Şiir Paylaşım Alanı

Nefesimsin

Sen bir çiçek değilsin ki ;

sonbahar geldiğinde dal dal kuruyacaksın

sen bir gün değilsin ki ;

gece olunca karanlığa karışacaksın

sen bir şiir değilsin ki ;

son satırında sonra noktayla sonlanasın

sen nesin biliyor musun?

Yasadıkça seninle devam edip seninle biten

içimdeki nefessin sen..

Ve biliyorsun ki ben nefessiz yaşayamam

dört duvar arası kapanmaz ki

sendeki özgür ruh

ölünce parçalanmaz ki

bendeki özgür ruh

sevişe sevişe azalmaz ki

tendeki özgür ruh

kopyalayarak çoğalmaz ki

gendeki özgür ruh

BABAZULA

BİTMEYECEK GİBİ

Bu yangın bu telaş

Bitmeyecek gibi

Kahrolası acılar

Dinmeyecek gibi

Hüzün dolu günler

Geçmeyecek gibi

Yaşadığım bu acı

Dinmeyecek gibi

İçimde yanan ateş

Sönmeyecek gibi

Gidenler geriye

Dönmeyecek gibi

Sonuna kadar varım

Ölmeyecek gibi

Yaşadığım bu acı

Bitmeyecek gibi

-KENDİM-

Yeniden Doğmak

Uçurumun eteklerine yüzlerini silenler

İkileminde yürüyor karanlık yolun

Baharın konuştuğu- suskun yazlardan-

Geçip gidiyor zaman.

Uzandı yüreğinin bulanık sularına

Usulca örtü kirpiklerini gözlerinin üstüne

Dudaklarında yaralı sözcükler dökülüyordu

Ne olurdu büyüseydi dilindeki çığlık

Sözcüler kanayarak sızıyordu yanaklarından

Haykırırken adını özgürlüğün

Dil yarası dişlemiş ağız içini.

Hiç bir gerçek acımasız değildi bu kadar

Aşkı bekleyen sonsuzlukta

Sağanağa tutuldu bakışları

Yağmur yüklü bulutlar geziniyor gözlerinde

Kanayan yaraları kabullenip- susmadan

Kayıklar yüzdürerek kanında -yarına

Uzak denizlere salarak sevdayı- inadına

Özlemiydi onun yeniden doğmak.........

abdullah oral

YENİLİĞE DOĞRU

Her gün bir yerden göçmek

Ne iyi

Her gün bir yere

Konmak ne güzel

Bulanmadan, donmadan

Akmak ne hoş

Dünle beraber

Gitti cancağızım

Ne kadar söz varsa

Düne ait

Şimdi yeni şeyler

Söylemek lazım

Mevlana Celaleddin Rumi

âdem-i zâde eger bî-edeb est, âdem nist

fark der cism-i benî âdem ü hayvan edeb est

çeşm be küşâ-yı bi-bîn cümle kelâmullâh râ

âyet âyet hemegî ma?nî-i kur?ân edeb est

mevlana

saatim 2002 de takılı kaldı ne o ileri gitti nede ben

Rüzgar'da hasretinle ne ateşi yaktım da

Bir seni yakamadım beni yaktığın gibi!

Mahpus'ta gün, çölde su, oruçta ekmek gibi bekledim seni!

Sen ise araya korkular koydun, yasaklar koydun!

Bitmez tükenmez engeller koydun

Şimdi neredesin diye sakın sorma bana !!!

Sen çağırdın'da ben gelmedim mi !

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara

Bu kasvetli akşamlara Ağlamazdım

Gidenlerin ardından Üzülmezdim

Ayrılanlara Bakıp içmezdim

Tren istasyonlarına, otobüs duraklarına

Usluydum masum çocuklar gibi

Delirmezdim, savrulmazdım, küfretmezdim

Hele ölmeyi, hele ölmeyi hiç düşünmezdim

ŞİMDİ SORUYORUM SANA

Adı sevda ise bu CEHENNEMİN Sen yaktın'da ben yanmadımmı???

Biliyorsun bütün korkularına arka çıktım OLMADI!

Haziran'da kar oldum yağdım avuçlarına OLMADI!

