Olric

-Bu yol nereye çıkar Olric?

-Hiçbir yere efendimiz.

-Hiçbir yer neresidir Olric?

-Doğru yerdir efendimiz.

-Gidelim mi?

-Vardık efendimiz!

hepimizde vardır olriclik biraz ama çoğumuz bastırırız,azıcık bişeyler söylese ümüğünü sıkarız egomuzun ihtirasımızın,şehvetimizin....mengenesinde boğulur kalır zavallı..

?Ölümü bilerek yaşamak istiyorum Olric. Yaşamın anlamını bilmek için, ölümün anlamının karanlıkta kalmasını istemiyorum.?

Olric bir düş, bi sanrı... Olric koca bir yanılgı, bir muamma ve dahi bir can acısı... Olric...

Olric sus da kafamı toplayayım biraz, çık git arka bahçeye ya da her nereye istersen...

http://img24.imageshack.us/i/fft22mf32085.jpg/

? Olric bak! Bu açlık ve sefalet!

? Peki efendimiz, bu çocuk için üzülmekten başka ne yaptın?

? Hımm, hiç! Ama şey?

? Aması yok efendimiz! Madem dem vuruyorsun öyle uzaktan uzağa hatta kıtalar arası üzülmek, seni seviyorum demek kolay?

? Olric, işte bunu seviyorum. Unuttuğum şeyleri?

?Tamam efendimiz, tamam. Hazırlayın üç beş eşya yollayın dekontu sonra görüşürüz.

?Peki Olric.

- Yağmur yağıyor olric.. ıslanıyor etraf.. ağlasak kimse anlamaz değil mi?

- Anlamaz efendimiz..

- Tut ki güneş açtı.. papatyalardan taç yapar mı saçlarımıza?

- Bilinmez efendimiz...

- Yıldız kaydığında diler mi bizimle olmayı?

- Sanmam efendimiz...

- Ben de sanmam... gidelim olric...

- Gidelim efendimiz....

...

ve ben olric

düşmeseydim düşlerimin sırtından

zaten inecektim...

...

-Daha kaç kez ıskalayacağız hayatı olric?

-Oklarımız bitene kadar efendimiz.

- bu yol nereye çıkar olric?...

- hiçbir yere efendimiz...

- hiçbir yer neresidir olric?...

- doğru yerdir efendimiz...

- gidelim mi?...

- vardık efendimiz...

- sustu mu olric?

- sustu efendimiz...

- biz de susalım mı olric?

- siz bilirsiniz efendimiz...

- bizi susmasına kabul eder mi olric?

- eder efendimiz...

- sevelim mi olric?...

- sevmek nedir efendimiz?

- sevmek vazgeçmektir olric..

- vazgeçtiyseniz sevelim efendimiz...

- Gidelim mi olric?

- Gidelim efedimiz ....

- Nereye olric?

- O'na efendimiz...

- O nerde olric?

- Kalpte efendimiz..

- Gidelim olric...

kimdir okurun merakini giciklayan bu garip adli adam? romanin daha ilk sayfasinda anlatici, selim*'in turgut*'a yazdigi mektuptan soz ederken " o zamanlar daha olric yoktu" demis ve ileride belirtecegini ima etmisti. gercekten de olric ilk kez genelev sahnesinin yer aldigi bolumde belirir turgut'un kafasinda. niye bir turk adi degil de, olric? bazi tahminler yurutulebilir olsa olsa. bir ad olarak charles dickens in buyuk umutlar* romanindaki karakterlerden biri olan kotu ve sevimsiz orlic geliyor insanin aklina. iki ad arasindaki benzeyis cok acik ve orlic in buyuk umutlar'in kahramani pipin kotu yanlarini temsil eden "oteki ben"i oldugu soylenir. tutunamayanlardaki olric de turgut'un "oteki ben"ini temsil ediyor ama kotu yonunu degil kuskusuz. turgut'a "efendimiz" diye seslenen, akilli ve sadik bir usak gibi davraniyor ve bir yandan da hamleti cocukken kac kez omuzlarinda tasimis soytari yorick ile cagrisimlar uyandiriyor. romanda kendinde hamlet'ligi yakistiran turgut'un usaginin da yorick degilse de olric olmasi uygun gorulmustu belki de. kesin olan bir sey varsa o da turgut-olric ikilisinin edebiyat tarihinde don kisot-sancho panca ikilisi gibi bir cift olusturduklari. okumus, iyi niyetli ama hayal dunyasinda yasayan don kisot ile, cahil ama gercekci sancho panca ikilisi bu temanin arketipi sayilir. biliyoruz ki fielding in tom jones ve partaidge cifti, charles dickens'in pickwick ve usagi sam wellers cifti, conan doyle*un sherlock holmes ve dr watson cifti vb. bu ikili temasinin cesitlemeleridir. atay*in turgut ile olric'i bu baglamda dusundugu cok acik, cunku bu bagi turgut ile konusurken olric kendi kuruyor. "don kisot buyuk bir soyluydu efendimiz. kendisine buyuk saygim vardir. onun gibi birine hizmet etmekten seref duyardim" (s.379) atay'in bu ikili gelenegini biraz degistirerek, usagi, (turgut'un ic catismalarini dialoga donusturme olanagini saglamak icin) efendisinin yalniz kafasinda yasayan bir karakter olarak kullanmasi ilginc bir yontem."

berna moran, turk edebiyatina elestirel bir bakis, cilt 2, bolum 12, sayfa 218

ben biraz daha oblomov oldğumuzu düşünüyorum...

hepimiz olrik değiliz ama hepimizin içinde bir olrik olabilir

Sevelim mi Olric...?

