Boşandık 1 çocuğumuz var, 1 kavgamız var

Ben sadece "bir çocuğumuz oldu (Erkek)". bu kısma takıldım. :) neden parantez içinde cinsiyet

belirtme gereği duyuldu acaba?? Erkek megaloman bir toplum olmaktan ne zaman kurtulacağız?

Not: erkeğim asılma mesajları atmayın.

mutsuz bir ailede büyüdüm, aklım ermeye başlayınca annemle kavga etmeye başladım neden siz boşanmıyorsunuz diye, onlar birbirleri ile sürekli kavga ettikçe arada ezilen, sevgisiz büyüyen biz olduk, kendi dertlerinden birbirleri ile uğraşmaktan bizi göremiyorlardı, 34 yaşıma geldim halen çocukluğumdaki izler yüzünden hayatım etkileniyor, birisi gelip başımı okşasa dünyalar benim oluyor çünkü ben hiç sevilmedim, atandım çalışıyorum gerek iş yerinde gerek dışarda birisi en ufak bağırsa panik oluyorum küçük bir çocuk gibi korkuyorum, keşke boşansalardı keşkeee...

Benim çocukluğumda hiç iyi geçmedi. Babamın alkol ve at yarışı sevdası çocukluğumu ve aile

olmak ile ilgili herşeyi benden sildi. Ama geldiğim noktada yaşım 36 dediğiniz gibi memur olarak

çalışıyorum. Evet korkmuyorum bu hayattan onunla savaşmayı öğrendim fakat zaman zamanda olsa düşüncelere dalıp 25 yıl önce ilk evi terk edip gittiğinde keşke o zaman boşansalardı. 10 yıl

daha annem babam denilen adamı çekmek zorunda kalmasaydı. Şimdi işte kendime verdiğim

sözlerimden ve hayatın bana yaşattıklarından sonra ben aile olursam aynı hayatı hiçbir zaman

onlara yaşatmamaya özen göstereceğim die söz verdim.

nickten belli erkek oldugun

merak etme atmazlar :D

Erkek çocuk annede olunca daha az etkilenir ve ayrı anne babaya daha rahat uyum sağlar diye düşünmüş.

Daha kendini bilmeyecek yaşlarda "baba" evi terk etmiş anne ile büyümüş biriyim yaşım 30+ anılarımda "baba" ile alıp yolladığı bir iki oyuncak, resmi ve kapıyı tekmelemesi bağırışı küfürü var o kadar. Öyle filmlerde hani başka çocuğun babası sever öper okuldan alır falan babasız olanda bakar üzülür ya o yalan dolan hiç varlığını özlemedim çünkü dediğim gibi hiç baba nedir görmediğim bilmediğim için öyle bir özlem ve istekte olmadı bende. AMA büyürken anne ne kadar ilgili olsa da -benim annem oldu-, bir babanın erkek evlada vermesi gereken bilgileri, eğitimi, özgüveni, örnek kişiliği alamadım onun eksikliği daima oldu ve olacak (erkek kısmına takılan arkadaş olmuş yaşamadığı için ne kastettiğini anlamamış sanırım bu açıdan detaylı yazmış olabilir soruyu soran). Yıllar sonra bir kaç kez geldim "baba" ile yan yana oğlum canım ben ne yaşadım seni bana göstermedi anan, hep ulaşmaya calıştım ... gibi masallar okudu ama içimde zerre baba duygusu yok sadece düşündüğümde keşke düzgün normal bir ailem, babam olsaydı bambaşka olurdu diyorum o kadar. Belki büyük konuşuyorum ama bir ERKEK evlenmeye karar veriyorsa o kadın artık senin karındır, senin yarındır, senin emanetindir, senin eşindir, senin kıymetlindir. (aynı şey kadın içinde geçerli) Bu değeri vermeyeceksen o kadar sevmediysen ne bokuma evlenirsin? Ailesine sahip çıkamayandan bir bok olmaz. İsterse dünyanın en iyi, en melek, en hayırsever adamı olsun herkes iyi adamdır desin ama çocuğun karın senden memnun değilse senden bir bok olmaz çünkü onun gerçek yüzünü sadece ailesi görür bilir böylesiyle işimde olmaz.Hele çocuk yapıyorsan senin görev ve sorumlulukların kat kat kat artar. 3-5 yılda bir kadınla evlen soguduk aramızdaki aşk bitti cart curt bilmem ne çocuk yap boşan çocuğa da aylık harçlığını ver bitti gitti geride kaldı öyle mi? Kedi, köpek misiniz? Belki de bu yüzden hala evlenemedim bilmiyorum. Eski eşimle tekrar denesem mi diyorsun da sen aynı tas eski eski eşin aynı hamam ise 3-5 ay kendinizi sıkarsınız sonunda dolarsınız bir kıl, tüy yüzünden ulan sana o kadar katlanıyorum der onyılın patlamasını kavga gürültüsünü yaparsınız. Kavga gürültü eşliğinde çocuk yetişir kadını dövmek o çocuk için normalleşir büyüdüğünde o da karısını döven, öldüren tip olur. Sen evlenmişin çocuk yapmışın sıçmışın batırmışın sonrasında düzeltme peşindesin aklın yenimi geldi? Kırılan vazoyu sonradan yapıştırıp toplasan düzgün vazo olur mu? Kadınında senin üstünde hakkı var seni koca bildi güvendi sana geldi neyse hadi geçtim onu o çocuğun geleceğine darbeyi daha kendini bilmezken vurmuşsun. Sonra ne diyecen oğllluummm seni herşeyden çok seviyorum bok seviyorsun uçkurundan çok sevdiğin bir şey yok ki önünü sonunu düşünmeden bu işlere girmişsin. Neyse ne desem boş hayat kendi seyrinde akıyor ama bunları oku bil en azından belki bir umut kırıntısı faydası olur.