Dağlara merdiven dayadım OLMADI!

Sevdim OLMADI!

Yandım OLMADI!

Artık benden pes !

Bu aşkın biletini istediğin gibi kes !

Nasılsa gidiyorsun

Arkanda ağlayan bir çift göz,

Yıkılmış bir dağ

Paramparça bir yürek görmek istemiyorsan

Çek silahı daya alnıma

Titrersem nağmerdim!

SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ?!!

Ankara da deniz var mı?

Yıl 1972

Altı mayıs şafağına gebeydi gece

Ölümün adını kazımışlardı güllere

İşbirlikçilerin korku kaçkını bakışlarını

Ekliyorum gelen günlere.

Gayrı yarım kalan ezgilerin duraklanıp

Soluklandığı yer yüreğim.

Umut sularına olta atmışlar denizlerin

Kıyılara vurmuş özgürlük.

Dipsiz kuyular gölgesine sığınmış uçurumların

Dil yüreklenmiş yusufçuk kuşunun kanatlarında

Yüreğini tartar okyanus depremlerinin

Albatrosların özgürlük tutkusu?

Zaman kendi vahalarını yaratmış

Çöl kaçkını bedevilerde Kerbela korkusu

Adlanmışlar Hüseyin?in katline.

Hırlısı hırsızı ve namussuzu.

Gün ağarmadan kesildi rüzgarın suluğu

Yaslara düştü Ankara, sokaklar yağmur kaçkını.

Sevdayla sahilleri okşayan dalgalar yok artık

Süt liman deniz okşamıyor çakıl taşlarını.

Kara yel vurmuş zafer çiçekle yen dallara

Üç karanfil koparılmış dalından/üç kızıl gül.

Ve bir şafak vakti

Denizin dalgaları kuşatmış Ankara?yı

Onların sevda sularına kapıldı yüreğim.

Sorsalar.

Ankara?da Deniz var mı?

Var dostum var can yoldaşım

Hemide en güzeli Denizlerin

Denizlerin en güzeli Ankara?da.

Karadeniz gibi dalgalı

Marmara gibi sevdamızın içine akan

Akdeniz gibi sevdalı

Bir deniz var Ankara?da

Hemi de dostum Denizlerin en güzeli.

Kızıl derenin kanlı sularının

Karadeniz de coştuğu gibi

Coşuyor onun dalgaları

Ankara sokaklarında

Yalın ayak çırılçıplak halk için var dostum

Hemide denizlerin en güzeli Ankara?da.

Kondu bebeleri umutsuz kalmasın diye

Emek sanayide katlolmasın diye

Anaların yüreği artık yanmasın diye

En güzeli dostum

Denizlerin en güzeli Ankara karşı yakada?

Karşı yaka sahilimiz

Sular derya kadar temiz

Utanmayın bakın beyler

Dağları kuşatmış deniz..

Abdullah Oral Mayıs 1986

Bu yüzün arkasında saklıdır başka bir ben

Doğruyu söylemeyen herşeyden bıkmış birben

Artık gülmüyorsam bir nedeni vardır

Artık sevmiyorsam bir nedeni vardır

Artık duymuyorsam ne beklersin ki benden

Çek git kurtul vaktin varken

Çek git kurtul benden

Bu yüzün arkasında saklıdır başka bir ben

Derdini söylemeyen kendini boğmuş bir ben

Artık gülmüyorsam bir nedeni vardır

Artık sevmiyorsam bir nedeni vardır

Artık duymuyorsam ne beklersin ki benden

çek git kurtul vaktin varken

Çek git kurtul benden

Sözlerle yıpratılmış ağlarken gülen bir ben

Sessizce aldatılmış zavallı ezik birben

Benden uzakta doğmuş beni besleyen bir ben

Yokluğundan usanmış beni özleyen bir ben

Bazen başkası olmuş ölüp dirilmiş birben

Herkesi dostu bilen herkesten kopuk bir ben

Yağmur şimdi penceremde

Islak ellerini veriyor bana

Rüzgarın ıslığında duyuyorum nefesini

Mutluyum gökyüzünü seyrederken

Öpüşlerini duyuyorum tenime değen

Yükselen ıslak toprağın,

buğusunda alıyorum kokunu

Ve..

