*GÜN İSİMLERİ
--- Pazartesi:Pazar ve ertesi sözcüklerinin birleşiminden meydana gelmiş bu sözcükte, hece düşmesi vardır; ertesi sözcüğünün "Er" hecesi düşmüştür.
Ertesi, öz Türkçe basit bir kelimedir ve kökünün erte, ert, hatta er olduğu düşünülmektedir."Erte", eski Türkçede sabah, tan vakti, yarın; "Ert", eski Türkçede geçmek, bir yerden başka yere geçmek; "Er", eski Türkçede olmak, olgunlaşmak, var olmak gibi anlamlara sahiptir ve imek ek fiili, ermek biçiminden türemiştir.
--- Salı: Pazartesi ile çarşamba arasında haftanın ikinci günü olan salı gün adı, dilimize iki ayrı dilden gelmiş olabilir: İlki Arapça üçüncü gün anlamında Sellase, Selase sözcüğü, ikincisi de Farsça-Süryanice gene üçüncü gün anlamında "Seşenbe" sözcüğüdür. Eski Türkçede bu güne "Üçünç" denir.(Kaynak: Wikipedia) Nişanyan'ın etimolojik sözlüğünde, bu kelimenin Arapça olduğu ve "Sülüs" kelimesinden türediği; fakat ses değişikliklerinin açıklanmaya muhtaç olduğu söylenmektedir.
--- Çarşamba : Farsçadaki dört anlamındaki "Çehar" ile, gün anlamına gelen "Şenbe" kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur. Anlamı, dördüncü gündür.
--- Perşembe: Farsça beş anlamındaki "Penç" ile gün anlamındaki "Şenbe" kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur. Anlamı, beşinci gündür.
--- Cuma: Aslı, Arapça "Cum'a" olan bu kelime, Arapçadaki "Cem" kelimesinden türemiştir. Cem kelimesi Arapçada bir olmak, toplanmak, toplanma yeri gibi anlamlara sahiptir. Cemiyet, camia, cuma, cemaat gibi kelimeler, cem sözcüğünden türemiştir.
--- Cumartesi: Haftanın altıncı günü olan cumartesi, cuma ve ertesi kelimelerinin birleşiminden oluşmuştur. Türkçede vurgu sonda olduğundan, bu iki kelime birleşirken, bir de ses düşmesi yaşanmış; "e" sesi düşmüştür. Kahvaltı kelimesinde de pazartesi ve cumartesi kelimelerinde gördüğümüz ses düşmesi vardır. Türkçede vurgu sonda olduğundan, Türkçe ve Türkçeleşmiş birçok türemiş, basit veya bileşik kelimenin orta ünlüsünde ses değişimi ve düşmesi ile karşılaşırız.Yazı diline yansımamış, fakat konuşma dilinde kullandığımız; Gelecek>Gelicek>Gelcek , Ötürü>ötrü orta ünlü düşmesi ve değişimine örnek sayılabilir.
--- Pazar:Aslı "Bâzâr" olan bu sözcük, Farsça kökenlidir ve iki anlamı vardır: Birinci anlamı,çarşı veya alışveriş edilen yer; ikinci anlamı, bir gün ismi. Bezirgan ve pazartesi, bazar kelimesinden türetilmiş, eş köklü sözcüklerdir.
*GÜN İSİMLERİ
--- Pazartesi:Pazar ve ertesi sözcüklerinin birleşiminden meydana gelmiş bu sözcükte, hece düşmesi vardır; ertesi sözcüğünün "Er" hecesi düşmüştür.
Ertesi, öz Türkçe basit bir kelimedir ve kökünün erte, ert, hatta er olduğu düşünülmektedir."Erte", eski Türkçede sabah, tan vakti, yarın; "Ert", eski Türkçede geçmek, bir yerden başka yere geçmek; "Er", eski Türkçede olmak, olgunlaşmak, var olmak gibi anlamlara sahiptir ve imek ek fiili, ermek biçiminden türemiştir.
--- Salı: Pazartesi ile çarşamba arasında haftanın ikinci günü olan salı gün adı, dilimize iki ayrı dilden gelmiş olabilir: İlki Arapça üçüncü gün anlamında Sellase, Selase sözcüğü, ikincisi de Farsça-Süryanice gene üçüncü gün anlamında "Seşenbe" sözcüğüdür. Eski Türkçede bu güne "Üçünç" denir.(Kaynak: Wikipedia) Nişanyan'ın etimolojik sözlüğünde, bu kelimenin Arapça olduğu ve "Sülüs" kelimesinden türediği; fakat ses değişikliklerinin açıklanmaya muhtaç olduğu söylenmektedir.
--- Çarşamba : Farsçadaki dört anlamındaki "Çehar" ile, gün anlamına gelen "Şenbe" kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur. Anlamı, dördüncü gündür.
--- Perşembe: Farsça beş anlamındaki "Penç" ile gün anlamındaki "Şenbe" kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur. Anlamı, beşinci gündür.
--- Cuma: Aslı, Arapça "Cum'a" olan bu kelime, Arapçadaki "Cem" kelimesinden türemiştir. Cem kelimesi Arapçada bir olmak, toplanmak, toplanma yeri gibi anlamlara sahiptir. Cemiyet, camia, cuma, cemaat gibi kelimeler, cem sözcüğünden türemiştir.
--- Cumartesi: Haftanın altıncı günü olan cumartesi, cuma ve ertesi kelimelerinin birleşiminden oluşmuştur. Türkçede vurgu sonda olduğundan, bu iki kelime birleşirken, bir de ses düşmesi yaşanmış; "e" sesi düşmüştür. Kahvaltı kelimesinde de pazartesi ve cumartesi kelimelerinde gördüğümüz ses düşmesi vardır. Türkçede vurgu sonda olduğundan, Türkçe ve Türkçeleşmiş birçok türemiş, basit veya bileşik kelimenin orta ünlüsünde ses değişimi ve düşmesi ile karşılaşırız.Yazı diline yansımamış, fakat konuşma dilinde kullandığımız; Gelecek>Gelicek>Gelcek , Ötürü>ötrü orta ünlü düşmesi ve değişimine örnek sayılabilir.
--- Pazar:Aslı "Bâzâr" olan bu sözcük, Farsça kökenlidir ve iki anlamı vardır: Birinci anlamı,çarşı veya alışveriş edilen yer; ikinci anlamı, bir gün ismi. Bezirgan ve pazartesi, bazar kelimesinden türetilmiş, eş köklü sözcüklerdir.