Bence birlesmelisiniz. Siz 2.kez icin hazirsiniz daha yapici daha fedekar olacaksinizdir. Esinizi de bu kivama getirebilirseniz iyi bir 2.deneme olur. Esiniz de sizin gibi kendi icin veya sizin icin degil de cocuk icin,cocugunun babasiz buyumemesi icin daha farkli olacaktir. Veya onu bu noktaya getirebilseniz. Mecburiyetten,aşksiz sevgisiz evlilikten bahsetmeyin. Her ciftin sorunlari ve birbirine sevgisi var ama ne olursa olsun evlilikleri ayakta tutan cocuklar. Zamanla bir seyler duzelecektir ve cocugunuzdan uzak olma acisindan daha az aci cekeceksinizdir bence. Ben hep şoyle dusunuyorum,hukukumuz ayriliklarda velayeti anneye vermeye meyilli olmasa 2 taraf da cocugu kaybedebilme.korkusu yaşasa ayriliklar.bu kadar kolay olmaz. Kadinlar kizacak ama iliskide kabahatli de olsan ayril cocugunu al cik,oh ne guzel dunya..mutlu bi aile iliskim var elbette sorunlarimiz var. Ozellikle cocugun verdigi ölcukmez mutlulugu bikdigim icin cocuklu ayriliklarda icim sizliyor. Cevremde boyle olaylarda hep yardimci arabulucu olmusumdur. 2 cumle yazmaya usenirim forumda ama bu durumula kayitsiz kalamadim. Caninizi, kaninizi, nefesinizi bi ömur emanet alip vermektense bi kez daha deneyin bence. Ama.bu baslangic oncesi iyi konusup sorunlari halledin. Bir kadin da babasiz cocuk buyutmek istemez,yalniz kalmak istemez. Ilerde deneseydim dememektense deneyin. Olmazsa su anki durumunuzdan cok.daha kotu de olmazsiniz ama okursa hayatinizdan daha da degerli cocugunuzu kazanacaksiniz. Esinizle de zamanla iyi bi yol arkadasi olacaksinizdir.

Aynı şeyler tekrar olacak. Aynı şeylerden farklı sonuçlar beklemeyin. Zamana yazık. Tavsiye değildir. Evlendiğinize üstüne üstlük çocuk yaptığınıza göre gayet yetişkin bireylerseniz. Tek verebileceğim tavsiye profesyonel destek almanız. Hekim ya da işin de iyi bir KLİNİK Psikoloğa başvurmanız. İnsanlar böyle şeylerden çekinir. Ancak bazen telkin ile bazen doğru ilaç kullanımı ile sorunlara yol açan patolojik sebepler düzelitebilir ve farklı bir hayatınız olabilir.

Ayrılmış biri olarak söyleyebilirim ki mutsuz bir aile yerine ayrılıp çocukla daha verimli vakit geçirmek daha iyi. O evlilik o kadar enerjinizi sömürüyor ki çocuğunuzla oyun oynayacak takatiniz kalmıyor. Tekrar evlenseniz sevgisiz o evde çocuk gene mutsuz büyüyecek. Gene sizi suçlayacak. Siz iyi olmalısınız ki çocuğunuz da olsun.

Ben de aynı durumdayım. Oğlumu ömür boyu görmeme kararı aldım.

Karsinizdakine sevgi kirintiniz dahi kalmamis sizin ifadenizden anladigim kadariyla,sevgisiz bir ortam cocuklar icin cok korkutucudur.cunku bunun icin kendilerini suclarlar.cocugunuza bu yuku yuklemeyin derim.ben de bir anneyim,cocuklar esimle aramda ufak bir huzursuzluk sezerlerse etrafimizda pervane oluyorlar ki kendilerince onlari affedelim diye.ve bir kadin olarak dusundum ki esim benimle sirf cocuklar icin evli kaliyorsa bu hem bana hem de ona haksizlik olur.ben sevildigim icin,deger gordugum icin bir adamin esi olmak isterim,diger turlusu bakiciliktan baska bir sey ifade etmez bana gore.evliligi kurtaran asla cocuk degildir,ayakta tutan da.bu bireylerin problemidir.ayni catida mutsuz iki insan ve bir cocuk olana kadar ayri ama nispeten mutlu bir hayat kurabilirsiniz kendiniz ve cocugunuz icin.eski esinizle iliskinizi duzeltmeye yogunlasmalisiniz,mumkunse ailesinden izole bir iliski olmali.bunu ona sabirla ve zamana yayarak anlatirsaniz belki cocugu kacirma egiliminden vazgecebilir.siz de cocugunuzla guzel bir bag kurup sonrasinda kendi hayatinizi kendinizi de onemseyerek yeniden sekillendirebilirsiniz.bol sans

Bekarlara sesleniyorum , gerçekten sevdiğinize eminseniz

ve hayatın her türlü zorluğunu birlikte alabileceğinize inanıyorsanız evlenin . Yoksa çok zor yürüyor.

Kardeş tek kelimeyle sakın yolundan dönme. Bu şekilde devam et. Sakın ama sakın geriye dönüp te bakma. Çocuk için iyi olur diye sakın düşünme daha beter olur. Tercih senin ama sakın diyorum bak sakın ardına bakma çocuk senin çocuğun çocuk ta alışmışken bu düzeni SAKIN bozma. Bu sözlerim altın niteliğinde. Kulaklarını tıkama bu sözlere. ..