Her çiçeğin kalbinde;

görüyorum sevgini

Uçan kuşa söylüyorum

Yağan yağmura

Danseden rüzgara

Ve salıncaktaki çiğ tanelerine

seni sevdiğimi

ve daha bilinmeyen herşeye..

Ağzının ne kadar güzel olduğunu bilseydin

Görmeyeyim diye gözlerimi öperdin.

Ağlarsın

Kırdığın kadehte kalan ömrümden,

Ağlarsın içtiğin yılları bilsen.

Hicrinle sararıp solan ömrümden,

Ağlarsın biçtiğin dalları bilsen.

Sefiller gücünü bende sınadı,

Kimi kaçık dedi, kimi bunadı;

Berdûş eleştirdi, sarhoş kınadı,

Ağlarsın düştüğüm dilleri bilsen.

Ar ettim sakladım uğraşlarımı,

Haberdâr etmedim sırdaşlarımı.

Gizlemek isterken gözyaşlarımı,

Ağlarsın seçtiğim yolları bilsen.

Felsefe böyledir dîvânelerde,

Teselli aranır bahanelerde,

Bir kadeh mey için meyhânelerde,

Ağlarsın döktüğüm dilleri bilsen.

Ateşe su dedim göz göre göre,

Aklım zavallıydı duyguma göre,

Bahtına şükretti Mecnûn bin kere,

Ağlarsın düştüğüm çölleri bilsen.

Cemal Safi

Dönüşü Olmayan

Senmisin neşemi götüren zalim

Seninde bugün son gülüşün olsun

Aşkımı burnumdan getiren zalim

Dönüşü olmayan gidişin olsun.

En kötü günümü arattın bana

Ne benli hayalin nede düşün olsun

Melekten bir şeytan yarattın bana

Dönüşü olmayan gidişin olsun.

Kimseden merhamet dilenmemiştim

Kapımda dilenmek son işin olsun

Kimseye ah edip ilenmemiştim

Dönüşü olmayan gidişin olsun.

Ben aşkın narına yandım seninle

Mum gibi eriyip sönüşün olsun

Gözyaşın ismimi yazsın diline

Dönüşü olmayan gidişin olsun.

Hıçkıra hıçkıra çığlık çığlığa

Martılar misali ötüşün olsun

Peşimde koşuştur soluk soluğa

Dönüşü olmayan gidişin olsun

Sarhoşa meze ol meyhanelerde

Günahkar ellerde bitişin olsun

Enkazın bulunsun viranelerde

Dönüşü olmayan gidişin olsun

Cemal Safi

AMAN KAPILMAYIN... SÜRÜKLER BU ŞİİRLER İNSANI. ÜSTAD FENA DÖKTÜRMÜŞ...

En Zayıf Anımda

Daha düne kadar sensiz olamam,

Ben senin gölgende varım diyordun.

Sensiz okuyamam ,sensiz yazamam,

Sensiz aklım bile yarım diyordun.

Sen beni en zayıf anımda vurdun.

Şarapla tütünle açtım arayı,

Bir de sen terk ettin bahtı karayı,

Bir seni düşündüm bir sigarayı,

Demek ki şeytanca bir tuzak kurdun.

Sen beni en zayıf anımda vurdun.

Bir yandan gönlümün işret çağrısı,

Bir yandan midemin ince sancısı,

Tetiği vaktinde çektin doğrusu,

Demek ki aylarca pusuda durdun,

Sen beni en zayıf anımda vurdun.

Övgüye değerdi oyun takatin,

Alkışlık bir roldü her hareketin,

Giderken vicdanın ve sadakatin,

Lügatçe manası ne diye sordun,

Sen beni en zayıf anımda vurdun.

Hayrını umsan da hain kararın,

Eyvah?la telafi olmaz zararın,

Yarama tuz bastı ani firarın,

Düşerken tuttuğum son dalı kırdın.

