben olacağım

Adını duyunca şehrimin kalbin bir an heyecana kapılacsk

Beni yeniden yaşayacaksın o an.

Biliyorsun değil mi?

Yolunu hep gözlediğimi

Seni görmek için can attığımı

Biliyorsun değil mi?

Herkesin kendini düşündüğünü nu dünyada

Benim sadece seni düşündüğümü

Seninle uyuyup seninle kalktığımı

Biliyorsun değil mi?

Senin için ölebileciğimi

Gözlerine kurban olacağımı

Sadece sana bir dakika sarılabilmek için

Kilometrelerce yol yapabileceğimi

Biliyorsun değil mi?

Sahibim de sensin

Kadınım da sensin.

Biliyorsun değil mi?

Sensizliğin ruhuma ok gibi sağlandığını

Şifamın sadece sen olduğunu

Biliyorsun değil mi?

Seni herşeyden ve herkesten çok sevdiğimi

Deniz kenarındaki bir tepede

Gün batımını seyretmek vardı seninle

Maviliğin kızıllık ile buluşmasında

Omzunda senin varlığını hissetmek

Kalbimin "seni seviyorum" haykırışlarını

Dalga seslerinde saklamak

Ne güzel değil mi sevdiğim

Dalga seslerinin verdiği huzur

Ne güzel değil mi şu an?

Ve bir şiir dökülür dudaklarımdan

"İçimde kocaman bir sen

Ve bende kalan küçücük bir ben.

Görüyorsun ya, hep benimlesin"

Dalıp gitmişken sana

Yanağımda dudaklarının sıcaklığı

Bir buse ki bu ruhumu teslim almış.

Ne olur çekme dudaklarını

Isınsın her yanım.

Gözlerinle başbaşa kalmak;

Kıyamet kopsa umrunda olmamaktır.

Umut demektir.

Huzuru, benliğine doldurmak demektir.

Her seferinde çocuk gibi heyecanlanmak demektir.

***

Ellerini tutmak;

Kadınların neden ipek sevdiğini anlamaktır.

Sıcaktan kavrulmuş adama verilen bir bardak sudur.

Hep güvende olmaktır.

***

Hep O'na gidiyorsan

O'nu çok seviyorsun demektir.

Aklının ve kalbinin sahibidir.

Nerde olmak istediğini açıkca ilan etmektir.

Geçmiş diye birşey var

Bazen insanın aklına gelen

Bazende önüne konulan

Bir de şimdiki zaman var.

Şimdi hissettiklerin yaşadıkların var.

Geçmişte birine "seni seviyorum" demiş olman

Şimdi onu sevdiğin anlamına gelmez.

Hatta unutmadığın anlamına da gelmezken.

Ve bugün seninleyken sadece sana ait iken

Nasıl geçmiş, insanın hatası olabilirki.

Korkuyorum dediğimde

"korkma" diyordun

Bilirdim en mutlu anların sonunda hüzün bizi bulur diye

Ve hala korkma diye biliyor musun?

Korkuyor insan bu kadar severken

Herşey haddinden mükemmel giderken

Başına geleceğini acz içinde bekliyor...

Hüznü seviyordun ya ondan bu geceye

Hüzün bıraktın.

Ama beni bırakma hiç.

Etme bulma dünyası derlerdi hep

Geçmişte kime ne haksızlık yaptım ki

Şimdi buna maruz kalabiliyorum

Yoksa yapacak mıyım?

Onlarca soru soruyorum sana bana dair kendime

Sevgime farkındalık katayım diye

Sıradanlaşıp alışkanlık hale gelmeden sevmeye devam etmek için

Ancak öyle coşku tutku sabit kalır.

Anca öyle seni her canlı gördüğümde kalbim küt küt atar.

Üzerinden ne kadar yıl geçse de hiç azalmaz.

Neydi son sözümüz.

Seni hayatımdaki bütün insanlara verdiğim sevgiden daha fazlasıyla seviyorum.

