İSLAMDA KÜRTAJ HARAMDIR
HANEFİ MEZHEBİNE GÖRE:
1. Görüş câiz olmadığıdır. Bu görüşü savunan Hanefî fıkıhçılara göre -önemli bir mazeret ve sebep bulunmadıkça- (annenin hayati tehlikesi gibi) cenînin, imhâ edilmesi ve düşürülmesi câiz değildir;
Burada cenîn öldürüldüğü veya düşürüldüğünde günah sözkonusu olur, bunun delili kuran- kerim ve Hadis-i şerif tir.
Çünki rabbimiz kuran-ı kerimde En-am ve İsra suresinde şöyle buyuruyor:
EN-AM suresi 151: De ki: Gelin, Rabbınızın size neleri haram kıldığım ben söyleyeyim; O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın, anaya-babaya iyilik edin. Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Sizin de onların da rızkını veren Biziz. Kötülüğün gizlisine de, açığına da yaklaşmaym. Hak ile olmadıkça, Allah'ın haram kıldığı bir cana kıymayın, işte aklınızı başınıza alasınız diye size bunları emretti.
İSRA suresi 31: Çocuklarınızı açlık korkusuyla Öldürmeyin. Onlara da size de Biz nzık veririz. Muhakkak ki onları öldürmek; büyük bir günâhtır.
Peygamber efendimizde bir hadis-i şeriflerinde ?Günahların en büyüğü rızık korkusundan çocuğun öldürülmesidir.? Diye buyurmuştur.
Caiz olmayan 2. Görüş:
Bunlar ise 120 gün den önce çocuğun alınmasını caiz görenlerdir. Bu görüşü ortaya koyan âlimlerin bu fetvayı verdikleri zaman tıp bu kadar gelişmiş değildi. Çünki onlar "Rahimdeki kitle hareket etmedikçe ve hareketin gaz dan değil de çocuktan Geldiği bilinmedikçe çocuk olduğuna hükmedilemez" diyerek 120 günden önce alınması caizdir diyorlardı. Fakat bu görüşü savunan âlimlerin bir kısmının 120 günden önce çocuk düşürmeyi câiz görmelerinin, sebebi, rahimdeki varlığın insan mı yoksa bir kan kümesi veya et parçası mı olduğu konusundaki yanlış Bilgilerine dayanmaktadır.
Günümüzde ise rahimde oluşan şeyin çocuk olup olmadığı yaklaşık onbeş gün sonra muayene ve test ile tesbit edilmektedir ve birçok organın ilk kırk gün içinde belirmeye başladığı da bilinmektedir.
Bu bilgiler karşısında günümüzde, Hanefî mezhebi adına, 120 günden önce çocuk aldırmanın câiz olduğunu Söylemek mümkün değildir, böyle bir fetvâ yı vermek cinayete iştirak sayılır. İslam bir karıncayı dahi haksız yere öldürmeyi yasaklamışken böyle bir vaşete nasıl izin verir. masum bir bebeği canlı canlı parçalayıp almaya asla izin vermez.
Maliki hanbeli ve şafi mezhebinde de durum aynıdır. caiz değildir.
Zamanın son âlimlerinden İmamı Gazâlî'nin, rahimde hâsıl olan birleşme anından itibaren şeyi "insan varlığının bir aşaması" olarak kabul etmesi ve bunu imhâ etmenin cinayet olduğunu kaydetmesi
Apaçık bir gerçeğin tesbiti mâhiyetindedir.
Tüm bu bilgilerden sonra sonuç olarak şunu söyleye biliriz.
Azil yapmak yani çocuk olmaması için önlem almak caiz, ancak anne rahmine düşmüş olan cenini çocuk olduğu anlaşılmış ise hamileliğin ilk gününden başlayarak aldırmak 4 mezhebe göre asla caiz değil dir. Canlı bir varlığı öldürmek haramdır.