Sen beni en zayıf anımda vurdun

Cemal Safi

Rücu

Sen benim gözümde bir kifayettin

İlk değil alçağı yüksek görüşüm

Sanma ki sen bana ihanet ettin

O senin aslına rücu edişin

Gün olur kediye düldül derim ben

Gün olur baykuşa bülbül derim ben

Tedirgin etse de gerçek ötüşün

O senin aslına rücu edişin

Caymadım cüceyi yüce görmekten

Caymadım cahile cüret vermekten

Gözümden düşse de hal ve gidişin

O senin aslına rücu edişin

İlk defa vurmadım başımı taşa

Yanıla yakıla geldim bu yaşa

Sanma ki sen beni aldattın hâşâ

Çoktandır başladı bende bitişin

O senin aslına rücu edişin

Kahrını çektiysem vardır bir neden

Sensin bu duyguyu bende üreten

Gübredir toprağı verimli eden

Kim kimi kullanmış şöyle bir düşün

O senin aslına rücu edişin

Oyun bitti bu son perde son gala

Güçlü olsan başarırdın pekâlâ

Aslan rolü yakışmıyor çalaka

Bırak ta kendine gelsin gidişin

O senin aslına rücu edişin...

Cemal Safi

Muhtaç Ol

Müptela olduğun tütün olayım,

Dilerim mecbur ol aşk ateşime,

Aklında fikrinde hep ben kalayım,

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Dostlarla sohbeti bensiz açama,

Bir acı kahveyi bensiz içeme,

Canından vazgeç de benden geçeme.

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Bir gece yanında olamayınca,

Dönele dur beni alamayınca,

Düşmanından dilen bulamayınca,

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Veda et en kutsal değerlerine,

Dumanım dert olsun ciğerlerine,

Sağ salim çıkama seherlerine,

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

İnim inim inle pençeme düş te,

Nefret et her nefes alış verişte,

Lanetle an beni her öksürükte,

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Sen mi ışığımı çaldın gözümden

Soluğun kesilsin benim yüzünden,

Yatalak olsan da çıkma sözümden

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Unut bin bir türlü eziyetimi

Hatırla yalancı meziyetimi

Küllüklerde ara izmaritimi

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Çek beni içine, hele hele çek,

Çek benim zehrimi, bile bile çek,

Çek benim kahrımı, çile çile çek,

Sen ki haciz koydun her hevesime,

Muhtaç ol benim bir nefesime.

Cemal Safi

Kış Gelmez Oldu

Kimi gerçek kınar kimi şakadan,

Sanırlar elimden iş gelmez oldu.

Destek alsam Çin?den Amerika?dan,

Zalim kaderimle baş gelmez oldu.

Gayem ne safahat, ne saltanattı.

Felsefem hep şükür, hep kanaatti.

Kahve açtım garsonlarım çay sattı.

Çatlaksız kırıksız boş gelmez oldu.

Kenardan köşeden borç yiye yiye,

Servetim yük olmaz oldu kediye,

Soba bayi oldum güz geldi diye,

İlkbahar yaklaştı, kış gelmez oldu.

Yaslanamam betonarme yapıya,

Çökeceği tutar şanssızlı bu ya,

Kaç yıl gele attım bir tek kapıya,

Ecelim geldi de şans gelmez oldu.

Neyi esirgesem gelir nazara,

Bahçevan oldum da bir gülizara,

N?olur bülbül ötsün bir gün kazara,

Saksağandan başka kuş gelmez oldu.

Bu nasıl adalet, bu nasıl dava?

Tatlı lokma yiyemedim bedava,

Hangi toyda kaşık atsam pilava,

Benden başkasına taş gelmez oldu.

Gün günü arattı duygularıma,

Geceler güç kattı kaygılarıma,

Kabuslar kastetti uykularıma,

Hayra yorulacak düş gelmez oldu.

Tehlike çalsa da bütün hatlarım,

Dosta vız geliyor tüm imdatlarım,

Nice şiirlerim iltifatlarım,

Yarin kulağına hoş gelmez oldu.

Kör olası gözüm, pınardı hani?

Her dostu ağıtla anardı hani?

Dağ gibi babamı aldı da fani,

O gündür bu gündür, yaş gelmez oldu.

Cemal Safi

kıme aiit bu şiir

prd ya gecenın sersemliği sanırım bırde okudum şiiri körmusun demekte haklısın sonradan gördum valla

estağfirullah. bu vakitte normaldir