Saftım hatta salaktım ben.

Sevmiştim sadece.

Kandırmadan, samimice

Belki unutmuşundur o günü

"Yalan söylerken bile samimi ol." demiştim

O zaman yalan sadece bir detay olur sevgide.

Çünkü bilirsin o yalan sadece sevgisindendir.

Ne demiştin İsabella'm

"seni çok mu seviyorum" demiştin.

Gerçekten mi?

Bugün "Dudak Payı" şiirini okuyunca

Tayfun abimin sözleri aklıma geldi.

"Al sana dudak payı bıraktım," diye bardağın yarısını doldururdu.

Evet evet doğru tahmin ettiniz

Büyüktür dudaklarım biraz

Yinede parmaklarınla okşayıp kıymet verecek kadar senin o

Okşarken öpülecek kadarda çok güzeldi parmakların.

Sahi yine aynısını yapar mıydım İsabella'm...

Hiç bir pişmanlık duymadan..

Bazen evin içinde volta atıyorum

Bir kader mahkumu gibi

Duygularım birbiri içine karışmış.

Korku ümit bir arada.

Ve bir yandan ter boşalır tenimden

Bilirsin çok terlerim ben

Sil sil bitmez hatta kokuna karışır.

Bazende gözyaşını saklar o terler

Kimse anlamaz ağladığımı

Kimseler duymaz

Yalnız ve çaresiz

Hey deli adam

Haddinden fazla deli olan adam

Sevdiği kadın için her çılgınlığa hazır olan adam

Senin en güzel tarafın ne billyor musun?

-Nedir?

-Umuttur. Umut

Herşeyi mümkünmüş gibi gösteren bir umudun var

O kadar sahiciki

Biliyorum birgün gerçek olacak....

Birgün benim olacaksın...

Ve hep senin...

Beklemek sevginin en zor eylemi

Hele ki sevilen tarafından bir silah olarak kullanılırsa

Eşi görülmemiş bir işkence metodu olur

Adına da bekletilmek denir.

Çaresizce işkencenin bitmesini beklersiniz..

Şimdi hasret uzun bir yolculuk

Geçmek bilmeyen yol önümde

Çözemediğim bir denklem

Seni bana getiren mi?

Seni benden götüren mi?

Hoşgeldin şehrime

Gecemizi aydınlattın

Yıldızlar bile daha parlak seninle

Kokun yavaş yavaş sarıyor şehrimi

İçime çekerken kokunu,sıcaklığın da doluyor bedenime

Ruhum sarhoş

Kelimelerim suskunluk zırhına bürünmüş

Kalbim hala özlem dolu

Doymadı doymayacak sana

Hep seni isteyecek..

Senin olarak ölecek bu beden....

Bir İmbat rüzgarı eser ruhumun derinliklerine

Bir hasreti yüklenip gelmiş

Üşenmeden üstüne çaresizliği de eklemiş

Bu da geçer be gönül diye nasihat ederim kendime

Çabuk geçsin lütfen

Alışmak kötü birşey

Alışmadan sensizliği çekip gitsin.

Beni yalnız senle başbaşa bıraksın..

Gözüm camdan dışarı dalarken

Yeşil bir güzellik gözlerimin önünde

İçimden geçen onlarca hayal

biraz hayıflanma

biraz kader

bir su kaydırağından aşağı düşüp

gerçeklerle yüzleşme vaktidir belki

Belki anlarım bir el uzatma uzaklığında olup

Dokunamadan geçecek ömrü..

Bir akşamüstü vakti

Sahil kenarında

Rüzgarla duvarları döven dalgalar

Her tarafta insan sesleri

Gülüp eğlenen insanlar

El ele dolaşan insanlar

Kendi elime bakıyorum bomboş

Kokun burnumda yanımda gibisin

Ama yoksun.

Göremiyorum varlığını

Sadece bir kokun kalmış bana...