- Sevmek nedir efendim..?

- Sevmek vazgeçmektir Olric....

...- Vazgeçtiyseniz sevelim efendim.."

Herkes geçer diyor . Geçer mi Olric ? Herkes

ne bilir acımı . Herkes ne bilsin acımızı . Yaşar gibi yapmaktan Özlemez

gibi yapmaktan iyiymiş gibi yapmaktan...Nefes

alıp onu içimde tutmaktan O nefeste boğulmaktan Sıkıldım .Ki

nefessizlikten değil nefesten bogulmaktır marifetimiz Olric .

- Evet efendimiz

. Bana katıldığını bilmek güzel . Arada ses vermen güzel .

Içimin sesi de olmasa ölürüm yalnızlıktan .

Mısra 263: Hayattan yok çıkarım

(...) Yaptıkları işin gizli kalmasını isteyenler, bunda başarıya ulaşacaklardır. Kimse, onların varlığıyla tedirgin olmayacaktır. Bir gün öldükleri zaman, arkalarında küçük bir iz, bir gözyaşı, bir eser bırakmadan yok olacaklardır. Gazetedeki ölüm ilanı bile, yedinci sayfada bir kenarda kalacak, kimsenin gözüne çarpmayacaktır. Hayattan çıkarı olmayanların ölümden de çıkarı olmayacaktır. Ölüm bile onların adlarını duyurmaya yetmeyecektir. Herkesin mezarında güller ve menekşeler büyürken, onların mezarlarında otlar büyüyecektir. Mezarları bir kenarda kalmasa bile, büyük ve muhteşem anıtların arasına sıkışıp kaybolacaktır. Cennetteki muhallebicide de garson onlarla ilgilenmeyecektir. Ağız tadıyla bir keşkül yiyemeden masadan kalkacaklardır. Gene de bahşişe bir bahşiş bırakmak zorunda kalacaklardır. Hayattan çıkarı olmayanların hayatı, çıkmaza sürüklenecektir. (...)

Tutunamayanlar, Oğuz Atay, 201-202, İletişim.

o zamanlar henüz olric yoktu.. aşkları sorgulamıyorduk, gördüğümüz rüyaları gerçek sanıyorduk ve en önemlisi "keşke"nin nasıl yazıldığını bilmiyorduk."

Ben yüzüme kondurduğum hüzünle boyardım her şeyi?

sen hazan yüzlüm olurdun olric?

........

Az´ım olric...azımsanıyorum...azım sanıyorum!...

gidip bir köşede biriktirme zamanım geldide geçti bile?

ki az zamanda ne şiirler biriktirmiştim içimde?

:(:(

Ne okusam, elime ne alsam içimdeki kitap canavarı -canavarlar içte olur- hep Tutunamayanlar arıyor Olric. Yok mu bu derdin bir çaresi, nasıl kurtulunur bundan? Nietzsche bile yazmamış buna bir çare. Bir not düşebilirdin elbette kitabın başına: "Bu kitap hayatınızda okuyacağınız son kitap olsun, bundan sonrakileri aslında okumayacaksınız, tümünde Turgtuçuğumu arayacaksınız da hiç bulamayacaksınız" diyebilirdin mesela.

"Ne yapmalı"ya bu zor cevaplar isteme benden. Mesela bir bayram dönüşüne bir tanıdık vasıtasıyla -tanıdık olmadan bu işler yürümez- başkentin en iyi hastanesine şöyle önlerden sıra alsam. Tanıdık vasıtasıyla 2 ay sonraya alabildiğim sıramı beklerken tutunabilir miyim dersin?

Doktor gözlerime bakar bakmaz anlayabilir mi disconnectus erectus semptomlarını? 8 binadan oluşan bir hastanenin en uzak bölgesine kan vermeye giderken gelir misin benimle? Hemşireler birbirine çocuklarını, saç boyalarını ve akşam dizilerini anlatırken "yumruk yap"ı sıkıştırdıklarında sözlerinin arasına Hamlet'in kılıcıyla onlara meydan okuyup omzumdaki yıldızsız tutunamayan nişanesini gösterir misin Olric?

- sevelim mi olric?...

- sevmek nedir efendimiz?

- sevmek vazgeçmektir olric..

- vazgeçtiyseniz sevelim efendimiz...

kitapta ki en sevdiğim cümlelerden biridir ,şöyle der Turgun Özben ;

" keşke sen insan olsaydın Olric ,ya da Selim ölmeseydi "

Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz ?..Hayır Olric !..Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse ; Seninle birlikte gider her yere...

"Olric"

"?"

"Olric dedim!"

"Efendimiz?"

"Uykum yok Olric"

"Anlıyorum efendimiz"

"Anlamasan da olur Olric"