Zahiriye imamı İbn Hazm,a göre 120 günden önce çocuğunu düşüren anneye mâlî cezâ, daha Sonra düşürene ise kısas veya diyet gerekeceğini ifade etmiştir;
Bu ifade onun, baştan itibaren çocuk Düşürmeyi câiz görmediğini göstermektedir
(Muhallâ, XI, 31; Zeydân, el-Mufassal, III, 119-127)
İSLAMDA KÜRTAJ HARAMDIR
HANEFİ MEZHEBİNE GÖRE:
1. Görüş câiz olmadığıdır. Bu görüşü savunan Hanefî fıkıhçılara göre -önemli bir mazeret ve sebep bulunmadıkça- (annenin hayati tehlikesi gibi) cenînin, imhâ edilmesi ve düşürülmesi câiz değildir;
Burada cenîn öldürüldüğü veya düşürüldüğünde günah sözkonusu olur, bunun delili kuran- kerim ve Hadis-i şerif tir.
Çünki rabbimiz kuran-ı kerimde En-am ve İsra suresinde şöyle buyuruyor:
EN-AM suresi 151: De ki: Gelin, Rabbınızın size neleri haram kıldığım ben söyleyeyim; O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın, anaya-babaya iyilik edin. Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Sizin de onların da rızkını veren Biziz. Kötülüğün gizlisine de, açığına da yaklaşmaym. Hak ile olmadıkça, Allah'ın haram kıldığı bir cana kıymayın, işte aklınızı başınıza alasınız diye size bunları emretti.
İSRA suresi 31: Çocuklarınızı açlık korkusuyla Öldürmeyin. Onlara da size de Biz nzık veririz. Muhakkak ki onları öldürmek; büyük bir günâhtır.
Peygamber efendimizde bir hadis-i şeriflerinde ?Günahların en büyüğü rızık korkusundan çocuğun öldürülmesidir.? Diye buyurmuştur.
Caiz olmayan 2. Görüş:
Bunlar ise 120 gün den önce çocuğun alınmasını caiz görenlerdir. Bu görüşü ortaya koyan âlimlerin bu fetvayı verdikleri zaman tıp bu kadar gelişmiş değildi. Çünki onlar "Rahimdeki kitle hareket etmedikçe ve hareketin gaz dan değil de çocuktan Geldiği bilinmedikçe çocuk olduğuna hükmedilemez" diyerek 120 günden önce alınması caizdir diyorlardı. Fakat bu görüşü savunan âlimlerin bir kısmının 120 günden önce çocuk düşürmeyi câiz görmelerinin, sebebi, rahimdeki varlığın insan mı yoksa bir kan kümesi veya et parçası mı olduğu konusundaki yanlış Bilgilerine dayanmaktadır.
Günümüzde ise rahimde oluşan şeyin çocuk olup olmadığı yaklaşık onbeş gün sonra muayene ve test ile tesbit edilmektedir ve birçok organın ilk kırk gün içinde belirmeye başladığı da bilinmektedir.
Bu bilgiler karşısında günümüzde, Hanefî mezhebi adına, 120 günden önce çocuk aldırmanın câiz olduğunu Söylemek mümkün değildir, böyle bir fetvâ yı vermek cinayete iştirak sayılır. İslam bir karıncayı dahi haksız yere öldürmeyi yasaklamışken böyle bir vaşete nasıl izin verir. masum bir bebeği canlı canlı parçalayıp almaya asla izin vermez.
Maliki hanbeli ve şafi mezhebinde de durum aynıdır. caiz değildir.
Zamanın son âlimlerinden İmamı Gazâlî'nin, rahimde hâsıl olan birleşme anından itibaren şeyi "insan varlığının bir aşaması" olarak kabul etmesi ve bunu imhâ etmenin cinayet olduğunu kaydetmesi
Apaçık bir gerçeğin tesbiti mâhiyetindedir.
Tüm bu bilgilerden sonra sonuç olarak şunu söyleye biliriz.
Azil yapmak yani çocuk olmaması için önlem almak caiz, ancak anne rahmine düşmüş olan cenini çocuk olduğu anlaşılmış ise hamileliğin ilk gününden başlayarak aldırmak 4 mezhebe göre asla caiz değil dir. Canlı bir varlığı öldürmek haramdır.
Zahiriye imamı İbn Hazm,a göre 120 günden önce çocuğunu düşüren anneye mâlî cezâ, daha Sonra düşürene ise kısas veya diyet gerekeceğini ifade etmiştir;
Bu ifade onun, baştan itibaren çocuk Düşürmeyi câiz görmediğini göstermektedir
(Muhallâ, XI, 31; Zeydân, el-Mufassal, III, 119-127)
E.Kayı Han
